Baby Bag

„20 კვადრატულ ოთახში რომ ერთდროულად ზის 20 ბავშვი, ეს, რა თქმა უნდა, არის ინფექციის განვითარების მაღალი რისკი,“- პედიატრი თემურ მიქელაძე

„20 კვადრატულ ოთახში რომ ერთდროულად ზის 20 ბავშვი, ეს, რა თქმა უნდა, არის ინფექციის განვითარების მაღალი რისკი,“- პედიატრი თემურ მიქელაძე

პედიატრმა თემურ მიქელაძემ საბავშვო ბაღებში რეგულაციების დაცვის პრობლემებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ვირუსების აქტიურად გავრცელება სწორედ წესების დაუცველობის გამო ხდება:

„ჩვენ როდესაც ბაღში დავდიოდით, იქ იყო სხვა რეგულაციები. ერთ ბავშვს უნდა ჰქონოდა 5-6 კვადრატული გამოყოფილი. განსაკუთრებით ეს ეხება კერძო ბაღებს. აბა, შედით ახლა თქვენ რომელიმე კერძო ბაღში. 20 კვადრატულ ოთახში რომ ერთდროულად ზის 20 ბავშვი ან 10 ბავშვი, ეს, რა თქმა უნდა, არის ინფექციის განვითარების მაღალი რისკი. ეს ინფექცია განვითარდება წლის განმავლობაში 5-6 ან 10-ჯერ. ადრე მე მშობლებს ვაძლევდი რეკომენდაციებს, რომ არ წაეყვანათ ბავშვები, მაგრამ აღმოჩნდა, რომ სჯობს, ბავშვები ადრეული ასაკიდანვე შევიყვანოთ ბაღებში.

მინდა, რომ ბაღები იყოს სწორად დაპროექტებული. სახელმწიფო ბაღებში მეტ-ნაკლებად მოგვარებულია ეს პრობლემა. იქ თვეში ერთხელ მაინც შევა ვიღაც და კონტროლდება მეტ-ნაკლებად. კერძო ბაღებში არ არის ეს რეგულაციები. დღის განმავლობაში ბავშვები უნდა გავასეირნოთ, გავანიავოთ ოთახები. პანდემიის დროს ერთ გაკვეთილზე ორჯერაც შეიძლება განიავება. ისე არ უნდა გავანიავოთ, რომ ბავშვებიც ოთახში იყვნენ. როდესაც ბაღი სველი წესით ლაგდება, ერთი და იმავე ნივთიერების შემცველი ხსნარი ხუთ ოთახში არ უნდა მოუსვა. 80% შემთხვევაში იგივე ხდება ყველა სკოლაშიც. თუ ამ რეგულაციებს დავიცავთ, რა თქმა უნდა, ბავშვი დაინფიცირდება ვირუსული ინფექციებით და არა ბაქტერიული ინფექციებით. ევროპაშიც ხდებიან ბავშვები 10-ჯერ ავად, მაგრამ იქ მშობელმა იცის, რომ ბავშვს დიზენტერია და სალმონელა არ დაემართება. იქ იმდენად სწორად არის დამუშავებული შემხები ზედაპირები, აცრები სწორად აქვთ ბავშვებს ჩატარებული და მძიმე ინფექციები იქ ბავშვებს არ ემართებათ. ჩვენთან არ არის ეს რეალობა,“ - მოცემულ საკითხზე თემურ მიქელაძემ რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „ფორტუნა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ძალიან ბევრ ბავშვს არ უყვარს ლექსების სწავლა, კლასიკის შესწავლა... თვითონ ნაწარმოები არაფერ შუაში არ არის, მიმწოდებელია შუაში,“- პაატა ამონაშვილი

„ძალიან ბევრ ბავშვს არ უყვარს ლექსების სწავლა, კლასიკის შესწავლა... თვითონ ნაწარმოები არაფერ შუაში არ არის, მიმწოდებელია შუაში,“- პაატა ამონაშვილი

ფსიქოლოგმა პაატა ამონაშვილმა ბავშვების კლასიკური ლიტერატურით დაინტერესებაში მასწავლებლის უდიდესი როლის შესახებ ისაუბრა:

„ძალიან ბევრ ბავშვს არ უყვარს კლასიკის შესწავლა, არ უყვარს ლექსების სწავლა, თუმცა ისეთებსაც ვხედავ, რომლებსაც უყვართ ეს ყველაფერი. თვითონ ლირიკა და ნაწარმოები არაფერ შუაში არ არის აქ, მიმწოდებელია შუაში. მასწავლებელი არის შუამავალი ბავშვსა და კლასიკურ საგანძურს შორის. თუ მასწავლებელს ეს კლასიკური საგანძური მოაქვს, როგორც მხოლოდ სკოლის პროგრამის ნაწილი, რომ მერე ტესტი ჩაატაროს, თან ამას აკეთებს მკაცრი სახით, თან ეჩხუბება, ეს გავლენას ახდენს ბავშვზე. ერთ-ერთ ბავშვს ვკითხე, როგორი მასწავლებლები გყავს-თქო. მან მიპასუხა: „არცერთი მასწავლებელი არ მყავს, რომელიც გაკვეთილის წინ რომ დამინახავს, მკითხავს, როგორ ხარო.“ კლასში რომ შედის მასწავლებელი და „როგორ ხართ?“ კითხვის ნაცვლად ამბობს: „გადაშალეთ წიგნები, როგორ არ მოიტანეთ დავალება?“  და ამის ფონზე ამოიღებს საგანძურს, ეს საგანძური ბავშვისთვის აღარ არის საგანძური.“

„10 წლის წინ საქართველოში ექსპერიმენტი ჩავატარეთ. გავზომეთ როგორ უყვართ ბავშვებს თავიანთი მასწავლებლები სხვადასხვა საგანში. ეროვნული გამოცდა რომ ჩააბარეს ბავშვებმა, შევადარეთ ქულები იმას, თუ როგორ უყვარდათ მასწავლებელი. სადაც მასწავლებელი ძალიან უყვარს, ძალიან მაღალ ქულას იღებს ბავშვი, სადაც სძულს - ძალიან დაბალს. მამაჩემს, შალვა ამონაშვილს ჰყავდა მასწავლებელი ვარვარა ვარდიაშვილი. ის ისე აწვდიდა ბავშვებს „ვეფხისტყაოსანს,“ რომ დღემდე ჯიბით დააქვს მამაჩემს „ვეფხისტყაოსანი.“ მე არ მყავდა, სამწუხაროდ, ვარვარა ვარდიაშვილი მასწავლებლად და მიკვრიდა, რა აინტერესებს-მეთქი მამაჩემს ამ „ვეფხისტყაოსანში.“ სკოლაში „ვეფხისტყაოსანი“ იყო ისეთი ნაწარმოები, რომელიც ძალიან არ მიხაროდა. გაძალებდნენ დაზეპირებას, რთულია, ვერ გიხსნის მასწავლებელი. თვითონ „ვეფხისტყაოსნის“ ბრალი კი არ არის, მიმწოდებლის ბრალია ეს. ყველაზე დიდი კლასიკური საგანძურიც შეიძლება ბავშვისთვის საძულველი გახდეს საძულველი მასწავლებლის ხელიდან. სანამ კლასიკას მივიტან ბავშვთან, რატომ არ უნდა ვიზრუნო იმაზე, რომ შევაყვარო თავი?! მოდი, ჯერ მე შევუყვარდე და რასაც მივუტან, ისიც შეუყვარდება. თუ სიძულვილს მივუტან, თუ მე არ მოვწონვარ, რასაც მივუტან ისიც არ მოეწონება. საუკეთესო პატრიოტული ლექსიც გახდება იძულების ნაწილი. თუ დამაძალებთ, დავიზეპირებ, მაგრამ დავივიწყებ, როგორც კი გამოცდას ჩავაბარებ,”- აღნიშნულ საკითხზე პაატა ამონაშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „შემდეგი გაჩერება“ ისაუბრა.

წყარო: ​„შემდეგი გაჩერება“

წაიკითხეთ სრულად