Baby Bag

„ღმერთი გჩუქნის დროს, სიცოცხლის წუთებს და წამებს, ამაზე ღირებული ჩვენ არაფერი გაგვაჩნია,“- დეკანოზი შალვა კეკელია

„ღმერთი გჩუქნის დროს, სიცოცხლის წუთებს და წამებს, ამაზე ღირებული ჩვენ არაფერი გაგვაჩნია,“- დეკანოზი შალვა კეკელია

დეკანოზმა შალვა კეკელიამ ადამიანის ცხოვრებაში დროის უდიდეს მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„ღმერთი გაძლევს ამ დროს, ღმერთი გჩუქნის დროს. ამ საოცარ დროს ღმერთი გჩუქნის. შენ ამ დროს იყენებ სიბოროტისთვის, ცუდისთვის. ჟანრი ლოლაშვილთან ერთად სუფრაზე ვისხედით ერთხელ და მაშინ პირველად მოვისმინე ასეთი რამ. მან დროის სადღეგრძელო დალია და თქვა: ჩვენ გვაქვს საოცარი რაღაც, ჩვენ გვაქვს ჩვენი დრო. როდესაც მე შენთან მოვდივარ და შენ ჩემთან მოდიხარ, ჩვენ ამ ყველაზე ძვირფასს რაც გაგვაჩნია, სიცოცხლის წუთებს და წამებს, რომელიც ძალიან ღირებულია და ამაზე ღირებული ჩვენ არაფერი არ გაგვაჩნია, ერთმანეთს ვჩუქნით. როდესაც შენ დღეს ჩემთან სტუმრად მოხვედი, შენი ეს ძვირფასი დრო გამოიყენე ჩემთან. მე რომ შენთან ყოფნა მინდოდა, მე შენთვის ეს დრო გადავდე, რომ ეს დრო შენთვის მეჩუქებინა. მე შენ გაჩუქე სიცოცხლე და შენ მე მაჩუქე სიცოცხლე.“

„ჩვენ რომ ამ ყველაზე ძვირფას დროს ვიყენებთ ერთმანეთის საჭმელად, ერთმანეთის გასანადგურებლად, როგორ უნდა დაისვენო?! ეს საოცარი წუთები და წამები ღმერთის შეგრძნების, ერთმანეთის შეგრძნების, საოცარი ბუნების, რომელიც ჩვენს ირგვლივაა უნდა გამოვიყენოთ. წარმოიდგინე, ამ ბუნებას, ღვთის ამ წყალობას რომ არ იყენებ. დროს ხარჯავ გაუტანლობაში, სიბილწეში, სიბოროტეში, ბოღმაში. ხომ შეიძლება, რომ ერთმანეთი ძალიან შევიყვაროთ?! ხომ შეიძლება ერთმანეთის მიმართ სითბო და სიყვარული გვქონდეს?! გაუღიმე ადამიანს, სიყვარული, სითბო აჩუქე, იცნობ თუ არ იცნობ. ვიღაც შეგხვდა ქუჩაში, გლანძღავს, შენ მაინც გაუღიმე. შეიძლება მას შეეცვალოს დამოკიდებულება, რომ გლანძღავდა და შენ გაუღიმე. ხომ არ შეიძლება, რომ ერთმანეთს სულ უარყოფითი ვუთხრათ. მინდა ერთი რამ ვუსურვო ყველას: ღმერთმა შეგვაძლებინოს სიყვარული,“ - აღნიშნულ საკითხზე მამა შალვა კეკელიამ მედიაკავშირი „ობიექტივის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​მედია-კავშირი „ობიექტივი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დედის ყვირილი ბოროტებაა, გაღიზიანება ბოროტებაა... ამ ბოროტებაში გაზრდილ ბავშვს ფესვები გაუფუჭდება,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია, რომ დასჯა არ გამოიყენონ ბავშვის აღზრდის მეთოდად:

„რა არის დასჯა საერთოდ? ბავშვი ჩვენს ნორმებში არ მოექცა და იმის გამო, რომ მან გააცნობიეროს ეს, მას რაღაც უფლებებს ვართმევთ. არ გავუშვი ბავშვი სასეირნოდ, არ ვუყიდე ნაყინი. გაბრაზებული ვარ ამ დროს. კუთხეში დავაყენე, შეიძლება გავულაწუნე კიდეც. თუ ვინმე გონიერი ადამიანი ამაში აღზრდის ნატამალს ხედავს, გააგრძელოს ეს საქმე. რა ხდება კუთხეში დამდგარი ბავშვის თავში ამ დროს?! ერთხელ აეროპორტში დიდხანს მოგვიხდა ცდა. 3 წლის გოგო მამას ჰყავდა დაყენებული კუთხეში და უყვიროდა: არ გამოხვალ, ვიდრე არ მიხვდები, რა გააკეთე! რაგვარად მიხვდეს 3 წლის ბავშვი, რა გააკეთა ამისთანა. არადა ეხვეწება დედას, გამომიშვი, მაპატიეთო და მამა სჯის. ამას რა დავარქვა მე? იტყვის მამა, რომ მე ბავშვი მიყვარსო? არ უყვარს! დედა, რომელიც არ ეხმარება ბავშვს, იტყვის მიყვარსო? არ შეიძლება სიყვარულის შეწყვეტა!

შეურაცხყოფა, დამცირებაა დასჯა. ამ პირობებში ის სანუკვარი პროცესი, რასაც აღზრდა ჰქვია, აღარ არსებობს. ისიც იმსხვრევა, რასაც მივაღწიე. დასჯა არ არის აღზრდის მეთოდი. ბავშვი სიყვარულში უნდა გაზარდო, რომ მოსიყვარულე გაგიხდეს. ბავშვი კი არ უნდა დასაჯო, სინდისთან უნდა მიიყვანო, რომ იმან თავისი თავი თუ უნდა თვითონ დასაჯოს. თვითონ ვკითხოთ, შეაფასე რაც მოხდა, როგორც მოხდა, ის გააკეთე რაც საჭიროა. თვითაღზრდამდე მივიყვანოთ ბავშვი, თვითგანცდამდე, რომ რატომ გავაკეთე მე ეს.

დაანებეთ ამ დასჯას თავი. თუ დასჯა გინდათ ბავშვისა, ჯერ თქვენ დადექით კუთხეში და საკუთარი თავი დასაჯეთ. განა ცოტა გაქვთ ჩადენილი დანაშაული?! ერთმა ბავშვმა ინატრა, იქნებ ისეთი შენობები ააშენოთ, რომ კუთხე არ ჰქონდეს ამ შენობებსო, რადგან მშობლები სულ კუთხეში მაყენებენო. ხომ ყველამ იცით, რომ მშობლის მაგალითი აღზრდის ძალაა. მიეცით ეს მაგალითები. დასჯას მისცემთ, დაგსჯით მერე შვილი თქვენ. დედის ყვირილი ბოროტებაა, გაღიზიანება ბოროტებაა. ამ ბოროტებაში გაზრდილ ბავშვს, თუ ბებიამ, ბიძამ, მასწავლებელმა არ გადაარჩინა, ფესვები გაუფუჭდება. სიტყვა დასჯა პედაგოგიკაში არ უნდა არსებობდეს. ბავშვი რაღაც ცუდს აკეთებს? მე შემიძლია ავუხსნა მას, რა მოჰყვება ამას. 3-5 წლის ბავშვი დამიჯდება და მომისმენს, თუ წყნარად ველაპარაკები. ის იფიქრებს ამაზე, შეწუხდება, შეიძლება იტიროს. უთხარით ბავშვს: „დაჯექი სავარძელში და დაფიქრდი, კარგი იყო ეს ქცევა, თუ არ იყო კარგი, განსაჯე ეს თვითონ.“ ხომ შეწუხდება ბავშვი? ეს წუხილი არის თვითდასჯა. სიტყვა დასჯა ამოვაგდოთ ხმარებიდან და არცერთი დედა და მამა არ შემეკამათოს, აბა როგორ სხვანაირადო. თუ არზრდაზე მკითხავთ ასეა და თუ მკითხავთ, როგორ დავამშვიდო ბავშვი, როდესაც ყველაფერს ანგრევსო, მაშინ დაუყვირე, დამშვიდდება და შენც მშვიდად იქნები, მაგრამ ამას რა დავარქვა, არ ვიცი,“ - მოცემულ საკითხზე შალვა ამონაშვილმა საქართველოს პირველ არხზე „ტელესკოლის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „ტელესკოლა“

წაიკითხეთ სრულად