Baby Bag

„მე ვფიქრობ, რომ ეს არის საშინელება, რაც არ უნდა ძველმოდურად გამოვიყურებოდე,“- თეა წულუკიანი გაჯეტების შესახებ საუბრობს

„მე ვფიქრობ, რომ ეს არის საშინელება, რაც არ უნდა ძველმოდურად გამოვიყურებოდე,“- თეა წულუკიანი გაჯეტების შესახებ საუბრობს

საქართველოს კულტურის, სპორტისა და ახალგაზრდობის მინისტრმა თეა წულუკიანმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ბავშვებში გაჯეტების აქტიური გამოყენებისა და ეკრანდამოკიდებულების პრობლემაზე ისაუბრა:

„მე ვფიქრობ, რომ ეს არის საშინელება, რაც არ უნდა ძველმოდურად გამოვიყურებოდე. ტელეფონის, როგორც კულტის აღმოფხვრა ან მინიმიზება მაინც როგორ უდნა შევძლოთ, ეს კითხვა მაქვს.“

„მე ერთხელ ვცადე, რომ ძალიან ლამაზი, თვალშისაცემი ფერებით, მომხიბვლელი წიგნით თუნდაც 5-10 წუთით ჩამენაცვლებინა „ჩვენი ოჯახის მთავარი წევრი“ ტელეფონი და ოთხი წლის ბავშვმა გამოიჩინა Fake ინტერესი წიგნისადმი, რა კარგი რამ არისო, მითხრა. მე გავბრწყინდი, აი, მეთქი როგორ გამოვიგონე. წაიღო ის წიგნი და კარადაში შეინახა. გააგრძელა ტელეფონით თამაში. ჩვენ აქ დახმარება გვჭირდება ყველას, თუ როგორ მოვიქცეთ. ან წიგნები ვაქციოთ ისეთად, რომ უფრო ინტერაქტიული იყოს. მგონი, ყველა მშობელს დაეხმარებით ამ თემაზე საუბრით,“- აღნიშნა თეა წულუკიანმა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

ფსიქოლოგმა თეო გუბიანურმა ბავშვსა და მშობელს შორის უსაფრთხო მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„მიჯაჭვულობაში ვგულისხმობთ ემოციურ კავშირს. ეს კავშირი არ არის მხოლოდ ბავშვს და მშობელს შორის კავშირი, შეიძლება ეს იყოს ადამიანი, რომელიც ზრუნავს ბავშვზე. ჩვილობიდან იწყება მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება. რა ფორმის იქნება მიჯაჭვულობა, ეს დამოკიდებულია მზრუნველ ადამიანზე. უსაფრთხო მიჯაჭვულობისას ბავშვს აქვს განცდა, რომ ვიღაც მასზე ზრუნავს და მხარს უჭერს. მას ეს შემდგომში განუზოგადდება გარემოზე, სამყაროზე. თუ მას ბავშვობიდან ასწავლეს, რომ ეს სამყარო და შენ ირგვლივ ადამიანები უსაფრთხოა და შეგიძლია ენდო, მას ეს გაჰყვება. მეორე ტიპის მიჯაჭვულობისას საფრთხის განცდაა. ეს მაშინ ხდება, როდესაც მას უვლიან, აჭმევენ, მაგრამ არ აქვთ მასთან ემოციური კავშირი.

ბავშვს რომ ვაწყენინებთ, გვგონია, რომ არაფერია, მეორე დღეს შემოვირიგებთ. ასე არ არის. იმას დრო უნდა, რომ ისევ გვენდოს. კარგად უნდა დავფიქრდეთ და დავგეგმოთ, როგორ მოვიპოვოთ ბავშვის ნდობა. ბავშვი რომ იზრდება, მიჯაჭვულობა, რომელიც ჩამოუყალიბდა, მოზარდობაში აისახება იმაზე, როგორ ურთიერთობას ამყარებს სხვებთან. შეიძლება ადამიანმა რაღაც მომენტში გადაიაროს არასანდო მიჯაჭვულობის ტრავმა, მოაგვაროს ამ ტრავმასთან თავისი ურთიერთობა.

ბავშვი რომ იბადება, ის იბადება და მან საერთოდ არ იცის ქცევის წესები, როგორ უნდა მოიქცეს. როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში. თუ იქ ყველაფერი წესრიგშია, მერე მივადგეთ ბავშვს. პრობლემა ვეძებოთ ჩვენში, უფროსებში. პიროვნული თვისებები გენეტიკურად განპირობებულია, მაგრამ ნახევარს იღებს ბავშვი გარემოდან, ამიტომ გარემოს დიდი ყურადღება უნდა მივაქციოთ,“- მოცემულ საკითხზე თეო გუბიანურმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „ფორტუნა“

წაიკითხეთ სრულად