Baby Bag

„შვილიშვილი შვილზე ტკბილიაო, ყველა ბაბუა ამას მეუბნება,“ - ფსიქოლოგი ზურა მხეიძე

„შვილიშვილი შვილზე ტკბილიაო, ყველა ბაბუა ამას მეუბნება,“ - ფსიქოლოგი ზურა მხეიძე

ფსიქოლოგმა ზურა მხეიძემ ხანდაზმულობასთან და საპენსიო ასაკთან შეგუების უნარების მიხედვით ქალებსა და მამაკაცებს შორის არსებული განსხვავებების შესახებ ისაუბრა:

„ქალები უფრო ადაპტირებულები არიან ამასთან. საპენსიო ასაკში, სამსახურიდან თუ გამოუშვეს ქალი, მას შეუძლია დატვირთვა უფრო სწრაფად აკრიფოს, ბავშვს მოუაროს, სახლი დაალაგოს. მას ფუნქცია აქვს. კაცმა არ იცის რა გააკეთოს. სამსახური არ აქვს და ბოდიალს იწყებს სახლში, ფეხებში გედება.“

ზურა მხეიძის თქმით, ბაბუებს შვილიშვილები ფუნქციას სძენენ, რის გამოც მათ ისინი განსაკუთრებუთ უყვართ:

„ამიტომ უხარიათ ბაბუებს შვილიშვილები. შვილები დიდი ჰყავს, არავინ ეფერება. ერთი სული აქვს შვილიშვილი ჰყავდეს, იმიტომ, რომ შვილიშვილს უყვარს ბაბუ. მე ბაბუა ჯერ არ ვარ, მაგრამ ბაბუებს რომ ვეკითხები, შვილიშვილი შვილზე ტკბილიაო, ყველა ამას მეუბნება. სულ სხვა განცდააო, ამბობენ. ფუნქციას ნახულობს ადამიანი.“

„კაცისთვის სამსახურიდან გათავისუფლება უფრო რთულად ასატანია. სამსახური რომ არ აქვს კაცს, იმის გამო, რომ „ამტკიცოს, რომ კაცია,“ სახლში ყვირის, სვამს. სხვანაირად ვერაფერს ვერ ამტკიცებს,“- აღნიშნა ზურა მხეიძემ.

წყარო: ​„აზროვნების აკადემია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ნებისმიერი სიმსივნისგან თავის დაცვის უამრავი მარტივი გზა არსებობს,“ - გიორგი ღოღობერიძე

„ნებისმიერი სიმსივნისგან თავის დაცვის უამრავი მარტივი გზა არსებობს,“ - გიორგი ღოღობერიძე

ექიმი გიორგი ღოღობერიძე თავისი ცხოვრების წესისა და დღის რეჟიმის შესახებ საუბრობს:

„ახლა არის დილის ხუთი საათი. მიუხედავად იმისა, რომ ვიძინებ ღამის სამ საათზე, კარგ შემთხვევაში ორზე, ხუთ საათზე მეღვიძება ყოველთვის. რომ გავიღვიძებ, ძალიან სწრაფად მოვდივარ გონზე. მიყვარს გამეორება, რომ არასდროს არაფერი არ დამავიწყდეს. რაც პირველივე ხელში მომყვება, იმას ვიცმევ და ეგრევე გავრბივარ. რომ გითხრათ, დღეში სამჯერ ვჭამ-მეთქი, მოგატყუებთ.“

გიორგი ღოღობერიძის თქმით, კლინიკაში ის თავს უფრო მშვიდად და მყუდროდ გრძნობს, ვიდრე სახლში:

„კლინიკის კედლები არის სახლი ფაქტობრივად. სახლში შეიძლება ისე მშვიდად და მყუდროდ არ იყო, როგორც კლინიკის კედლებში, იმიტომ, რომ ეს ის ადგილია, სადაც თავს გრძნობ ყველაზე საჭიროდ. პირობა იყო დედაჩემისთვის ის, რომ ​მისი სახელით დავხმარებოდი ძლიან ბევრ ადამიანს. ეს ისეთი პირობაა, რომ ეს ყოველდღე, ყოველ წამს, ყველა პაციენტთან უნდა შევასრულო, არა როგორც ექიმმა, არამედ როგორც მოტივატორმა, რომ მისი დაავადება არ არის განაჩენი და ბრძოლას აზრი აქვს.“

„დღის განმავლობაში დაახლოებით 500-მდე ადამიანი რეკავს. ნებისმიერი სიმსივნისგან თავის დაცვის უამრავი მარტივი გზა არსებობს. პირველ რიგში, ეს გულისხმობს ცხოვრების ჯანსაღ წესს. ამიერიდან მე ვარ ჩვეულებრივი კლინიკური ონკოლოგი,“ - აღნიშნულ საკითხზე გიორგი ღოღობერიძემ ტელეკომპანია „მთავარი არხის“ გადაცემაში „სხვა ნანუკა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„სხვა ნანუკა“

წაიკითხეთ სრულად