Baby Bag

„დღეს ოჯახები ხშირად ელემენტარული რაღაცის გამო ინგრევა... როგორც კი პატარა პრობლემა ჩნდება, იწყება ლაპარაკი ოჯახის დანგრევაზე,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

„დღეს ოჯახები ხშირად ელემენტარული რაღაცის გამო ინგრევა... როგორც კი პატარა პრობლემა ჩნდება, იწყება ლაპარაკი ოჯახის დანგრევაზე,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

დეკანოზმა შალვა კეკელიამ თანამედროვე საზოგადოებაში ოჯახების ნგრევის სიხშირის პრობლემაზე ისაუბრა:

„დღეს ოჯახები ხშირად ელემენტარული რაღაცის გამო ინგრევა. ინგრევა იმის გამო, რომ ადამიანებს ერთმანეთთან პასუხისმგებლობის აღება არ უნდათ. როგორც კი რაღაც პატარა პრობლემა წარმოიშვება ოჯახში, იმ წუთში იწყება ლაპარაკი, რომ მოდი, ოჯახი დავანგრიოთ. საშინელებაა, როდესაც გათავისებული და გააზრებული არ გაქვს ოჯახის შექმნა. ძალიან მძიმე მდგომარეობაში ვარდება ადამიანი, როდესაც ოჯახს გაუაზრებლად ქმნის.

ყველაზე ცუდი ის არის, რომ ადამიანს მეგობარიც არ ჰყავს, რომელმაც შეიძლება ურჩიოს, რომ ოჯახი შეინარჩუნოს. სადაც ვყოფილვარ და მომისმენია, თითქმის ყველა ასე მსჯელობს: „აბა რა, ხომ არ აიტანს ამას? ერთმანეთი ხომ არ უნდა აიტანონ? სჯობს, რომ ოჯახი დაანგრიოს.“ როგორც კი რამე პრობლემა წარმოიქმნება, თითქმის ყველა მეგობარს ურჩევს, რომ ოჯახი დაანგრიოს. ათასში ერთი ადამიანია, რომელიც იტყვის: „მოდი, მოვითმინოთ. ვნახოთ, შეიძლება გამოვასწოროთ.“

მე ბევრი შემთხვევა მქონია, რომ ბევრი ოჯახი გადამირჩენია დანგრევას იმით, რომ რაღაც საერთო გამოგვინახავს ამ ადამიანებს შორის. ერთს დაუთმია, ან მეორეს დაუთმია, ოჯახი შეუნარჩუნებიათ, შვილებიც გაუჩენიათ მერე და დღეს ძალიან ტკბილი ოჯახები აქვთ ამ ადამიანებს. მათ პასუხისმგებლობა აიღეს ერთმანეთზე. ადამიანის წინაშე ვალდებულება იგრძნეს. ადამიანი ხარ მაშინ, როდესაც ვალდებულებებს გრძნობ. დღევანდელ საზოგადოებაში ვალდებულება არავის წინაშე არ გაქვს. ეს მუხტი შემოვიდა ერში, რომ შენ არავის წინაშე ვალდებული არ ხარ, შენ შენი ცხოვრება გაქვს. არ არის კარგი, რომ შენ ცხოვრებაში ვიღაც ერევა, გაკრიტიკებს, ჩხირკედელაობს, გირკვევს საით წახვიდე-წამოხვიდე, რა ჩაიცვა ან არ ჩაიცვა. ეს ძალიან ცუდია, როდესაც ვიღაც შენს ცხოვრებაში ერევა, მაგრამ როდესაც შენ ადამიანი ხარ, შენ გაქვს პასუხისმგებლობა საზოგადოების წინაშე, ოჯახის წინაშე, ღვთის წინაშე. როდესაც შენ ადამიანად თვლი თავს, საზოგადოების ნაწილიც ხარ აუცილებლად.

ოჯახის სიმტკიცე და სიძლიერე მოდის ერთმანეთის სიყვარულიდან, ერთმანეთისთვის დათმობიდან. სიყვარული არის ღმერთი. თუ საღმრთოდ აკეთებ ყველაფერს და ღმერთით აკეთებ, მაშინ მტკიცედ გაქვს ყველაფერი გათავისებული,“- მოცემულ საკითხზე მამა შალვა კეკელიამ „მედია-კავშირი ობიექტივის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„მედია-კავშირი ობიექტივი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ ბავშვობაში ხშირად გვესმის: „ცელქია და ვერ გავაგებინე ვერაფერი,“ მერე საკუთარ თავს ვეუბნებით იმავეს,“ - ირინა ტაბუციძე

„თუ ბავშვობაში ხშირად გვესმის: „ცელქია და ვერ გავაგებინე ვერაფერი,“ მერე საკუთარ თავს ვეუბნებით იმავეს,“ - ირინა ტაბუციძე

ფსიქოლოგმა ირინა ტაბუციძემ ნეგატიური ფიქრების დამაზიანებელი ზემოქმედების შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ნეგატიურ აზრებზე კონცენტრაცია ადამიანებს ხშირად უკან ხევთ:

„ნეგატიური ფიქრები ყველას გვიჩნდება. ეს დამაზიანებელი ხდება მაშინ, როდესაც არის ძალიან ხშირად, ინტენსივობა რომ მაღალი აქვს. ყველა შენთვის მნიშვნელოვანი მოვლენის წინ ერთი და იგივე აზრი ტივტივდება. თქვენს ფიქრებს თუ გადახედავთ, აღმოაჩენთ, რომ მეტ-ნაკლებად ერთი და იგივე მოვლენა იწვევს ამას. ყოველი ახალი პროექტის დაწყების წინ პირველი შეიძლება მოდიოდეს: „არ გამომივა, მე ხომ ამდენი არ შემიძლია, ​მე ამას ვერ შევძლებ, მე ამას ვერ გადავიტან.“ წარმოიდგინეთ, რამდენად გხევთ ეს უკან და რამდენად დამაზიანებელია.”

ირინა ტაბუციძის თქმით, ​ნეგატიური აზრების ძლიერი გავლენა, ბავშვობიდან მოდის და არასწორი აღზრდის შედეგია:

„ხშირად სათავე მაინც არის ხოლმე ბავშვობაში, აღზრდაში. მნიშვნელოვანია, ხშირად გვაქებენ თუ არა, გვაღიარებენ თუ არა, ჩვენს წარმატებას აღნიშნავენ თუ არა. თუ ბავშვობაში ხშირად გვესმის: „ამისგან არაფერი არ გამოვა,“ „ცელქია და ვერ გავაგებინე ვერაფერი,“ მერე რაც მშობლისგან გვესმის, საკუთარ თავს ვეუბნებით იმავეს. გადაჭარბებული ქება სხვა პრობლემას შექმნის, შეიძლება რეალობას ასცდე.“

„ნეგატიურ აზრს, როგორც წესი, ახლავს ემოცია. ის რაღაც ძლიერ ემოციას იწვევს. შეიძლება ეს იყოს შფოთვა, შიში, ბრაზი. თუ ჩვენ ამაზე ვრეაგირებთ, ის არის უკვე დამაზიანებელი. ​ნეგატიური აზრი ხდება დამაზიანებელი მაშინ, როდესაც ჩვენ მასზე რეაგირებას ვახდენთ. შეიძლება, მოვიდეს ფიქრი და წავიდეს, დავთრგუნო ეს ფიქრი. არის სიტუაცია, როდესაც ამას ვერ ვახერხებთ. რეაგირება რას ნიშნავს?! დავიწყებ შფოთვას, რეალურად ვაფუჭებ საქმეს და ვამართლებ შიშს. ამას შეგვიძლია დავარქვათ აკვიატება. ვერ ვაკონტროლებთ ამას, თავისით მოდის და მოდის. რთულ შემთხვევაში სჯობს სპეციალისტს მივმართოთ. რთულია შემთხვევა, როდესაც აღმოაჩენ, რომ აღარც კარიერა გაქვს, აღარც პირადი ცხოვრება, ყოველი სიახლის დროს შენი ნეგატიური აზრები გხევს უკან, არაფერი აღარ გიხარია. ეს ძალიან მძიმე შემთხვევაა უკვე“ - აღნიშნულ საკითხზე ირინა ტაბუციძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „დილის შოუ“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დილის შოუ“ 

წაიკითხეთ სრულად