Baby Bag

„თუ გინდათ, რომ თქვენი მარხვა იყოს ნაყოფიერი, დაისახეთ ეს კონკრეტული მიზანი...“- დეკანოზი საბა ჭიკაიძე

„თუ გინდათ, რომ თქვენი მარხვა იყოს ნაყოფიერი, დაისახეთ ეს კონკრეტული მიზანი...“- დეკანოზი საბა ჭიკაიძე

დეკანოზმა საბა ჭიკაიძემ ნაყოფიერი მარხვისთვის ადამიანებს საინტერესო რჩევა მისცა:

„თუ გინდათ, რომ თქვენი მარხვა იყოს ნაყოფიერი, ყოველთვის მარხვის დაწყების წინ და ეს ახლაც არ არის გვიან, დაისახეთ მიზნად კონკრეტული მიზანი, კონკრეტული ცოდვა ამოიღეთ მიზანში. სთხოვეთ უფალს, რომ შეგეწიოთ ამ ცოდვასთან ბრძოლასა და გამარჯვებაში. მე დარწმუნებული ვარ, რომ კაცთმოყვარე ღმერთი აუცილებლად შეისმენს თქვენს ვედრებას და აუცილებლად დაგეხმარებათ, რომ დაძლიოთ ესა თუ ის ვნება და ცოდვიანი მიდრეკილება, თორემ იცოდეთ, რომ ძალიან მალე დადგება აღდგომის ბრწყინვალე დღესასწაული და შეიძლება თქვენ არ აღმოგაჩნდეთ ის შინაგანი სულიერი აღფრთოვანება და სიხარული, რომლითაც უნდა ხვდებოდეს ნებისმიერი ქრისტიანი უფლის ბრწყინვალე აღდგომას.

შეიძლება თქვენთვის აღდგომის უბრწყინვალესი და უდიადესი დღესასწაული გადაიქცეს მხოლოდ გასტრონომიულ დღესასწაულად. ეს ტრაგედია რომ არ დაგვემართოს, მინდა მოგიწოდოთ, რომ სულიერად მოიმართოთ და იცოდეთ, რომ აუცილებლად დიდი იქნება სიხარული აღდგომის ჟამს და იგრძნობთ, რომ მარხვის შემდეგ იმაზე თუნდაც ცოტა უკეთესი გახდით, ვიდრე მანამდე იყავით, სანამ მარხვა დაიწყებოდა,“- აღნიშნა მამა საბა ჭიკაიძემ.

წყარო: ​თბილისის ვაკის მაცხოვრის ფერიცვალების სახელობის ტაძარი

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ შევაქოთ ბავშვი სწორად სწავლის პროცესში? - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები

როგორ შევაქოთ ბავშვი სწორად სწავლის პროცესში? - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ სწავლის პროცესში ბავშვის შექების წესებზე ისაუბრა:

„ჩვენ უნდა შევაქოთ ყველა ბავშვი. ჩვენ უნდა ვიცოდეთ, რომ ყველა ბავშვი განსხვავდება ერთმანეთისგან, ერთი მშობლის შვილებიც. ყველა მშობელი იტყვის ამას, რომ ორი თუ სამი სრულიად განსხვავებული არსებაა სახლში. ამიტომ ინდივიდუალობები ძალიან განსხვავებულია და სწავლის სტილიც, ბუნებრივია განსხვავებულია. უნარებიც განსხვავებულია და ამიტომ ჩვენ არ უნდა შევაქოთ ბავშვი ასე: „შენ ხარ ჭკვიანი, შენ ხარ ნიჭიერი. აი შენი ძმა, შენი და როგორ ჭკვიანი და ნიჭიერია.“ ჩვენ ამით ვუსვამთ ხაზს მის უპირატესობას და ისეთ რამეს, რაც მისი დამსახურება არ არის, თანდაყოლილია.

ჩვენ უნდა შევაქოთ ის, რაც ბავშვის დამსახურებაა. ტექსტი არის ასეთი დაახლოებით: „მე ვაფასებ, რომ შენ ამდენი დრო დახარჯე, როგორ მოინდომე.“ მონდომებას ჩვენ არასდროს არ ვაფასებთ იმიტომ, რომ არ ჩანს ეს. ის, რომ ეს ბავშვი ისე კარგად არ სწავლობს, როგორც მეორე, როგორ მოინდომა ამ ბავშვმა ეს უნდა შევაფასოთ და დავაფასოთ. ჩვენ ბავშვი უნდა შევაქოთ ასე: „მე მიხარია, რომ შენ ამაზე ამდენი დრო დახარჯე. არ გამოგდიოდა, მაგრამ ნახე, ახლა უკეთესად გამოგდის.“ ჩვენ ორ რამეს ვაკეთებთ: ვაფასებთ და ვაქებთ ბავშვს მისი ძალისხმევისთვის და მეორე, ჩვენ არ ვადარებთ მას სხვა ბავშვებს.

მშობლებს გვიყვარს ეს, რომ და-ძმას ერთმანეთს ვადარებთ. ჩვენ ვადარებთ ბავშვს მხოლოდ თავის თავს. ნახე, შენ გუშინ ვერ დადიოდი ველოსიპედით და უკვე ისწავლე. ჩვენ ვადარებთ ბავშვს თავის თავს, მის შესაძლებლობებს. ასე მოტივაციას გავუზრდით,“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „მშობლები განათლებისთვის“ 

წაიკითხეთ სრულად