Baby Bag

„ჩვენი ახალგაზრდობა იმდენად კარგად არ სწავლობს, როგორც შეუძლია, რომ ისწავლოს,“ - პედიატრი ყარამან ფაღავა

„ჩვენი ახალგაზრდობა იმდენად კარგად არ სწავლობს, როგორც შეუძლია, რომ ისწავლოს,“ - პედიატრი ყარამან ფაღავა

პედიატრმა ყარამან ფაღავამ ქართველი ახალგაზრდების განათლების მნიშვნელობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ სამწუხაროდ, ისინი ვერ იღებენ ისეთ ხარისხიან განათლებას, რომლის მიღებაც შეუძლიათ:

„შემიძლია გავიხსენო კონსტანტინე გამსახურდიას ეს ციტატა: „მე დავიბადე მსოფლიოში უმცირესი მდინარის ნაპირას. ჩემს თავს სულ იმას ვეუბნებოდი: „შენ, ჰეი, მსოფლიოში უმცირესი მდინარის ნაპირას დაბადებულო, არ დაგჩაგრონ დიდი მდინარეების პირას დაბადებულებმა. რა უნდა გავაკეთოთ, რომ არ დავიჩაგროთ? სწავლა, სწავლა და სწავლა... სამწუხაროდ, არსებობს ობიექტური მონაცემები, რომ ჩვენი ახალგაზრდობა იმდენად კარგად არ სწავლობს, როგორც შეუძლია, რომ ისწავლოს. შეიძლება ამის მიზეზი იყოს პედაგოგიური ხარვეზები, მაგრამ არ არის გამორიცხული სამედიცინო ასპექტები, თუნდაც ჰიპოიოდიზმი, მძიმე ასფიქსია, მძიმე ანემია. ამან შეიძლება ეს პრობლემა განაპირობოს.“

„მე ბედნიერი ვიქნები, თუ ამ მიმართულებით რაღაცას გავაკეთებ ისეთს, რომ ჩვენი მოწაფეები უფრო ძლიერები და მცოდნეები იყვნენ,“- აღნიშნულ საკითხზე ყარამან ფაღავამ ტელეკომპანია „პულსის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„პულსი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია, ეს სიძუნწე არ არის,“- ნანა ჩაჩუა

„ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია, ეს სიძუნწე არ არის,“- ნანა ჩაჩუა

ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ ბავშვებში მეს" ცნობიერების ჩამოყალიბების საწყის ეტაპზე ისაუბრა და ადრეულ ასაკში ბავშვის მესაკუთრეობის პოზიტიურ მხარეებს გაუსვა ხაზი:

„მეს ცნობიერების ჩამოყალიბება ხდება სამი წლის ასაკიდან. „ეს ჩემია, მე ვარ მე“ - ეს განცდა მაქვს. როგორც კი მე ვარ მე, უკვე მაქვს პასუხისმგებლობა. ორი წლიდან იწყება ჯიუტობის ხანა. ხშირად მშობლები ბავშვებს ეუბნებიან: „მიეცი, ათხოვე, შენი მეგობარია.“ ბავშვი ამბობს, რომ არა, ეს ჩემია. ეს თუ ჩემია, ე.ი. მე ვარ. ისე ჰაერში ვარ, ასეთი რამ არ ხდება. ეს ჩემია, არ მოგცემ. ე.ი. მე ვარ. პატარა ბავშვი გაიხსენეთ. ერთი თვის ბავშვი ხელებს აკვირდება. შეცნობა იწყება.“

ნანა ჩაჩუას თქმით, როდესაც ბავშვი სათამაშოს ვერ თმობს, მშობელი უნდა ჩაერთოს და ბავშვებს შორის მედიატორის ფუნქცია იკისროს:

​როდესაც ბავშვი ამბობს: „ეს ჩემია,“ ჩვენ უნდა ვუთხრათ: „ხო, ეს შენია, მოდი, ვითამაშოთ.“ შენც უნდა ჩაერთო იმ თამაშში. შენ იქნები მძღოლი, მე ვიქნები მგზავრი, წავიყვანოთ ის ბავშვიც მგზავრად? მაშინვე უნდა იყოს ჩართულობა. ეს 2 წლიდან ოთხ წლამდე გრძელდება. ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია. ეს სიძუნწე არ არის. “

„როდესაც ბავშვი სათამაშოს ართმევს სხვას, ძალიან კარგია. ის ამბობს: „ეს, მე მინდა.“ მშობელმა არ უნდა უთხრას: „ეს შენია,“ მაგრამ უნდა უთხრას: „ძალიან გინდა, ხომ? მოდი, ვითამაშოთ.“ ვკითხოთ მეორე ბავშვს, რა ჰქვია, ვუთხრათ ჩვენი შვილის სახელი. ვუთხრათ: „ვითამაშოთ? დედა ვინ იქნება?“ უნდა ჩაერთოთ თქვენც. თუ თქვენ ჩაერთვებით, ყველაფერი გამოგივათ,“- აღნიშნა ნანა ჩაჩუამ.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად