Baby Bag

„ყოველდღე მადლობა უთხარი შენი მეუღლის დედას: დიდი მადლობა, რომ ასეთი კარგი ბიჭი აღზარდეთ,“- ფსიქოლოგი ინგა ბლესსი

„ყოველდღე მადლობა უთხარი შენი მეუღლის დედას: დიდი მადლობა, რომ ასეთი კარგი ბიჭი აღზარდეთ,“- ფსიქოლოგი ინგა ბლესსი

ფსიქოლოგმა ინგა ბლესსმა რძლებსა და დედამთილებს შორის არსებული დაძაბული ურთიერთობების პრობლემაზე ისაუბრა და კონფლიქტის გადაჭრის საინტერესო მეთოდები გაგვაცნო:

„ხშირად მოდის წერილები ამ თემასთან დაკავშირებით. ზოგი დედამთილს უჩივის, ზოგი რძალს. ჩვენ გვგონია, რომ ჩვენი მეუღლის მშობელი, ადამიანი, რომელიც ჩვენზე უფროსია, გაცილებით უფრო ჭკვიანი, გაცილებით უფრო თავდაჯერებული, გაწონასწორებული უნდა იყოს. უმრავლესობა ჩვენგანი რჩება პატარა გოგო ან პატარა ბიჭი, უბრალოდ სხეული ეზრდება და თმები უჭაღარავდება. როდესაც ოჯახში შემოდის ოჯახის ახალი წევრი, ბევრი, სამწუხაროდ, ასე აღიქვამს, რომ შვილი წამართვა. ადამიანი, რომელიც არ არის თავის თავში დაჯერებული, ოჯახის ახალ წევრს უწყებს გაჯიბრებას. ის დარწმუნებული არ არის, რომ შვილისთვის მნიშვნელოვან ადამიანს წარმოადგენს, ამიტომ, ოჯახის ახალ წევრს ეჯიბრება, ვინ უფრო მართალია, ვისი სიტყვა უფრო მნიშვნელოვანია.“

ინგა ბლესსის თქმით, ოჯახის წევრებს შორის გაჯიბრებას და ერთმანეთზე ზურგს უკან საუბარს აზრი არ აქვს:

„როდესაც საქმე გვაქვს ასეთ ადამიანთან, ამ გაჯიბრებას და ენის მიტან-მოტანას არანაირი აზრი არ აქვს. ხანდახან სახლში ისეთი ენერგეტიკა ტრიალებს, რომ არავის იმ სახლში გაჩერება არ უნდა. ოჯახს ბედნიერებისთვის ვქმნით და არა იმისთვის, რომ ვიღაცას ებუზღუნო და რაღაც უმტკიცო. როდესაც ასეთ არაჯანსაღ გაჯიბრებასთან გვაქვს საქმე, ახალგაზრდა ქალს ვურჩევდი, რომ დაიწყოს დედამთილის შექება. უთხარით: „მადლობა, რომ ასეთი კარგი ბიჭი აღზარდეთ ჩემთვის.“ მადლიერება გამოხატეთ. ჩამოთვალე რამდენი კარგი თვისებაა შენს მეუღლეში და მის მშობლებს რამხელა წვლილი მიუძღვით ამ თვისებების ჩამოყალიბებაში. ჩამოწერეთ ეს ყველაფერი, მინიმუმ ათი. ყოველდღე მადლობა უთხარი შენი მეუღლის დედას: „დიდი მადლობა, რომ ასეთი კარგი ბიჭი აღზარდეთ, როგორი თბილია, პატიოსანია, მოსიყვარულეა.“ ამ პატივს რომ მიაგებ მშობელს, ის თაფლი და ია გახდება შენთვის. ყველა ადამიანს სჭირდება მოფერება, შექება.“

„არ გეგონოთ, რომ თუ აქამდე ორი წელი ხმალამოღებული ბრძოლა გქონდათ, ის უცებ დადნება. ერთი კვირა ეჭვის თვალით ყურება იქნება. მეორე კვირაში მოლბება, შეიფერებს, კარგ ხასიათზე დადგება. მერე გათბება და დალაგდება ურთიერთობები. თავდაჯერებული ადამიანი არავის არ ეჯიბრება. ადამიანს ეს დავდაჯერებულობა აკლია და შენ ამ თავდაჯერებულობას კეთილი გზით აძლევ. ნებისმიერ ადამიანს აქვს კარგი თვისებები, რის გამოც შეგიძლიათ დააფასოთ. შეიძლება სახლის დალაგებაში ან ბავშვის აღზრდაში გეხმარებათ, შესაძლოა, საერთოდ არაფერში გეხმარებათ, მაგრამ ხელსაც არ გიშლით. ყველაფერში დაინახეთ კარგი, გამოხატეთ მადლიერება. გახსოვდეთ, არავინ არაფერში ვალდებული არ არის. იმან თავისი შვილი გაზარდა, მორჩა. უნდა დაგეხმარებათ, უნდა არ დაგეხმარებათ. ეს უკვე მისი კეთილი ნებაა. თუ ოდნავ კარგს მაინც გიკეთებთ, გამოხატეთ მადლიერება. ვერ წარმოიდგენთ, როგორ გაიფურჩქნება, გალამაზდება, გათბება თქვენი ურთიერთობები,“- აღნიშნა ინგა ბლესსმა.

წყარო:​ IBEL ACADEMY

შეიძლება დაინტერესდეთ

წონის დეფიციტის გამომწვევი მიზეზები ბავშვებში - ეკა უბერის რეკომენდაციები მშობლებს

​​პედიატრი ეკა უბერი ბავშვებში წონის დეფიციტის პრობლემის შესახებ საუბრობს და აცხადებს, რომ მშობლები ხშირად პრობლემას სწორად ვერ აფასებენ:

„პირველ რიგში, უნდა შეფასდეს ბავშვს წონის დეფიციტი აქვს თუ არა, მშობლების ღელვა საფუძვლიანია თუ არა. ძალიან ხშირად მშობელი ჩივის, რომ ბავშვი უმადოა, თუმცა ვხვდებით ჭარბ წონას. ასეთ მდგომარეობას შერჩევითი უმადობა ეწოდება. ბავშვი იმაზე მეტ კალორიას იღებს, ვიდრე სჭირდება, მაგრამ არა იმ პროდუქტებით, რომლებიც მშობელს უნდა. პირველ რიგში, ამ შემთხვევაში დამნაშავე მშობელია, რადგან მან ბავშვს გაასინჯა ისეთი პროდუქტი, რომელიც მისთვის არ იყო სასურველი: პურ-ფუნთუშეული, შაქარი, ტკბილეული.“

ეკა უბერის თქმით, წონის დეფიციტის პრობლემის შეფასება ექიმის საქმეა:

„ყოველი კონკრეტული შემთხვევა უნდა შეაფასოს ​ექიმმა და არა მშობელმა. ექიმი ბავშვს ანთროპომეტრულად აფასებს. არსებობს ანთროპომეტრული ასაკობრივი ნორმები. ერთი წლის ბავშვი უნდა იყოს 8,5 -დან 11,5 კილომდე. ამ შუალედში ყველა მონაცემი არის ნორმა. აქედან გამომდინარე, როდესაც მშობელი ამბობს: „მეზობლის ბავშვი 11 კილოა, რა კარგი წონა აქვს და ჩემი არ არის ასე,“ უკვე არასწორია. როდესაც ექიმი შეაფასებს ბავშვს და აღმოჩნდება, რომ მას წონის დეფიციტი აქვს, მნიშვნელოვანია გაირკევს, როდის დაიწყო წონის დეფიციტი. წონის დეფიციტის მიზეზი შეიძლება იყოს სამედიცინო ან ფსიქო-სოციალური პრობლემა. პირველ რიგში, მნიშვნელოვანია, რა წონით დაიბადა ბავშვი. დღენაკლულობა, ნევროლოგიური სიმპტომატიკა, ქრონიკული დაავადებები, ქრომოსომული დაავადებები, მემკვიდრეობითი დაავადებები, მეტაბოლური დარღვევები, ეს ყველაფერი შეიძლება იყოს წონის დეფიციტის მიზეზი.”

​ეკა უბერი იმ მიზეზებზე საუბრობს, რომლებიც წონის დეფიციტის პრობლემას განაპირობებს:

„წონის დეფიციტის მიზეზი შეიძლება იყოს კალორიების დეფიციტი ან შეწოვის დარღვევა. ბავშვი იღებს საჭირო რაოდენობის ​საკვებს, მაგრამ ორგანიზმის შეწოვადობა არის დარღვეული. შესაძლოა იყოს პირის ღრუს ანატომიური დეფექტი, საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის დარღვევები. შესაძლოა, საკვების მიღების უნარების ნაკლებობაც იყოს. ეს განსაკუთრებით ეხება დღენაკლულებს, რომლებიც ზონდით კვებას არიან მიჩვეული. მოზარდებში მადის მყარი დაკარგვის მიზეზი შეიძლება გახდეს ნევროზი. ამიტომ სასურველია, რომ მშობელმა ექიმს ყოველთვიურად შეამოწმებინოს ბავშვის ანთროპომეტრული მონაცემები. იმის მიხედვით, თუ რომელ ასაკში წყვეტს ბავშვი წონის მატებას, სხვადასხვა დაავადებებზე შეგვიძლია ეჭვის მიტანა.“

ეკა უბერის თქმით, ბავშვებში წონის დეფიციტის გამომწვევი უმთავრესი პრობლემა ცელიაკიაა:

„წონაში დეფიციტის გამომწვევი ერთ-ერთი მთავარი მიზეზი ბავშვებში არის ცელიაკია. ცელიაკია არის გლუტენის აუტანლობა. ​გლუტენი არის ნივთიერება, რომელიც შედის მარცვლეულში. ამ შემთხვევაში, პირველი ექვსი თვის მანძილზე, როდესაც ბავშვი დედის რძით იკვებება, წონის დანაკლისი ფაქტობრივად არ არის. როდესაც გლუტენის შემცველი კომპონენტები შედის კვებაში, თანდათან 8-9 თვის ასაკიდან შეინიშნება წონის დეფიციტი. ცელიაკიის გამოვლინება კლინიკურად არის ძალიან ფართო. შესაძლოა, ის იყოს მინიმალური გამოვლინებით და ადამიანმა მთელი ცხოვრება ვერც გაიგოს, რომ ეს პრობლემა აქვს. შეიძლება იყოს დიარეა, ყაბზობა, გულძმარვა, ღებინება. ცელიაკია პირველ ეტაპზე, შესაძლოა, წონის დეფიციტით გამოვლინდეს და მეტი არაფრით.“

​ეკა უბერი მშობლებს ურჩევს პირველი წლის განმავლობაში ბავშვი ყოველთვიურად აჩვენონ ექიმს:

„პირველი წლის განმავლობაში მშობელმა ყოველთვიურად უნდა მიაკითხოს ექიმს პროფილაქტიკის მიზნით. ექიმმა უნდა შეაფასოს ბავშვის განვითარების მრუდი. ცელიაკიის ქვეფონური დაავადება შეიძლება იყოს დიაბეტი, დაუნის სინდრომი, სხვა ქრომოსომული დაავადებები. ცელიაკიის მკურანლობის პრაქტიკა არ არის მედიკამენტოზური, ხდება მარცვლეულის გამორიცხვა.“

​გასტროეზოფაგური რეფლუქსი ექვს თვემდე ასაკში აბსოლუტურად ბუნებრივია. ის პიკს აღწევს ექვსი თვის ასაკისთვის და ექვსი-შვიდი თვიდან ნელ-ნელა გადის. მოზრდილ ასაკში ეს უკვე ფიზიოლოგიური არ არის. ის, რომ ცოტა წამოქაფებაა, განსაკუთრებით პოზიციის შეცვლის შემდეგ, ეს ფიზიოლოგიურია. თუ ამის გამო წონის დეფიციტის პრობლემა არ არის, მაშინ ამოქაფება საშიში არ არის,“ - აცხადებს ეკა უბერი.

წყარო: ​შუადღე GDS

წაიკითხეთ სრულად