Baby Bag

„3-ვარსკვლავიან სასტუმროში ვიყავი გამოჭიმული, კოვიდი მქონდა,“- როგორ გადაიტანა კორონავირუსი პოპულარულმა გურულმა ბიჭმა

„3-ვარსკვლავიან სასტუმროში ვიყავი გამოჭიმული, კოვიდი მქონდა,“- როგორ გადაიტანა კორონავირუსი პოპულარულმა გურულმა ბიჭმა

პოპულარულმა გურულმა ბიჭმა ლუკამ საზოგადოებას კორონავირუსით ინფიცირებისა და გამოჯანმრთელების საკუთარი ისტორია გააცნო. მისი თქმით, ის ექიმების ყურადღებითა და ზრუნვით მოხიბლულია:

„მე სასტუმრომ გამომიგზავნა მანქანა, რომლითაც ვიმგზავრე ძალიან კარგად. მე ხომ კოვიდი მქონდა და ვერ წავიდოდი კოვიდიანი. ხომ დავაინფიცირებდი ყველას, მძღოლს, მგზავრებს. ამიტომ გამომიგზავნეს მინივენი, რომელზეც იყო პარკი აკრული. კოვიდმა რომ გადამიარა, ეს პარკი იყო დაკეცილი და დადებული. რომ ჩავედი, ბატონმა შალვამ ძალიან კარგად მიმიღო. „ეს ვინ ყოფილაო, ეს ვინ მივიღეო, რა კარგი ადამიანი ყოფილაო,“- ასე დამხვდა.

ამხელა პოპულარული კაცი რომ მივიდოდი სამვარსკვლავიან სასტუმროში, იხტუნებდა, აბა რას იზამდა. 3-ვარსკვლავიან სასტუმროში ვიყავი გამოჭიმული. დედაჩემზე ვინერვიულე, იყო ძალიან ცუდად. სამი დღე იწვა ლოგინში. ძალიან ცუდად იყო. შემდეგ მე მომცა ძალიან დიდმა სიცხემ. მომცეს სიცხის დამწევი, დამიწია. შემდეგ ძალიან კარგად გავხდით,“- კოვიდით ინფიცირების თავისი ისტორიის შესახებ ლუკამ „მთავარი არხის“ გადაცემაში „შენი დილა“ ისაუბრა.

წყარო:​ „შენი დილა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„პასუხისმგებლობები კი არ უნდა დავაკისროთ ბავშვს, იმედი დავაკისროთ,“- შალვა ამონაშვილი ბავშვის შემოქმედებითი უნარების განვითარების გზებზე

„პასუხისმგებლობები კი არ უნდა დავაკისროთ ბავშვს, იმედი დავაკისროთ,“- შალვა ამონაშვილი ბავშვის შემოქმედებითი უნარების განვითარების გზებზე

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ბავშვის შემოქმედებითი უნარების განვითარების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„პასუხისმგებლობები კი არ უნდა დავაკისროთ ბავშვს, იმედი დავაკისროთ. პასუხისმგებლობა რაღაცის შესრულებაა სხვისთვის. პასუხისმგებლობაში შემოქმედება ძალიან ცოტაა ჩადებული. როდესაც მე იმედი მაქვს, რომ შენ შეძლებ, შენ შეგიძლია, რაღაც რომ გამოჩნდება და მე იმით აღტაცებული ვარ, გაოცებული ვარ, ამით თითქოს წყალს ვუსხამ ბავშვის შემოქმედებას. ჩემმა პედაგოგმა რომ მითხრა: „როგორი პოეტური თვალები გაქვს,“ მე ლამის პოეტი გავხდი მართლა.

ბავშვებს უნდა უთხრა: „ბავშვებო, ადექით, თუ შეიძლება.“ პატივისცემა უნდა იყოს დიდი. უთხარით ბავშვებს: „ერთი წუთით დახუჭეთ თვალები. რაღაც საიდუმლო მინდა გითხრათ.“ მე ვეჩურჩულები: „თითოეული თქვენგანი ამ გაკვეთილზე გამორჩეული მათემატიკოსია. მე კი თქვენი მოწაფე ვარ. კითხვებს იმიტომ გაძლევთ, რომ არ ვიცი და მინდა ვიცოდე, დამეხმარეთ, გამზარდეთ. გაიმეორეთ ახლა თქვენს თავში:„მე გამოჩენილი მათემატიკოსი ვარ. მე მიყვარს მათემატიკა. მათემატიკასაც ვუყვარვარ მე.“ მერე ვეტყვი: გაახილეთ თვალები, დასხედით." ასე ბავშვებში მოვხსენი თუ რაიმე ნეგატიური განწყობა ჰქონდათ ჩემი გაკვეთილის მიმართ.

ერთხელ რომ ასე მიუდექი ბავშვს, მეორედ რომ უჩურჩულე, მესამედ რომ აღტაცებული იყავი, დედას რომ დაურეკე და უთხარი: თქვენი შვილი მაოცებსო, ეს ხომ პატარა საქმეებია?! ეს ბავშვი უთუოდ გახდება შემოქმედიც და დიდი ყურადღების მქონეც,“- მოცემულ საკითხზე შალვა ამონაშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად