Baby Bag

„არასოდეს ჩემს ცხოვრებაში არ დამიძალებია ბავშვებისთვის საკვები… სულ მინდა, რომ ყველა კმაყოფილი იყოს,“ - როგორია ოთხი შვილის დედის, თაკო ტაბატაძის საოჯახო რუტინა

„არასოდეს ჩემს ცხოვრებაში არ დამიძალებია ბავშვებისთვის საკვები… სულ მინდა, რომ ყველა კმაყოფილი იყოს,“ - როგორია ოთხი შვილის დედის, თაკო ტაბატაძის საოჯახო რუტინა

ოთხი შვილის დედა, მსახიობი თაკო ტაბატაძე საოჯახო რუტინისა და ბავშვების კვების რაციონის შესახებ საუბრობს. მისი თქმით, თითოეულ ბავშვს საკვებს ინდივიდუალურად უმზადებს, რათა ყველა კმაყოფილი დარჩეს:

„გაგიზიარებთ ჩემს საოჯახო ფუსფუსსა და დილას. სახლში ბევრი ბავშვია და სულ მინდა, რომ ყველა კმაყოფილი იყოს. ოთხ ბავშვს რომ ერთი საკვები მოუმზადო და კმაყოფილი იყოს ოთხივე, ძალიან უცნაური იქნება. არასოდეს ჩემს ცხოვრებაში არ დამიძალებია ბავშვებისთვის საკვები. ვცდილობ ხოლმე, რომ რაღაც ალტერნატივა შევთავაზო. ხშირად არის ამაზე საუბარი, რომ ჭარბი წონისკენ მიდრეკილება ხშირად თურმე ბავშვობაში დაძალებით იწყება.“

თაკო ტაბატაძის თქმით, ბავშვების რაციონში უპირატესობა ხილს, ბოსტნეულს და ხორცს ენიჭება:

„უპირატესობას ვანიჭებთ ხილს, ბოსტნეულს, ხორციც არის ჩვენს რაციონში, მაგრამ ეს უკვე შუადღეს და საღამოს. დილით ყოველთვის ვიწყებთ შვრიის ფაფით, თუ უარს არ მეტყვიან გოგონები. გვაქვს ალტერნატივა წიწიბურა. შვრიის ფაფა რომ არ მოგვბეზრდეს, ვამდიდრებთ სხვადასხვა ინგრედიენტებით. კვებას და კვებას შორის, როდესაც ბავშვს მოშივდება და წახემსების სურვილი აქვს, ნახშირწყლებს და ცომეულს რომ არ მიეძალოს, მაგიდაზე სულ არის ხილი და ბოსტნეული. ჩემი და ჩემი მეგობრის აღმოჩენაა, რომ თურმე სულგუნს საოცრად უხდება ბროწეულის სოუსი. ბავშვებიც დიდი სიამოვნებით მიირთმევენ. ეს არის ჩემი დესერტი, რომელიც არის უგემრიელესი. კარგია, თუ დავამატებთ ნუშს, ცოტა მზესუმზირაც ძალიან უხდება. ნინის რაციონია ავოკადო და კვერცხი. ავოკადო მოვიგონეთ, იმიტომ, რომ რაღაც პერიოდი ჰქონდა, რომ არ მიირთმევდა დიდად საჭმელს. ძალიან ვეცადეთ, რომ რაღაც მოგვეფიქრებინა, რომელიც მოეწონებოდა. გავსინჯეთ ავოკადო, რომელიც ძალიან მოეწონა ჩვენს ძვირფას ნინის. ბავშვებს უყვართ საუზმის მომზადებაში მოხმარება. ეს სიფერადე ჩემი მარკეტინგული ხრიკია.“

„ძალიან ხშირად ვსეირნობთ, იმიტომ, რომ პატარებისთვის აუცილებელია სუფთა ჰაერი. მიუხედავად იმისა ქარია, ცივა თუ წვიმს, მაინც ვსეირნობთ. გუბეებში გვიყვარს ძალიან ხტუნვა. ოთხი შვილი, ამათი აქტივობებზე წაყვანა-წამოყვანა საუკეთესო ვარჯიშია. ძალიან უყვართ ცეკვა. კონცერტიც კი გვქონდა ერთად მე და ჩემს გოგონებს,“ - აღნიშნულ საკითხზე თაკო ტაბატაძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა მშვიდობისა საქართველო“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ თქვენ ღიზიანდებით, დაუყვირებთ ბავშვს, ძალიან გაგიჭირდებათ. საკუთარი თავი ხელში აიყვანეთ,“ - შალვა ამონაშვილი

„თუ თქვენ ღიზიანდებით, დაუყვირებთ ბავშვს, ძალიან გაგიჭირდებათ. საკუთარი თავი ხელში აიყვანეთ,“ - შალვა ამონაშვილი

​აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა სოციალურ ქსელში მშობლების მიერ დასმულ კითხვებს უპასუხა და მათ ბავშვის აღზრდასთან დაკავშირებით საინტერესო რჩევები მისცა. მან მშობლებს ბავშვთან ურთიერთობისას თავშეკავებისკენ მოუწოდა:

„ჩემო ძვირფასებო, თუ თქვენ ღიზიანდებით, დაუყვირებთ ბავშვს, ალბათ, დაყვირებას სხვა რამეც მოჰყვება ხანდახან, გაღიზიანება, აკრძალვები, ძალიან გაგიჭირდებათ. ბავშვი გაგიხდებათ რვა წლის, თორმეტის, ჩვიდმეტის. ჩვიდმეტი წლის ბავშვს რაღა უნდა უყოთ? ჩვიდმეტი წლის გოგონას და ბიჭს დაუყვირებთ კიდევ, დაემუქრებით? ის აღარ მოგცემთ ამის უფლებას, არადა უკვე გზას არის აცდენილი. ​გაღიზიანება, ყვირილი, გაბრაზება - ეს ჭიანი გნომიკებია ჩვენში. ისინი ცხოვრობენ ჩვენში და თავიანთი ახირებებისკენ მივყავართ. რას ჰქვია, ვერ იკავებთ თავს? თუ თავს ვერ იკავებ, ბავშვი რატომ გააჩინე?“

შალვა ამონაშვილის თქმით, მშობელმა ბავშვის გაჩენამდე უნდა გააცნობიეროს მოთმინების, სიყვარულის და შვილისთვის გამოყოფილი დროის უდიდესი მნიშვნელობა:

„ვისაც არ ჰყავს ბავშვი, სამი რამ უნდა ვურჩიო. უნდა შეხედო ცას და უნდა სთხოვო: უფალო, ოღონდ ბავშვი გამომიგზავნე და მე სამ რამეს გავწირავ. იმდენი დრო მექნება, რამდენიც უნდა ბავშვის აღზრდას, მთელი ცხოვრება რომ მომთხოვოს, მივცემ მთელ ცხოვრებას და არასდროს ვიტყვი, დრო არ მყოფნის, რომ ბავშვი გავზარდო-მეთქი. იმდენი სიყვარული მექნება, რომ ბავშვი შიგნით ჩაიძირება. მექნება სუფთა სიყვარული, როგორიც შენ გინდა, იმ ​სიყვარულში ჩავძირავ ჩემს შვილს, ამასაც გპირდები, უფალო. იმდენი მოთმინება მექნება, რამდენიც შენ გაქვს, რომ ბავშვი არ დავაზიანო ჩემი გაღიზიანებითა და მოუთმენლობით. ის ხომ შენი შვილია და ჩემთან გყავს მობარებული. ეს ბავშვი უნდა ჩაგაბარო უკან. საკუთარი თავი ხელში აიყვანეთ. როდესაც ზღვარზე ხარ და უნდა აფეთქდე, მაშინ უნდა შეიკავო თავი. თუ თავს ვერ შეიკავებ, ატირდი მაინც, დაეცი მუხლებზე და უთხარი შვილებს: „მაპატიეთ, მოდით მაკოცეთ, რომ ადამიანი გავხდე მე.“ მოტევება სთხოვეთ თქვენს შვილებს. მათ უნდა დაინახონ, რომ თქვენც ადამიანები ხართ.“

შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია, რომ ბავშვებს თვითშეფასების ამაღლებაში დაეხმარონ და მათ საკუთარი ძალების რწმენა შესძინონ:

„ბავშვს უნდა ჰქონდეს თავის თავზე ცოტა ამაღლებული წარმოდგენა. გადაჭარბებული კი არა, რომ სიამაყეში გადაეზარდოს. ​საკუთარი ძალების რწმენა უნდა გავუჩინოთ ბავშვს. ვთქვათ, ბავშვი ძუნწია. რა ვქნა? მივაბრალებ სიკეთეს, გულუხვობას მივაბრალებ. ვეტყვი, რომ თითქოს დას დაუთმო რაღაც. საღამოს მივუწვები საწოლთან და ვეტყვი: „შვილო, შეიძლება გაკოცო? ისეთი ამაყი ვარ, დღეს როგორ დაუთმე შენს დას. რა დიდი გული გქონია შენ?!“ ბავშვს გავაგებინე, რა არის კარგი. ისე კი არ გავაგებინე, რომ ვუთხარი: „დას არ აწყენინო, კარგი გაუკეთე!“ ეს დარიგება არ მოქმედებს. ჩემი გაოცება, გაკვირვება, ცრემლამდე მისული სიხარული არის ის სიმაღლე, რომლისკენაც ბავშვი ისწრაფვის. დაუმატეთ ბავშვს საღებავის ის ფერები, რაც არ აქვს მას.“

შალვა ამონაშვილის თქმით, აღზრდის პროცესს საზღვარი არ აქვს და ის მთელი ცხოვრების მანძილზე გრძელდება:

„რაც უნდა წლები იცხოვროს კაცმა დედამიწაზე, ვერ იტყვის, რომ ჩემი აღზრდა დასრულდაო. ​სრულყოფილებას აღზრდაში საზღვარი არ აქვს. შეიძლება ვიყო ზომა ჩემი შვილისთვის, რომ როგორიც მე ვარ ასეთი იყოს ისიც?! სანამ პატარაა მე მას უნდა მივცე საუკეთესო მაგალითები, მაგრამ ეს არ ნიშნავს იმას, რომ ჩემი მაგალითების იქით საუკეთესო აღარ არსებობს. მე უნდა მივცე შვილს სიყვარულის ეტალონი, ადამიანთა პატივისცემის ეტალონი, დათმობის, ურთიერთობის, მე ყველა სიკეთის ნიმუში უნდა გავხდე.“
„უმრავლესობისთვის ოჯახში აღზრდის მეთოდი არის დასჯა და წახალისება. თუ კარგ რამეს აკეთებს ბავშვი, მას დაასაჩუქრებთ, სასეირნოდ გაუშვებთ. თუ ცუდ საქციელს ჩაიდენს, დედა ეუბნება: „აი, მამა მოვა და რას გიზამს“ ან კუთხეში დააყენებს, დაუყვირებს, რაღაცას წაართმევს, ზომებს მიიღებს. დასჯა-წახალისებას შორის კიდევ რა მეთოდს დამისახელებთ? რას ელით თქვენი შვილისგან? რომ დაინახავენ და იტყვიან: ეს იცით ვისი შვილია? რა კარგი ადამიანია, ხომ გაგიხარდებათ? ბედნიერია ის დედა და ის მამა, რომლებსაც შვილს შეუქებენ. შვილი ბედნიერია მაშინ, როდესაც მშობლებს უქებენ. თქვენი შვილი რომ შეაქონ, ეს ახლა უნდა დაიმსახუროთ. პირველ რიგში თქვენ უნდა იყოთ ასეთები, განა პროფესორები და დოქტორები, უბრალოდ კეთილშობილები. ახლავე დაისახეთ მიზნად, რომ ​შვილებს სწავლაზე კი არ უჩიჩინოთ, არამედ კეთილშობილების და დიდსულოვნების ნიმუში უჩვენოთ,“ - განაცხადა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო:​ ამონაშვილის აკადემია

წაიკითხეთ სრულად