Baby Bag

„ძირს რომ დავწექი, ზევით დამახტა ვიღაც და გადამეფარა, რომ ტყვია არ მომხვედროდა,“- ლევან რატიანი 2008 წლის ომის მძიმე ამბებს იხსენებს

„ძირს რომ დავწექი, ზევით დამახტა ვიღაც და გადამეფარა, რომ ტყვია არ მომხვედროდა,“- ლევან რატიანი 2008 წლის ომის მძიმე ამბებს იხსენებს

პირველი საუნივერსიტეტო კლინიკის დირექტორმა ლევან რატიანმა ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „ექიმები“ ომის დროს ექიმების მიერ გამოჩენილი თავდადების შესახებ ისაუბრა:

„ექიმობა არის ჰუმანური პროფესია. მან უნდა განახორციელოს ეს ჰუმანური აქტი. ერთ-ერთი მაგალითია, თუ როგორ იხსნეს პოლონელმა ექიმებმა 8000 ებრაელი სიკვდილისგან. როგორც არის აღწერილი, ეს ადამიანები საკონცენტრაციო ბანაკში უნდა შეეყვანათ. პოლონელმა ექიმებმა კი ასეთი რამ გააკეთეს: მაშინ ტიფის პანდემია იყო და ექიმებმა ამ ადამიანებს ვაქცინა გაუკეთეს. როდესაც ტესტირება ჩაუტარდათ, აღმოჩნდა, რომ ისინი პოზიტიურები იყვნენ ტიფის ვირუსზე. ასე ეს 8000 ადამიანი გადაურჩა საკონცენტრაციო ბანაკს. სწორედ პოლონელი ექიმების დამსახურებაა 8000 ებრაელის გადარჩენა.“

„2008 წლის ომში ნამდვილად ვიყავი, ექიმად ვმუშაობდი. ეს იყო საშინელება. წარმომიდგენია ამ პერიოდში უკრაინელი ხალხი რას განიცდის. სასწრაფოს ექიმი ვიყავი. ჩვენი ძირითადი ფუნქცია იყო, რომ დაჭრილები გამოგვეყვანა. დაჭრილები გადმოგვყავდა როგორც გორის ჰოსპიტალში ასევე თბილისში. ბრიგადაში ორი ექიმი ვიყავით. როდესაც გორი დაიბომბა, გაჩერდა სასწრაფოს ბრიგადის მანქანა. ასეთი მითითება გვქონდა, რომ ამ ხმის გაგონებაზე აუცილებლად უნდა ჩავსულიყავით ქვევით. ძალიან ახლოს ჩამოვარდა ბომბი, დაახლოებით 50 მეტრში. ორი ექიმი ვიყავით. მეორე ქალბატონი იყო, რომელსაც ჩემხელა შვილები ჰყავდა. რომ დავწექი, ზევით დამახტა ვიღაც და გადამეფარა, რომ ტყვია არ მომხვედროდა. მართალია, მე მისი შვილი არ ვიყავი, მაგრამ დედური ინსტინქტით ასე მოიქცა. მითხრა, რომ შვილები მყავს შენხელა და არ გაინძრე, თავი არ გაანძრიოო. ეს განცდა სულ მახსენდება,“- აღნიშნა ლევან რატიანმა.

წყარო:​ „ექიმები“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ძალიან ბევრ ბავშვს არ უყვარს ლექსების სწავლა, კლასიკის შესწავლა... თვითონ ნაწარმოები არაფერ შუაში არ არის, მიმწოდებელია შუაში,“- პაატა ამონაშვილი

„ძალიან ბევრ ბავშვს არ უყვარს ლექსების სწავლა, კლასიკის შესწავლა... თვითონ ნაწარმოები არაფერ შუაში არ არის, მიმწოდებელია შუაში,“- პაატა ამონაშვილი

ფსიქოლოგმა პაატა ამონაშვილმა ბავშვების კლასიკური ლიტერატურით დაინტერესებაში მასწავლებლის უდიდესი როლის შესახებ ისაუბრა:

„ძალიან ბევრ ბავშვს არ უყვარს კლასიკის შესწავლა, არ უყვარს ლექსების სწავლა, თუმცა ისეთებსაც ვხედავ, რომლებსაც უყვართ ეს ყველაფერი. თვითონ ლირიკა და ნაწარმოები არაფერ შუაში არ არის აქ, მიმწოდებელია შუაში. მასწავლებელი არის შუამავალი ბავშვსა და კლასიკურ საგანძურს შორის. თუ მასწავლებელს ეს კლასიკური საგანძური მოაქვს, როგორც მხოლოდ სკოლის პროგრამის ნაწილი, რომ მერე ტესტი ჩაატაროს, თან ამას აკეთებს მკაცრი სახით, თან ეჩხუბება, ეს გავლენას ახდენს ბავშვზე. ერთ-ერთ ბავშვს ვკითხე, როგორი მასწავლებლები გყავს-თქო. მან მიპასუხა: „არცერთი მასწავლებელი არ მყავს, რომელიც გაკვეთილის წინ რომ დამინახავს, მკითხავს, როგორ ხარო.“ კლასში რომ შედის მასწავლებელი და „როგორ ხართ?“ კითხვის ნაცვლად ამბობს: „გადაშალეთ წიგნები, როგორ არ მოიტანეთ დავალება?“  და ამის ფონზე ამოიღებს საგანძურს, ეს საგანძური ბავშვისთვის აღარ არის საგანძური.“

„10 წლის წინ საქართველოში ექსპერიმენტი ჩავატარეთ. გავზომეთ როგორ უყვართ ბავშვებს თავიანთი მასწავლებლები სხვადასხვა საგანში. ეროვნული გამოცდა რომ ჩააბარეს ბავშვებმა, შევადარეთ ქულები იმას, თუ როგორ უყვარდათ მასწავლებელი. სადაც მასწავლებელი ძალიან უყვარს, ძალიან მაღალ ქულას იღებს ბავშვი, სადაც სძულს - ძალიან დაბალს. მამაჩემს, შალვა ამონაშვილს ჰყავდა მასწავლებელი ვარვარა ვარდიაშვილი. ის ისე აწვდიდა ბავშვებს „ვეფხისტყაოსანს,“ რომ დღემდე ჯიბით დააქვს მამაჩემს „ვეფხისტყაოსანი.“ მე არ მყავდა, სამწუხაროდ, ვარვარა ვარდიაშვილი მასწავლებლად და მიკვრიდა, რა აინტერესებს-მეთქი მამაჩემს ამ „ვეფხისტყაოსანში.“ სკოლაში „ვეფხისტყაოსანი“ იყო ისეთი ნაწარმოები, რომელიც ძალიან არ მიხაროდა. გაძალებდნენ დაზეპირებას, რთულია, ვერ გიხსნის მასწავლებელი. თვითონ „ვეფხისტყაოსნის“ ბრალი კი არ არის, მიმწოდებლის ბრალია ეს. ყველაზე დიდი კლასიკური საგანძურიც შეიძლება ბავშვისთვის საძულველი გახდეს საძულველი მასწავლებლის ხელიდან. სანამ კლასიკას მივიტან ბავშვთან, რატომ არ უნდა ვიზრუნო იმაზე, რომ შევაყვარო თავი?! მოდი, ჯერ მე შევუყვარდე და რასაც მივუტან, ისიც შეუყვარდება. თუ სიძულვილს მივუტან, თუ მე არ მოვწონვარ, რასაც მივუტან ისიც არ მოეწონება. საუკეთესო პატრიოტული ლექსიც გახდება იძულების ნაწილი. თუ დამაძალებთ, დავიზეპირებ, მაგრამ დავივიწყებ, როგორც კი გამოცდას ჩავაბარებ,”- აღნიშნულ საკითხზე პაატა ამონაშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „შემდეგი გაჩერება“ ისაუბრა.

წყარო: ​„შემდეგი გაჩერება“

წაიკითხეთ სრულად