Baby Bag

„ჩვენი ახალგაზრდობა იმდენად კარგად არ სწავლობს, როგორც შეუძლია, რომ ისწავლოს,“ - პედიატრი ყარამან ფაღავა

„ჩვენი ახალგაზრდობა იმდენად კარგად არ სწავლობს, როგორც შეუძლია, რომ ისწავლოს,“ - პედიატრი ყარამან ფაღავა

პედიატრმა ყარამან ფაღავამ ქართველი ახალგაზრდების განათლების მნიშვნელობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ სამწუხაროდ, ისინი ვერ იღებენ ისეთ ხარისხიან განათლებას, რომლის მიღებაც შეუძლიათ:

„შემიძლია გავიხსენო კონსტანტინე გამსახურდიას ეს ციტატა: „მე დავიბადე მსოფლიოში უმცირესი მდინარის ნაპირას. ჩემს თავს სულ იმას ვეუბნებოდი: „შენ, ჰეი, მსოფლიოში უმცირესი მდინარის ნაპირას დაბადებულო, არ დაგჩაგრონ დიდი მდინარეების პირას დაბადებულებმა. რა უნდა გავაკეთოთ, რომ არ დავიჩაგროთ? სწავლა, სწავლა და სწავლა... სამწუხაროდ, არსებობს ობიექტური მონაცემები, რომ ჩვენი ახალგაზრდობა იმდენად კარგად არ სწავლობს, როგორც შეუძლია, რომ ისწავლოს. შეიძლება ამის მიზეზი იყოს პედაგოგიური ხარვეზები, მაგრამ არ არის გამორიცხული სამედიცინო ასპექტები, თუნდაც ჰიპოიოდიზმი, მძიმე ასფიქსია, მძიმე ანემია. ამან შეიძლება ეს პრობლემა განაპირობოს.“

„მე ბედნიერი ვიქნები, თუ ამ მიმართულებით რაღაცას გავაკეთებ ისეთს, რომ ჩვენი მოწაფეები უფრო ძლიერები და მცოდნეები იყვნენ,“- აღნიშნულ საკითხზე ყარამან ფაღავამ ტელეკომპანია „პულსის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„პულსი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დაშინება არის ჩვენი კომფორტისთვის და არა ბავშვზე ზრუნვისთვის,“ - ბაკურ კოტეტიშვილი

„დაშინება არის ჩვენი კომფორტისთვის და არა ბავშვზე ზრუნვისთვის,“ - ბაკურ კოტეტიშვილი

ბავშვთა ნევროლოგმა ბაკურ კოტეტიშვილმა ბავშვის დაშინების მანკიერ მხარეებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ მშობლები ასე საკუთარი კომფორტის გამო იქცევიან:

„საბოლოოდ ვებრძვით იმ ბიოლოგიურ ფენომენს, რომელსაც ჰქვია დაცულობა. თუ ბუა წამიყვანს, თუ მეტკინება, თუ დავეცემი, მაშინ როგორღა მიცავ?! ეს დაშინება არის ჩვენი კომფორტისთვის და არა ზრუნვისთვის. მაგალითად, კარადაა ოთახში. როგორ გავიგო კარადის თავზე რა არის, თუ არ ავძვერი. ამიტომ ვიწყებ რაღაც ფორმით იქ აძრომას. გვერდით მყოფი მოზრდილი აუცილებლად უნდა დამეხმაროს, ამწიოს, ცოცვაში მომეხმაროს, რომ დავიკმაყოფილო მოთხოვნილება და გავიგო რა არის იქ. ​ნაცვლად იმისა, რომ ავდგე და ბავშვს მივეხმარო, არ მინდა, რომ ავდგე და ბავშვს ვეუბნები: „არ ახვიდე.“ ბავშვი შეძვრა ავეჯის ქვეშ, მეუბნება, რომ შევძვრე. მე მიჭირს დაკუზვა, ამიტომ ვეუბნები: „გამოდი მანდედან, ეს არ არის სათამაშო ადგილი." ჩვენს კომფორტზეა ეს აწყობილი და არა ბავშვის.“

„რომ ვირბინო, არაფერი მოხდება, მაგრამ უცებ ყურში მესმის: „არ ირბინო, თორემ დაეცემი, გაოფლიანდები." ნეგატივით ხდება შეზღუდვა რაღაც ქმედების. მე თავს ვიბევებ წინასწარ, რომ ბავშვი სადღაც, როდესღაც აუცილებლად დაეცემა. როგორც კი დაეცემა, მაშინვე მზად ვარ, რომ ვუთხრა: ხომ გეუბნებოდი,“ - აღნიშნულ საკითხზე ბაკურ კოტეტიშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ამ შაბათ-კვირას“ ისაუბრა.

წყარო:​ „ამ შაბათ-კვირას“

წაიკითხეთ სრულად