Baby Bag

„არასოდეს ჩემს ცხოვრებაში არ დამიძალებია ბავშვებისთვის საკვები… სულ მინდა, რომ ყველა კმაყოფილი იყოს,“ - როგორია ოთხი შვილის დედის, თაკო ტაბატაძის საოჯახო რუტინა

„არასოდეს ჩემს ცხოვრებაში არ დამიძალებია ბავშვებისთვის საკვები… სულ მინდა, რომ ყველა კმაყოფილი იყოს,“ - როგორია ოთხი შვილის დედის, თაკო ტაბატაძის საოჯახო რუტინა

ოთხი შვილის დედა, მსახიობი თაკო ტაბატაძე საოჯახო რუტინისა და ბავშვების კვების რაციონის შესახებ საუბრობს. მისი თქმით, თითოეულ ბავშვს საკვებს ინდივიდუალურად უმზადებს, რათა ყველა კმაყოფილი დარჩეს:

„გაგიზიარებთ ჩემს საოჯახო ფუსფუსსა და დილას. სახლში ბევრი ბავშვია და სულ მინდა, რომ ყველა კმაყოფილი იყოს. ოთხ ბავშვს რომ ერთი საკვები მოუმზადო და კმაყოფილი იყოს ოთხივე, ძალიან უცნაური იქნება. არასოდეს ჩემს ცხოვრებაში არ დამიძალებია ბავშვებისთვის საკვები. ვცდილობ ხოლმე, რომ რაღაც ალტერნატივა შევთავაზო. ხშირად არის ამაზე საუბარი, რომ ჭარბი წონისკენ მიდრეკილება ხშირად თურმე ბავშვობაში დაძალებით იწყება.“

თაკო ტაბატაძის თქმით, ბავშვების რაციონში უპირატესობა ხილს, ბოსტნეულს და ხორცს ენიჭება:

„უპირატესობას ვანიჭებთ ხილს, ბოსტნეულს, ხორციც არის ჩვენს რაციონში, მაგრამ ეს უკვე შუადღეს და საღამოს. დილით ყოველთვის ვიწყებთ შვრიის ფაფით, თუ უარს არ მეტყვიან გოგონები. გვაქვს ალტერნატივა წიწიბურა. შვრიის ფაფა რომ არ მოგვბეზრდეს, ვამდიდრებთ სხვადასხვა ინგრედიენტებით. კვებას და კვებას შორის, როდესაც ბავშვს მოშივდება და წახემსების სურვილი აქვს, ნახშირწყლებს და ცომეულს რომ არ მიეძალოს, მაგიდაზე სულ არის ხილი და ბოსტნეული. ჩემი და ჩემი მეგობრის აღმოჩენაა, რომ თურმე სულგუნს საოცრად უხდება ბროწეულის სოუსი. ბავშვებიც დიდი სიამოვნებით მიირთმევენ. ეს არის ჩემი დესერტი, რომელიც არის უგემრიელესი. კარგია, თუ დავამატებთ ნუშს, ცოტა მზესუმზირაც ძალიან უხდება. ნინის რაციონია ავოკადო და კვერცხი. ავოკადო მოვიგონეთ, იმიტომ, რომ რაღაც პერიოდი ჰქონდა, რომ არ მიირთმევდა დიდად საჭმელს. ძალიან ვეცადეთ, რომ რაღაც მოგვეფიქრებინა, რომელიც მოეწონებოდა. გავსინჯეთ ავოკადო, რომელიც ძალიან მოეწონა ჩვენს ძვირფას ნინის. ბავშვებს უყვართ საუზმის მომზადებაში მოხმარება. ეს სიფერადე ჩემი მარკეტინგული ხრიკია.“

„ძალიან ხშირად ვსეირნობთ, იმიტომ, რომ პატარებისთვის აუცილებელია სუფთა ჰაერი. მიუხედავად იმისა ქარია, ცივა თუ წვიმს, მაინც ვსეირნობთ. გუბეებში გვიყვარს ძალიან ხტუნვა. ოთხი შვილი, ამათი აქტივობებზე წაყვანა-წამოყვანა საუკეთესო ვარჯიშია. ძალიან უყვართ ცეკვა. კონცერტიც კი გვქონდა ერთად მე და ჩემს გოგონებს,“ - აღნიშნულ საკითხზე თაკო ტაბატაძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა მშვიდობისა საქართველო“

შეიძლება დაინტერესდეთ

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

იაპონელი ხალხის თვისებები მსოფლიოში ბევრ ადამიანს აღაფრთოვანებს. ისინი უდიდეს ტრაგედიებს შესაშური სტოიციზმით ხვდებიან. იაპონელები საკუთარ თავზე კონტროლს თითქმის არასდროს კარგავენ. ისინი სხვებისადმი ყოველთვის პატივისცემას იჩენენ და სამსახურეობრივი მოვალეობის შესრულებისასაც ეთიკურ ნორმებს არასდროს ღალატობენ.

იაპონელი ზრდასრულების მსგავსად ბავშვებიც ძალიან მშვიდები და გაწონასწორებულები არიან. ისინი ისტერიკას არ აწყობენ და საკუთარ თავზე კონტროლს არ კარგავენ. როგორ ახერხებენ იაპონელები ბავშვებში მსგავსი დისციპლინის ჩამოყალიბებას? ჩვენს სტატიაში სწორედ ამ საკითხს განვიხილავთ.

იაპონიაში ოჯახის სხვადასხვა თაობის წარმომადგენლებს შორის განსაკუთრებული ურთიერთობაა ჩამოყალიბებული. მოხუცებსა და ახალგაზრდებს შორის ურთიერთობა ემპათიური და სიყვარულით სავსეა. იაპონელები თვლიან, რომ მოხუცებს უდიდესი სიბრძნე აქვთ და მათ ყურადღებით უნდა უსმინონ. თავის მხრივ, ასაკოვანი ადამიანები ბავშვებს ზრდასრულებივით ექცევიან. ისინი ბავშვების ცხოვრებაში წინამძღოლის როლს ასრულებენ და არა ინსპექტორის ან დამსჯელის. ეს ყოველივე უფროსებსა და ბავშვებს შორის ჰარმონიული ურთიერთობის ჩამოყალიბებას უწყობს ხელს.

იაპონელებს დიდი ოჯახებისადმი უდიდესი პატივისცემა აქვთ, თუმცა არსებობს საზღვრები, რომლებსაც მკაცრად იცავენ. მათთვის მიუღებელია, რომ ბავშვის აღზრდასა და მოვლაზე პასუხისმგებლობა ბებია-ბაბუას დაეკისროს, მხოლოდ იმიტომ, რომ მშობლებს დრო არ აქვთ.

იაპონელები თვლიან, რომ ბავშვთან დამოკიდებულება მოსიყვარულე უნდა იყოს. ისინი ნეგატიურად უყურებენ ყვირილს. მშობლები ბავშვებს სამყაროსთან ურთიერთობას და სხვების გრძნობების დაფასებას ასწავლიან. როდესაც ბავშვი ცუდად იქცევა, იაპონელი მშობლები უკმაყოფილებას ჟესტით ან მზერით გამოხატავენ. ამგვარად ისინი ბავშვს მიანიშნებენ, რომ მისი ქცევა მიუღებელია. ისინი ხშირად იყენებენ ფრაზებს: „შენ მას ატკენ,“ „შენ ის დააზიანე.“ ბავშვი ხვდება, რომ მისმა ქცევამ სხვას ზიანი მიაყენა. მსგავსი ფორმულა ნივთების მიმართაც გამოიყენება. თუ ბავშვი თოჯინას გატეხავს, იაპონელი მშობელი მას ეტყვის, რომ თოჯინას ეტკინა და დაზიანდა. ის არ გამოიყენებს სიტყვას „გატყდა.“ ბავშვები ნივთების პატივისცემას სწორედ ასე სწავლობენ.

იაპონელები დიდ მნიშვნელობას ანიჭებენ ბავშვთან ერთად დროის ხარისხიანად გატარებას. იაპონიაში იშვიათია შემთხვევები, როდესაც ბავშვი ბაღში 3 წლამდე ასაკში მიჰყავთ. პატარები დროის უდიდეს ნაწილს დედებთან ერთად ატარებენ. იაპონელი მშობლებისთვის მნიშვნელოვანია შვილთან საუბარი.

იაპონელები ხშირად მართავენ ოჯახურ სადილებს, სადაც ბავშვებს წინაპრების ისტორიებს და ოჯახის თავგადასავლებს უამბობენ. მსგავსი შეკრებები ბავშვს ოჯახისადმი მიკუთვნებულობის განცდას უჩენს. გარემო, რომელიც იაპონელი ბავშვების ირგვლივ არის შექმნილი, მათ ამბოხების საფუძველს ნაკლებად აძლევს, რის გამოც ისინი ისტერიკებს არ აწყობენ. იაპონელ ბავშვებს უფროსებისგან ყურადღება არ აკლიათ. ისინი მიჩვეული არიან წესრიგს, სადაც ყველა ადამიანს თავისი ადგილი და როლი აქვს. ეს ყოველივე ბავშვს სიმშვიდეს ანიჭებს და ემოციური აფეთქებებისკენ ნაკლებას მიდრეკილს ხდის.

წყარო: ​exploringyourmind.com 

წაიკითხეთ სრულად