Baby Bag

„ასე ადვილად ატომური ელექტროსადგურის აფეთქება შეუძლებელია... ეს ფსიქოლოგიური ომის ელემენტია,“- ფიზიკოსი გია ჯაფარიძე

„ასე ადვილად ატომური ელექტროსადგურის აფეთქება შეუძლებელია... ეს ფსიქოლოგიური ომის ელემენტია,“- ფიზიკოსი გია ჯაფარიძე

ფიზიკოსმა გია ჯაფარიძემ ატომური ომის საფრთხისა და ატომურ ელექტროსადგრუზე აფეთქების შემთხვევაში რადიაციული რისკების შესახებ ისაუბრა:

„დაბეჯითებით შემიძლია თქმა, რომ ეს ისტერია გადაჭარბებულია. მე ეჭვი მაქვს, რომ თვითონ რუსები უკიდებენ ცეცხლს. რატომ? იმიტომ, რომ ასე ადვილად ატომური ელექტროსადგურის აფეთქება შეუძლებელია. ჩერნობილში რაც მოხდა, დენი გაწყდა, შეიძლება ასე იყოს სადგური ერთი თვე და არაფერი არ მოხდება. ეს ფსიქოლოგიური ომის ერთ-ერთი ელემენტია. მე ბევრად უფრო მეშინია ომის და იმ ფრაზის, რომელიც პუტინმა გამოიყენა, როდესაც მან ბირთვული ომის შესაძლებლობა დაუშვა. ეს ძალიან სახიფათო რამ არის. ყველაზე დიდი დანაშაული ეს არის. საზოგადოებას რომ გაეგო, რომ ბირთვული ომი არ შეიძლება, ამას დასჭირდა ძალიან დიდი ძალისხმევა. ევროპა და ამერიკა ჰიროსიმის შემდეგ თავს ვალდებულად თვლიდნენ, რომ წინ დადგომოდნენ ამას. დიდი მეცნიერები გამოდიოდნენ მოწოდებით, რომ ნუ ვილაპარაკებთ ამაზე. არ შეიძლება იყოს ლოკალური ბირთვული ომი, იმიტომ, რომ ამას მოჰყვება ეკოლოგიური კატასტროფა. აი, ის შეგვეხება ნამდვილად. 150 ჭურვის გაცვლა იწვევს იმას, რომ საქართველოში ტემპერატურა დაიწევს, მოსავალი არ მოვა. ხიფათი ზუსტად იმაშია, რომ ის კაცობრიობას სიკვდილით აშინებს.“

„სინამდვილეში მსოფლიოში რადიაციულ ვითარებაზე კონტროლი არის ძალიან დიდი და ზუსტი. ბირთვული ომის შემთხვევაშიც კი, თუ ყუმბარების გაცვლა საქართველოს არ შეეხო, ამას სჭირდება გარკვეული დრო, რომ რადიაცია და უბედურება მოვიდეს საქართველომდე. ამ ვითარებას ძალიან კარგად აკონტროლებს მსოფლიო. რადიაციული ღრუბლის მოძრაობა მეტ-ნაკლებად კონტროლირდება. ღრუბელი ადის ძალიან მაღლა,“- აღნიშნულ საკითხზე გია ჯაფარიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „სხვა შუადღე“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბაღის ასაკიდან უნდა დაიწყოს ემოციების რეგულირებაზე მუშაობა,“ - ფსიქოლოგი თიკო ზენაიშვილი

ფსიქოლოგმა თიკო ზენაიშვილმა ბავშვისთვის ემოციების რეგულირების სწავლების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„სამი წლის ასაკში ბავშვი იწყებს ემოციების ფართო სპექტრის გაცნობას. მნიშვნელოვანია ჩვენ როგორ მივაწვდით მას ამას. ჩვენ ხშირად გვაქვს ასეთი სიტყვები: „ნუ გეშინია.“ სამი წლის ასაკში ბავშვი შიშსაც გრძნობს უკვე. ჩვენ ვეუბნებით: „ნუ გეშინია.“ ეს არ არის სწორი. შიში გავაცნოთ ბავშვს, როგორ შეეშინდა, რისი შეეშინდა. ვეცადოთ, გაიცნოს შიში ბავშვმა, გაუშინაურდეს. ეს არის ემოციური ინტელექტი. ემოციის გადაკეთება არ ხდება, ხდება მართვა. ბავშვი რომ წაიქცევა და ტირის, ვეუბნებით: „ნუ ტირი,“ „ბიჭები არ ტირიან.“ ეტკინა? ტკივილზე ვესაუბროთ ბავშვს, როგორი იყო ეს ტკივილი, ძლიერი თუ სუსტი, სად ეტკინა, რომ ბავშვმა გაიცნოს თავისი ემოცია.

ჩვენ უნდა ვასწავლოთ ბავშვს, რომ გაიცნოს ემოცია, შეიცნოს ის და მიიღოს მისგან სარგებელი. ზიზღი რომ იგრძნო ბავშვმა, მოდი, ვესაუბროთ ამის შესახებ, რატომ და როგორ მოხდა. ბაღშიც ეს უნდა ხდებოდეს. ვიღაც სათამაშოს რომ წაართმევს, ბუნებრივია ბავშვი გაბრაზდება. ჩვენ ვეუბნებით: „არაუშავს, მიეცი, დაუთმე.“ არ ვაძლევთ მას ემოციის გამოხატვის საშუალებას. მეტი ხომ არაფერი უნდოდა ბავშვს? უნდოდა გაგება და მოსმენა. სწორედ ბაღის ასაკიდან უნდა დაიწყოს ემოციების რეგულირებაზე მუშაობა. თუ ბავშვი რაღაცაზე გაბრაზდა და ტირის, არ ვეუბნებით: „არაუშავს, გოგოა და დაუთმე, არ იტირო.“ ვკითხოთ: „რა იგრძენი?“ გრძნობებისკენ მივახედოთ. ვიყოთ გამგები მისი გრძნობისა და არა გამოხატული რეაქციების,“- მოცემულ საკითხზე თიკო ზენაიშვილმა საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „ერთსულოვნების დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ერთსულოვნების დილა“ 

წაიკითხეთ სრულად