Baby Bag

„ბავშვს, პირველ რიგში, უნდა ვასწავლოთ მსხვერპლის გაღება და სხვაზე ზრუნვა,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„ბავშვს, პირველ რიგში, უნდა ვასწავლოთ მსხვერპლის გაღება და სხვაზე ზრუნვა,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვებისთვის სხვებზე ზრუნვისა და მსხვერპლის გაღების სწავლების მნიშვნელობაზე ისაუბრა და მშობლებს ურჩია, რომ შვილებს, პირველ რიგში, ეს უნარები განუვითარონ:

„არც ზოგადსაკაცობრიო და არც ქრისტიანულ ღირებულებებში არ წერია, რომ ადამიანისთვის მგლად უნდა იქცე. ჩემთვის ეს არ არის მისაღები. ადამიანმა უნდა იცოდეს თავის დაცვა არააგრესიული გზით. ეს უნდა ვასწავლოთ ბავშვს, მაგრამ მას, პირველ რიგში, უნდა ვასწავლოთ სხვაზე ზრუნვა, მსხვერპლის გაღება. არ არის აუცილებელი ვიღაცას შეეწირო. ის, რომ შენ გაუყოფ ვიღაცას რაღაცას, გაიმეტებ ვიღაცისთვის რაღაცას, ეს არის მსხვერპლი. ეს უდნა ვასწავლოთ ჩვენ ბავშვებს.“

„ჩვენს საზოაგდოებას შევხედოთ, რა მდგომარეობაში ვართ. ჩვენ ესენი აღარ გვახსოვს. განსაკუთრებით პანდემიის პირობებში, საშიშროებების, ეპიდემიების ვითარებებში ადამიანები გადარჩებიან მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ისინი ზრუნავენ ერთმანეთზე და ერთმანეთს მგლებად არ ექცევიან. ეს უნდა ვასწავლოთ ჩვენს შვილებს. როდესაც ვამბობთ, რომ ადამიანობა გადაარჩენს ადამიანს, ამას ვგულისხმობთ. ადამიანად უნდა დარჩე!“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​Journalism Resource Center

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ხშირად ვისაც ეხმარები, ის გპასუხობს უმადურობით… ისეთ რაღაცას გაგიკეთებს, რომ იტყვი: რისთვის?“ - ფსიქოთერაპევტი რეზო კორინთელი

ფსიქოთერაპევტმა რეზო კორინთელმა ადამიანის მიერ გაჭირვების საკუთარი ძალებით დაძლევის მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მისი თქმით, სიღრმის ფსიქოლოგია გაჭირვებას ადამიანის გამოსაფხიზლებლად მოვლენილ სირთულედ განიხილავს. რეზო კორინთელმა განმარტა, თუ რატომ არის ადამიანი უმადური, როდესაც მას სხვა ეხმარება:

„სიღრმის ფსიქოლოგიის მიხედვით, გაჭირვება, რომელიც შენ გეგზავნება, შენთვის არის გამოგზავნილი, იმისთვის, რომ გამოგაფხიზლოს. უფრო დამოუკიდებელი გაგხადოს. როდესაც შენ სხვას ეძებ, ბავშვის როლში ხარ, რომელიც ეძებს დედას, რომელიც მას მუქთად მისცემს რძეს. ასეთი ადამიანი მოკლებულია შემოქმედების სიხარულს, როგორიცაა: „ჩემით გავაკეთე,“ „ჩემით გავყიდე,“ „ჩემით მივაღწიე.“ ამას რომ აკეთებ, გიხარია, თვითშეფასება მაშინვე იზრდება ავტომატურად.

როდესაც სხვაზე დამოკიდებული ხდები, იქ ამბივალენტური გრძნობა გიჩნდება, ერთი მხრივ მადლიერების, მეორე მხრივ, ბრაზის. მე თავს ვიმცირებ, მოვდივარ და გთხოვ. ხშირად ვისაც ეხმარები, ის გპასუხობს უმადურობით. ისეთ რაღაცას გაგიკეთებს, რომ იტყვი: რისთვის? ასე იმიტომ ხდება, რომ ის იმცირებს თავს, როდესაც დახმარებას გთხოვს,“ - აღნიშნა რეზო კორინთელმა.

წყარო: ​„აზროვნების აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად