Baby Bag

„ასეთი ტილო არამხოლოდ არ წმენდს სრულყოფილად ზედაპირს, არამედ ჯვარედინი დაბინძურების რისკსაც ზრდის,“ - მარიამ ჩაჩუას რეკომენდაციები

„ასეთი ტილო არამხოლოდ არ წმენდს სრულყოფილად ზედაპირს, არამედ ჯვარედინი დაბინძურების რისკსაც ზრდის,“ - მარიამ ჩაჩუას რეკომენდაციები

სურსათის უვნებლობის სპეციალისტმა მარიამ ჩაჩუამ სამზარეულოს ჯვარედინი დაბინძურების საფრთხეებზე ისაუბრა:

„ბაქტერიები ძალიან გავრცელებულია. პათოგენური მიკროორგანიზმები არამხოლოდ ჩვენს სუფრაზე შეიძლება მოხვდნენ, არამედ საკვებშიც. იქიდან გამომდინარე, რომ ნიადაგშიც ვხვდებით მათ, ჰაერშიც და წყალშიც, ძალიან მარტივია, რომ ამ გზით ისინი მოხვდნენ ჩვენს სამზარეულოშიც, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც ვამუშავებთ ხილს, ბოსტნეულს, რომელსაც მიწა მოჰყვება, ცხოველურ პროდუქტებს, მაგალითად, სისხლიან ხორცს, თევზს, ქათამს, კვერცხს. ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ დამუშავების შემდეგ აუცილებლად გავასუფთავოთ სამზარეულო, მხოლოდ დეზინფექციის გზით და არა ტილოების საშუალებით.

ტილო არამხოლოდ არ წმენდს სრულყოფილად ზედაპირს, არამედ ჯვარედინი დაბინძურების რისკსაც ზრდის. ასეთი მოსუფთავების დროს, ზედაპირიც არ არის სრულყოფილად სუფთა, იმიტომ, რომ მას დეზინფექცია სჭირდება. 60%-იანი სპირტის შემცველი ხსნარი მიღებული ფორმაა სურსათის უვნებლობის სფეროში. ერთი წუთიც საკმარისია, რომ გავაჩეროთ. 60%-იანი სპირტის შემცველობა ნებისმიერ მიკრობს ანადგურებს. ძალიან მნიშვნელოვანია ამის გამოყენება, მით უმეტეს, თუ ცხოველურ პროდუქტს ვამუშავებთ. ჯვარედინი დაბინძურება ძალიან სახიფათოა ამ შემთხვევაში. ამ ტილოთი თუ გავწმინდე ზედაპირი, რომელზეც ხორცი დავამუშავე, შემდეგ კი ტილო გავრეცხე, ის არ არის მაინც სუფთა. ამ ტილოთი თუ მაგიდას გადავწმენდთ, იქ შეიძლება მოხვდეს ისეთი პროდუქტი, რომელსაც თერმულად არ ვამუშავებთ, მაგალითად, ბოსტნეული, ხილი. ცხოველური პროდუქტისგან მიღებული მიკროორგანიზმი ტილოთი გადავიტანე ისეთ ადგილას, საიდანაც ის ჩემს ორგანიზმში მარტივად მოხვდება. მას შემდეგ რაც დეზინფექციას გავუკეთებთ ზედაპირს, კარგი იქნება, თუ ხაოიან ტილოს გამოიყენებთ. პირველ რიგში, გაწმენდისას ერთჯერადი ხელსახოცი უნდა გამოვიყენოთ, რომელსაც ჩვენ გადავაგდებთ. მას შემდეგ რაც დავამუშავებთ ხორცს, ჯერ გადავწმენდთ ერთჯერადი ხელსახოცით, შემდეგ სადეზინფექციო ხსნარს ერთი წუთით გავაჩერებთ. შემდეგ სასმელი წყლით და ხაოაიანი ტილოთი გავწმინდოთ სრულფასოვნად ზედაპირი. ასე შენარჩუნდება სისუფთავე,“- აღნიშნულ საკითხზე მარიამ ჩაჩუამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა მშვიდობისა საქართველო“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„არავითარ შემთხვევაში არ არის რეკომენდებული, რომ ბავშვს ყველაფრის უფლება მივცეთ," - ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი ბავშვთან ურთიერთობისას სიტყვა „არას“ გამოყენების შეზღუდვის საჭიროებაზე საუბრობს და მშობლებს ურჩევს, რომ არას სანაცვლოდ მათ ბავშვს სხვა ალტერნატივა შესთავაზონ:

„ბავშვებთან ურთიერთობისას სიტყვა „არა“ ნაკლებად უნდა გამოვიყენოთ. არას სანაცვლოდ ბავშვს ვთავაზობ რაღაცას, მაგ. მოდი, ერთად მოვძებნოთ შენთვის სათამაშო. აკრძალვების ქვეშ გაზრდილი ბავშვი არის ბავშვი, რომელსაც კომპლექსები უჩნდება, რომელსაც სიახლის შიში აქვს, არ არის საკუთარ თავში დარწმუნებული. ვერ ვიტყოდი, რომ ის უფრო აგრესიული ბავშვი გაიზრდება. ყველა ბავშვი ინდივიდუალურია და არცერთი კვლევა არ გამორიცხავს, რომ ერთი მიდგომით სხვა ბავშვი სხვანაირი არ გაიზრდება.“

მარიამ ხვადაგიანის თქმით, მუდმივი აკრძალვა ბავშვს უინიციატივობას და მორჩილებას აჩვევს:

„მუდმივი აკრძალვა ნიშნავს, რომ რაღაცას ვაფუჭებ, ეს არ შეიძლება, ეს არ უნდა გავაკეთო, სულ სხვას ვუჯერებ. მე რომ ჩემით გავაკეთო რამე, ჩემი ინიციატივა წაახალისონ, ან დავაშავე, გავტეხე ჭიქა, მაგრამ კი არ დამსაჯეს, მითხრეს, რომ არაუშავს, ძველი იყო და გადავაგდოთო, ეს არის ნორმალური.“

მარიამ ხვადაგიანის თქმით, აკრძალვა ყველა ბავშვისთვის საჭიროა, თუმცა მას ახსნაც უნდა მოჰყვებოდეს:

„აკრძალვა ყველა ბავშვს სჭირდება. იმისთვის, რომ ფასეულობები ჩამოყალიბდეს, პატარიობიდანვე იწყება ეს პროცესი. რაღაც არის, რაც არ შეიძლება, არის, რაც შეიძლება. აქ იმაზეა საუბარი, რომ როდესაც მუდმივად გესმის: „ეს არ გააკეთო, ეს არ შეიძლება,“ მართლა უკვე აღარ ისმინება. მშობლები და ოჯახის წევრები უნდა შეთანხმდნენ, რა შეიძლება და რა არ შეიძლება. დარტყმა არ შეიძლება, შეურაცხყოფა არ შეიძლება, ფანჯარაზე ასვლა არ შეიძლება, არ შეიძლება, რომ კიბეებზე ათ კიბეს გადაახტე. უბრალოდ ბავშვს ეს ყველაფერი უნდა ავუხსნათ. არის ის, რაც რეალურად არ შეიძლება, მაგრამ ამ არ შეიძლებას მოჰყვება ახსნა.“

„არავითარ შემთხვევაში არ არის რეკომენდებული, რომ ბავშვს ყველაფრის უფლება მივცეთ. ესეც უკუშედეგს გამოიღებს, იმიტომ, რომ ბავშვმა არ იცის სიტყვა არას მნიშვნელობა. თუ ოჯახში ხელს ვერ უწყობენ და ყველა ხელს ვერ შეუწყობს, ის დაიწყებს ისტერიკას, რას ჰქვია არა მითხრესო. ემოციური პრობლემები ამ შემთხვევაშიც ჩნდება, ისევე როგორც ყველაფრის აკრძალვის დროს,“ - აღნიშნავს მარიამ ხვადაგიანი.

წყარო: ​იმედის დღე

წაიკითხეთ სრულად