Baby Bag

„დაე, იყოს დედამიწაზე სიკეთე!“- შალვა ამონაშვილი ახალი სამოქალაქო აქციის შესახებ საუბრობს

„დაე, იყოს დედამიწაზე სიკეთე!“- შალვა ამონაშვილი ახალი სამოქალაქო აქციის შესახებ საუბრობს

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მოქალაქეებს ახალი აქციის შესახებ მიაწოდა ინფორმაცია და მომავალ კვირას, 3 საათზე ჯადოსნური სიტყვების წარმოთქმისკენ მოუწოდა:

„ძვირფასო მეგობრებო, მოგესალმებით მთელი გულითა და სიყვარულით. 3 მარტს შედგა საერთაშორისო აქცია. ამ აქციაში ჩაერთო ბევრი ქვეყანა. ეს ქვეყნები შუა აზიიდან, ევროპის ქვეყნებიდან, უკრაინა, რუსეთი, ამერიკის ქვეყნები იყვნენ ამ საქმის მონაწილე, მათ შორის, ქართველებიც. ეს იყო სამოქალაქო აქცია. ჩვენ გვინდოდა ერთდროულად ამოგვეძახა ძლიერი სურვილი, ბრძანება: „დაე, იყოს დედამიწაზე სიკეთე." ამას ის აზრი აქვს, რომ ჩვენს აზრებს მატერიალიზების ძალა აქვს. ეს ძლიერი სურვილები მართლაც გვეხმარება იმაში, რომ რაღაცები კარგად გამოგვივიდეს. ჩვენი ერთობლივი ძახილი ნამდვილად ასუფთავებს სამყაროს.“

„ჩვენ უნდა გავასუფთავოთ სივრცე, რომ ჩვენს ლოცვებს გზა მიეცეს ციური სამყაროსკენ და ზეციური ძალები დაგვეხმარონ ჩვენ. ეს აქცია გაგრძელდება, მომავალ კვირას სამ საათზე ისევ შედგება ეს აქცია და განმეორდება ყოველ კვირაში ერთხელ. სადაც უნდა იყოთ თქვენ, როგორც კი ჩამოკრავს ზარი და იცით, რომ ახლა სრულდება სამი საათი, გაჩერდით იქ. თქვენს წარმოდგენაში, თითქოს დედამიწა გიჭირავთ ხელში, როგორც პატარა ბავშვი. მიიხუტეთ დედამიწა და წარმოთქვით ეს სიტყვები: „დაე, იყოს დედამიწაზე სიკეთე!“ როდესაც თავისუფალი დრო გაქვთ ან ძილის წინ წარმოთქვით ეს სიტყვები: „დაე, იყოს სიმშვიდე ქვეყანაზე! დაე, იყოს სიკეთე ქვეყანაზე! დაე, იყოს ბევრი სიყვარული ქვეყანაზე!“ დალოცეთ ეს ჩვენი პატარა დედამიწა. თქვენი ლოცვა დიდი ძალა იქნება,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო:​ „ამონაშვილის აკადემია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მზამზარეული არ უნდა ჰქონდეს ყველაფერი შვილს, იმიტომ, რომ მერე იმ მზამზარეულის ფასი არ იცის,“- დეკანოზი საბა ჭიკაიძე

„მზამზარეული არ უნდა ჰქონდეს ყველაფერი შვილს, იმიტომ, რომ მერე იმ მზამზარეულის ფასი არ იცის,“- დეკანოზი საბა ჭიკაიძე

დეკანოზმა საბა ჭიკაიძემ მშობლობის სირთულეებზე ისაუბრა და ის შეცდომები დაასახელა, რომელსაც მშობლები შვილებთან უშვებენ:

„ძალიან რთულია შვილის გაზრდა, სწორად აღზრდა. ხშირად მშობლები, სამწუხაროდ, შეცდომას უშვებენ ხოლმე. ურთულესი პროფესიაა მშობლობა, შეიძლება ითქვას, ყველაზე რთული. ძალიან დიდი სიფრთხილეა საჭირო, ძალიან დიდი გონიერება და სიფრთხილეა საჭირო იმისთვის, რომ შვილს ის მისცე, რაც მას სჭირდება.

ხშირად მშობლებს, რომლებსაც დიდი გაჭირვება აქვთ ნანახი და რთულ პირობებში არიან თავად გაზრდილი, არ უნდათ, რომ შვილებმა იგივე ტკივილი და იგივე გაჭირვება ნახონ, რაც მათ ნახეს. ეს ერთის მხრივ, რა თქმა უნდა, აბსოლუტურად ნორმალურია, რადგან ყველაზე მეტად ვინც გიყვარს, გინდა, რომ მას მაქსიმალურად უზრუნველი ცხოვრება აჩუქო, მოუწყო და ყველანაირად ეცადო, რომ აარიდო იმ ტკივილებს, რაც შენ გხვდა ცხოვრებაში. მეორე მხრივ, აქაც გარკვეული ზომიერებაა საჭირო, იმიტომ, რომ არ არის მთლად ასე საქმე. განსაცდელები, ცხოვრებისეული სირთულეები შემთხვევით როდი ხდება. თქვენ გგონიათ, რომ ჩვენ რა სირთულეებიც გავიარეთ, არ იყო საჭირო, რომ გაგვევლო? ან რომელიმე ადამიანს ჰგონია, რომ არ არის საჭირო სირთულეები და განსაცდელები, რაც მას ცხოვრებაში ხვდება? მე ასე არ ვფიქრობ. შვილებს უნდა ვასწავლოთ სირთულეების სწორად გადალახვა. რა თქმა უნდა, რამდენადაც შეგვიძლია, უნდა ავარიდოთ სირთულეები თავიდან შვილებს, მაგრამ მზამზარეული არ უნდა ჰქონდეს ყველაფერი შვილს, იმიტომ, რომ მერე იმ მზამზარეულის ფასი არ იცის. უძღები შვილის იგავი ამის კლასიკური მაგალითია. მერე ის თვლის, რომ ასეც უნდა იყოს. მას არ უშრომია, არ მოუპოვებია ის და ადვილად კარგავს ამას. მას არ გააჩნია მადლიერება არც მშობლის მიმართ, არც ღმერთის მიმართ.

ძალიან მნიშვნელოვაბია ოჯახური გარემო. ხშირად შვილები გაურბიან მშობლებს, რადგან ოჯახში არ აქვთ მშვიდი, გაწონასწორებული გარემო. ხშირად გოგოები თხოვდებიან სწორედ ამის გამო, რომ ოღონდ გაექცნენ ოჯახურ სირთულეებს, იმდენად დაღლილები არიან და უშვებენ საბედისწერო შეცდომებს, ოღონდაც გაერიდონ ოჯახურ სიტუაციას და უფრო რთულ მდგომარეობაში იგდებენ თავს. ზოგადად შვილს გახსოვდეთ, რომ ყოველთვის აქვს მოთხოვნილება, რომ ოჯახში ჰქონდეს მშვიდი, თბილი, მოსიყვარულე გარემო. ეს უნდა იყოს მისი სიმშვიდის სახლი, სადაც მყუდროდ და მშვიდად გრძნობს თავს. გარეთ სხვამ ყველამ ნერვები რომ მოუშალოს, მას უნდა ეგულებოდეს თავისი სახლი, მშობლები, რომლებიც ყოველთვის გაუგებენ მას, რომლებსაც ის უპირობოდ უყვართ და მას ყოველთვის შეუძლია, რომ მიმართოს მშობლებს. სამწუხაროდ, ასე ხშირად არ ხდება,“- აღნიშნა მამა საბა ჭიკაიძემ.

წყარო: ​თბილისის ვაკის მაცხოვრის ფერიცვალების სახელობის ტაძარი

წაიკითხეთ სრულად