Baby Bag

„ასეთი ტილო არამხოლოდ არ წმენდს სრულყოფილად ზედაპირს, არამედ ჯვარედინი დაბინძურების რისკსაც ზრდის,“ - მარიამ ჩაჩუას რეკომენდაციები

„ასეთი ტილო არამხოლოდ არ წმენდს სრულყოფილად ზედაპირს, არამედ ჯვარედინი დაბინძურების რისკსაც ზრდის,“ - მარიამ ჩაჩუას რეკომენდაციები

სურსათის უვნებლობის სპეციალისტმა მარიამ ჩაჩუამ სამზარეულოს ჯვარედინი დაბინძურების საფრთხეებზე ისაუბრა:

„ბაქტერიები ძალიან გავრცელებულია. პათოგენური მიკროორგანიზმები არამხოლოდ ჩვენს სუფრაზე შეიძლება მოხვდნენ, არამედ საკვებშიც. იქიდან გამომდინარე, რომ ნიადაგშიც ვხვდებით მათ, ჰაერშიც და წყალშიც, ძალიან მარტივია, რომ ამ გზით ისინი მოხვდნენ ჩვენს სამზარეულოშიც, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც ვამუშავებთ ხილს, ბოსტნეულს, რომელსაც მიწა მოჰყვება, ცხოველურ პროდუქტებს, მაგალითად, სისხლიან ხორცს, თევზს, ქათამს, კვერცხს. ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ დამუშავების შემდეგ აუცილებლად გავასუფთავოთ სამზარეულო, მხოლოდ დეზინფექციის გზით და არა ტილოების საშუალებით.

ტილო არამხოლოდ არ წმენდს სრულყოფილად ზედაპირს, არამედ ჯვარედინი დაბინძურების რისკსაც ზრდის. ასეთი მოსუფთავების დროს, ზედაპირიც არ არის სრულყოფილად სუფთა, იმიტომ, რომ მას დეზინფექცია სჭირდება. 60%-იანი სპირტის შემცველი ხსნარი მიღებული ფორმაა სურსათის უვნებლობის სფეროში. ერთი წუთიც საკმარისია, რომ გავაჩეროთ. 60%-იანი სპირტის შემცველობა ნებისმიერ მიკრობს ანადგურებს. ძალიან მნიშვნელოვანია ამის გამოყენება, მით უმეტეს, თუ ცხოველურ პროდუქტს ვამუშავებთ. ჯვარედინი დაბინძურება ძალიან სახიფათოა ამ შემთხვევაში. ამ ტილოთი თუ გავწმინდე ზედაპირი, რომელზეც ხორცი დავამუშავე, შემდეგ კი ტილო გავრეცხე, ის არ არის მაინც სუფთა. ამ ტილოთი თუ მაგიდას გადავწმენდთ, იქ შეიძლება მოხვდეს ისეთი პროდუქტი, რომელსაც თერმულად არ ვამუშავებთ, მაგალითად, ბოსტნეული, ხილი. ცხოველური პროდუქტისგან მიღებული მიკროორგანიზმი ტილოთი გადავიტანე ისეთ ადგილას, საიდანაც ის ჩემს ორგანიზმში მარტივად მოხვდება. მას შემდეგ რაც დეზინფექციას გავუკეთებთ ზედაპირს, კარგი იქნება, თუ ხაოიან ტილოს გამოიყენებთ. პირველ რიგში, გაწმენდისას ერთჯერადი ხელსახოცი უნდა გამოვიყენოთ, რომელსაც ჩვენ გადავაგდებთ. მას შემდეგ რაც დავამუშავებთ ხორცს, ჯერ გადავწმენდთ ერთჯერადი ხელსახოცით, შემდეგ სადეზინფექციო ხსნარს ერთი წუთით გავაჩერებთ. შემდეგ სასმელი წყლით და ხაოაიანი ტილოთი გავწმინდოთ სრულფასოვნად ზედაპირი. ასე შენარჩუნდება სისუფთავე,“- აღნიშნულ საკითხზე მარიამ ჩაჩუამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა მშვიდობისა საქართველო“

შეიძლება დაინტერესდეთ

გაიცანით 12 წლის თაკო კონცელიძე, რომელმაც ლეიკემია დაამარცხა და ახლა საკუთარი ნამუშევრების გაყიდვით სხვა ბავშვებს ეხმარება

გაიცანით 12 წლის თაკო კონცელიძე, რომელმაც ლეიკემია დაამარცხა და ახლა საკუთარი ნამუშევრების გაყიდვით სხვა ბავშვებს ეხმარება

12 წლის თაკო კონცელიძემ ლეიკემია დაამარცხა და ახლა სხვა ბავშვების დახმარებას ცდილობს, რომლებიც დაავადების დასამარცხებლად იბრძვიან. თაკო ხატავს და ლამაზ აქსესუარებს ამზადებს, რომლებსაც ყიდის, შემოსული თანხით კი ბავშვებს ეხმარება:

„მე ვარ თაკო კონცელიძე, 12 წლის, ვარ ბათუმიდან, ამჟამად ვცხოვრობ რუსთავში. მე ძალიან მიყვარს ხატვა. ჩემთვის ძალიან რთული იყო, როდესაც გავიგე ლეიკემიის შესახებ. ბევრი არაფერი არ ვიცოდი ამ დაავადებასთან დაკავშირებით. არ მჯეროდა, რომ ეს მე დამემართა. განერვიულებული ვიყავი, უმიზეზოდ ვეჩხუბებოდი ყველას. ვხვდებოდი, რომ ეს კარგი საქციელი არ იყო, მაგრამ ჩემდა უნებურად ხდებოდა ეს.

5 წლის ვიყავი, როდესაც წავიქეცი სოფელში, გამიჩნდა სილურჯეები. მივედით ბათუმში, იქ დამიდგინეს ლეიკემია და გადმოგვამისამართეს თბილისის იაშვილის კლინიკაში. ყოველთვის მაძლიერებდა ის ფაქტი, რომ ოჯახის წევრები, ახლობლები ჩემს გვერდით იყვნენ, ყოველთვის მამხნევებდნენ. ჩემს თავსაც ამიტომ შემოვუძახე, რომ კარგად უნდა გავმხდარიყავი. მკურნალობის დროს მხარში მედგა დედა, მამშვიდებდა, მაწყნარებდა, გულში მიკრავდა, სულ ცდილობდა გავემხიარულებინე, მაგრამ მაინც ცოტა ვნერვიულობდი ხოლმე. ყველაზე მნიშვნელოვანია, რომ გჯეროდეს შენი თავის, რომ შეუძლებელი არაფერია. როდესაც ოჯახის წევრები გიდგანან გვერდში, შეუძლებელია, რომ მათ გამო მაინც არ გახდე კარგად.

დაავადებასთან ბრძოლის პერიოდში შემოიჭრა ჩემს ცხოვრებაში ხელოვნება. იაშვილში ხელოვნების მასწავლებლები გვასწავლიდნენ ხატვას. ძირითადად მიყვარს პორტრეტების ხატვა, მაგრამ პორტრეტებს უფრო ჩანახატებისთვის ვხატავ. რასაც ხშირად ვხატავ არის პეიზაჟები, ბუნება. იაშვილში სტუმრები რომ მოდიოდნენ, წვრილმან საჩუქრებს რომ გვირიგებდნენ, თითოეული საჩუქარი უდიდეს ბედნიერებას მანიჭებდა. მინდა, რომ ბავშვები ისეთი ბედნიერები იყვნენ, როგორიც მე ვიყავი მაშინ. მივხვდი, რომ ჩემი ნახატებითა და დამზადებული აქსესუარების გაყიდვით შემეძლო მათი დახმარება და გაბედნიერება. როდესაც პირველად გავყიდე ნახატი, ძალიან ბედნიერი ვიყავი, რადგან ვხვდებოდი, რამხელა ბედნიერებას მივანიჭებდი პატარებს, რომლებიც იაშვილში მკურნალობენ. შემოსულ თანხას ვრიცხავ დიტო ცინცაძის სახელობის ფონდში, რომელიც ეხმარება ლეიკემიით დაავადებულ ბავშვებს. მე ასევე დავეხმარე ჩემს მოსახელე გოგონას, რომელიც ამჯერად თურქეთში მკურნალობს. ვფიქრობ, ჩემ მიერ გადარიცხული ფული დიდი არაფერია, მაგრამ იმედია ეს მათ რაღაცაში დაეხმარება და მათ მალე გამოჯანმრთელებაში ხელს შეუწყობს.

როდესაც ექიმებმა მითხრეს, რომ ჯანმრთელი ხარო და გამწერეს, ეს დღე იყო ჩემი დაბადების დღე. უბედნიერესები ვიყავით. უდიდესი ტორტი მივართვით ექიმებს. ჩემი თავის ვირწმუნე, რომ შეუძლებელი არაფერია,“ - თავისი ისტორიის შესახებ თაკო კონცელიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა მშვიდობისა საქართველო“

წაიკითხეთ სრულად