Baby Bag

„რაც მინდოდა, რომ მესაუბრა ტატასთან, რაზეც გული დამწყდა, რომ ეს რატომ გავაკეთე ასე, დავწერე ამ წიგნში,“- თიკო ჩხეიძე

„რაც მინდოდა, რომ მესაუბრა ტატასთან, რაზეც გული დამწყდა, რომ ეს რატომ გავაკეთე ასე, დავწერე ამ წიგნში,“- თიკო ჩხეიძე

მოდელმა თიკო ჩხეიძემ შვილის დაკარგვით გამოწვეული ტკივილის გადასატანად წიგნი დაწერა. თიკო ჩხეიძის თქმით, „აღსარება დედისა“ მშობლის შვილთან დიალოგია და მასში ყველაფერია ნათქვამი, რისი თქმაც დედას ტატასთვის სურდა:

„წიგნის წერის პროცესში ერთგვარი ურთიერთობა იყო ტატასთან. მე და ტატა ვსაუბრობდით და თან რაღაც იწერებოდა. წერის გამოცდილება არ მქონდა. რომ დაიწყო ეს დიალოგი, დამთავრდა იქ, სადაც დამთავრდა წიგნი. როდესაც კითხულობს მკითხველი, მეც იმავე ემოციებს განვიცდიდი, როგორ ემოციებშიც არის მკითხველი. რაც მინდოდა, რომ მესაუბრა ტატასთან, რაზეც გული დამწყდა, რომ ეს რატომ გავაკეთე ასე, მე ეს დავწერე ამ წიგნში. მინდა სხვა დედამ, სხვა ადამიანმა წაიკითხოს და თვითონ გადაწყვიტოს შვილთან ასე სჯობს ურთიერთობა, თუ თვითონ როგორც ურთიერთობს ისე...

წიგნში არაფერი არ არის ფანტაზიით. ყველაფერი არის სიმართლე. ვიჯექი, ვფიქრობდი, როგორ იტყოდა ამას ტატა, მე რა პასუხს გავცემდი და მერე მართლა თვითონ მოდიოდა ყველაფერი. ცოცხალია წიგნი, როდესაც კითხულობ. წიგნში ტატას ნახატებია. ტატასთან სიახლოვეს ისედაც ყოველთვის ვგრძნობ.

არ ვიცი რჩევას რამდენად მივცემ სხვა მშობლებს ან რამდენად მიიღებს მსგავს სიტუაციაში ადამიანი, ძალიან რთულია... ღმერთთან ურთიერთობა არ უნდა დაკარგოს. ღმერთის სიყვარული არის ყველაზე ძლიერი, რაც შეიძლება ადამიანმა იგრძნოს და იმის ძალით მერე ყველაფერი შეძლოს. იყო რთული პერიოდები, იყო შედარებით მსუბუქი დღეები. ალბათ, ყველაზე დიდი როლი პატარებმა შეასრულეს, იმიტომ, რომ ახლა მათზე ვართ გადაწყობილები. წიგნის ბოლოში მათთვის მაქვს პატარა წერილი, რომელიც ვფიქრობ, ცხოვრებისეულ გზას უჩვენებს,“- თიკო ჩხეიძემ წიგნის შესახებ ტელეკომპანია POSTV-ის გადაცემაში „დღის პოსტი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დღის პოსტი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ქალისთვის ძვირფასი საჩუქრის ჩუქება მამაკაცს აძლევს უფრო თავდაჯერებულობას და გავლენის განცდას, თუმცა ეს არ ეხება სიყვარულს,“ - ფსიქოლოგი ზურა მხეიძე

ფსიქოლოგმა ზურა მხეიძემ საჩუქრის ჩუქების წესის შესახებ ისაუბრა და ის მიზნები და მოტივები დაასახელა, რომელიც ადამიანებს საჩუქრის ჩუქებისას ამოძრავებთ:

„საჩუქრის მიზანი ხომ ის არის, რომ ადამიანი გაახარო. მისი სიხარული შენთვის სიამოვნებაა. ეს უფრო გრძნობითია. არის საჩუქარი, რომელიც უნდა აჩუქო. დაგიძახეს დაბადების დღეზე. გახარება კი არ გინდა, თავს თვლი ვალდებულად, რომ აჩუქო. ასე ვერ მიხვალ. მამაკაცების შემთხვევაში, რომ არ იციან რა გაჩუქონ, მოაქვთ სასმელი.

კაცები ცოტა სხვანაირად აკეთებენ საჩუქარს. საიუველირო შენაძენებს ის აკეთებს ძირითადად ქალისთვის. მისთვის მნიშვნელოვანია გაჩვენოს, რა ფასიანი მოგიტანა. ის ნაკლებად ერკვევა ესთეტიკაში და იმაში, ეს რამდენად ლამაზია. ქალისთვის ძვირფასი საჩუქრის ჩუქება მამაკაცს აძლევს უფრო თავდაჯერებულობას და გავლენის განცდას, თუმცა ეს არ ეხება სიყვარულს. იქ უფრო დამოკიდებულებითი ფორმაა. საჩუქარმა უნდა აჩვენოს რა დამოკიდებულებაა. შეიძლება ერთი ქაღალდის ნაგლეჯი თქვენთვის გაცილებით ძვირფასი იყოს მთელი ცხოვრების განმავლობაში, ვიდრე რაღაც ძალიან ძვირიანი საჩუქარი.

საჩუქარს უფრო ზუსტად და სწორად აკეთებთ, როდესაც ადამიანს იცნობთ. ინტუიცია უნდა მქონდეს, უნდა მივყვე იმ ადამიანზე ინფორმაციას, ვისაც საჩუქარს ვჩუქნი. შეიძლება ადამიანმა იფიქროს, რომ საჩუქარი, რომელსაც გჩუქნით იყოს პრაქტიკულიც და მოგიტანოთ მტვერსასრუტი. ის ამოდის თავისი დამოკიდებულებიდან, ეკონომიურობიდან. შეიძლება დაბადების დღეზე ყველი ამოგიტანოს შოკოლადის ნაცვლად. საჩუქარს მოჰყვება კონტექსტი. პარფიუმერიის მაღაზიაში ვეძებ სუნამოს ქალისთვის. კონსულტანტი მეკითხება, რა ასაკისაა. მე ვეუბნები, რომ 40-ის. ის მპასუხობს, რომ ამ ასაკისთვის არაჩვეულებრივი მოვლის საშუალებები აქვთ. აქ კონტექსტი მიჰყვება შლეიფად, რომ მე ასაკზე დავფიქრდი. ახლა მოიგონეს სასაჩუქრე ბარათი. ჩაწერ თანხას და ჩუქნი, თვითონ იყიდოს, მაგრამ ადამიანს ურჩევნია დაინახოს, რომ შენ იფიქრე. თუნდაც შეცდომით იფიქრე.

საჩუქრის მიმღებებიც განსხვავებულები არიან. ზოგიერთი წავა მაღაზიაში და თავს მოიკლავს, სანამ არ გაიგებს, რა გადაიხადეთ. მისთვის თქვენს დამოკიდებულებას განსაზღვრავს ის, თუ რა გადაიხადე საჩუქარში. ასეთებიც არიან,“ - მოცემულ საკითხზე ზურა მხეიძემ ტელეკომპანია „მთავარი არხის“ გადაცემაში „შენი დილა“ ისაუბრა.

წყარო:​ „შენი დილა“


წაიკითხეთ სრულად