Baby Bag

„რაკი კაცი ხარ, ღალატი შენთვის საპატიოა და შენი მეუღლისთვის არა?! ტყუილია ეს და ნუ მოიტყუებთ თავს,“- დეკანოზი საბა ჭიკაიძე

„რაკი კაცი ხარ, ღალატი შენთვის საპატიოა და შენი მეუღლისთვის არა?! ტყუილია ეს და ნუ მოიტყუებთ თავს,“- დეკანოზი საბა ჭიკაიძე

დეკანოზმა საბა ჭიკაიძემ ქართულ საზოგადოებაში დამკვიდრებული დამოკიდებულების შესახებ ისაუბრა, რომლის თანახმადაც მამაკაცს ცოლის ღალატის უფლება აქვს:

„რატომღაც დღევანდელ ქართულ საზოგადოებაში ასეთი დამოკიდებულებაა გამეფებული, რომ მამაკაცს თურმე რაღაც-რაღაცების უფლება აქვს და ცოლმა უნდა ითმინოს ყველაფერი ეს. ასე არ არის. არის ის მახინჯი, ცრუ წარმოდგენა, რომ მამაკაცს დაოჯახებამდე და მის შემდეგაც უფლება აქვს „გაერთოს,“ როგორც ამას ეძახიან. ღალატს მხოლოდ იმას ეძახიან, როდესაც მამაკაცი საყვარელს გაიჩენს და მას თანხას ახარჯავს, მისი გული ორდება. არ გეგონოთ, რომ ნაკლები საშინელებაა, ჩემო ძვირფასო მამაკაცებო, როდესაც ასე ერთობით და ამაში არაკანონიერი სექსუალური ურთიერთობებიც წერია. ძალიან მწარედ ცდებით.“

„თუ თქვენ გადარჩენა გინდათ, აუცილებლად შეიცვალეთ თქვენი ხედვა. ძალიან ხშირად მინახავს მამაკაცებში ამვარი დამოკიდებულება: „რა ვქნა? მიჭირს, კაცი ვარ და...“ რას ჰქვია, რა ქნა? შენს მეუღლეს თუ მოეთხოვება, ქალს თუ მოეთხოვება, იგივე წარმოიდგინე შენი მეუღლის მიმართ, აპატიებდი?! ყველაზე ხშირად ეს ხდება ოჯახის დანგრევის მიზეზი, თუ ქალმა უღალატა კაცს. თუ შენ აძლევ ღალატის უფლებას შენს თავს, მაშინ რატომ მას არ აძლევ ამის უფლებას. შენ უფრო „წითელი კვერცხი“ ხარ?! შენთვის საპატიოა და შენი მეუღლისთვის არა? შენ რაკი კაცი ხარ, შენ შეგიძლია და ქალს არა?! ტყუილია, ჩემო კარგო და ნუ მოიტყუებთ თავს. აუცილებლად ერთმანეთის მიმართ ერთგულებით მოიმართეთ. ერთგულება ყველაზე დიდი სიტყვაა, თვითონ სიტყვას დააკვირდით. ერთი გული უნდა გქონდეს და ეს გული ოჯახურ ურთიერთობაში სწორედ მეუღლეს უნდა ეკუთვნოდეს. მხოლოდ უფლებებზე რომ ამახვილებთ, მამაკაცებო, თქვენს ყურადღებას, მოვალეობებს დააკვირდით, უპირველეს ყოვლისა. თქვენ უდიდესი მოვალეობა გაქვთ ღვთის და თქვენი მეუღლის წინაშე, რომ თქვენი ოჯახის ერთგული იყოთ,“ - აღნიშნულ საკითხზე დეკანოზმა „მედია-კავშირი ობიექტივის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„მედია-კავშირი ობიექტივი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„რომ უყვირი და ნერვები გაქვს აშლილი შენს შვილზე, უცბად რომ გააცნობიერებ, რა გაყვირებს ახლა, რა გინდა, ეს უკვე მუშაობის დაწყებაა,“ - თამარ გაგოშიძე

„რომ უყვირი და ნერვები გაქვს აშლილი შენს შვილზე, უცბად რომ გააცნობიერებ, რა გაყვირებს ახლა, რა გინდა, ეს უკვე მუშაობის დაწყებაა,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ თანამედროვე მშობლებს შეჩერებისა და საკუთარი ემოციების გაანალიზებისკენ მოუწოდა. მისი თქმით, საკუთარ თავში ჩახედვა ადამიანს შეცდომების გაცნობიერებასა და გამოსწორებაში ეხმარება:

„არსებობს ასეთი პროგრამა, მშობლებისთვის ტარდება ტრენინგი, როგორ უნდა გაიგონ ბავშვის ემოცია, თავისი ემოცია და ხელი შეუწყონ ემოციურ რეგულაციას. როდესაც ოცდამეერთე საუკუნეში ჩერდები და შენს ემოციას აანალიზებ, ეს უკვე მუშაობის დაწყებაა. რომ გაჩერდი და შენს თავს შეხედე შუა მომენტში, რომ უყვირი და ნერვები გაქვს აშლილი შენს შვილზე, უცბად რომ გააცნობიერებ, რა გაყვირებს ახლა, რა გინდა, რატომ უყვირი ბავშვს, ეს უკვე მუშაობის დაწყებაა. საკუთარი თავის ანალიზი ყოველთვის ძალიან მნიშვნელოვანია. ზოგს მეტი შეუძლია, ზოგს ნაკლები, მაგრამ შეჩერება და საკუთარი თავის ყურება მნიშვნელოვანია. ამით უკვე საქმე დაწყებული გაქვთ. როდესაც შენს თავს უყურებ, აუცილებლად დაინახავ რაღაცებს, მეორე საქმეა, რა უნდა უყოთ თქვენს აღმოჩენებს. შეიძლება დამოუკიდებლად თავი ვერ დააღწიო იმას, რაც გააცნობიერე, მაგრამ როდესაც პრობლემა იცი, დახმარებაც შეგიძლია ითხოვო.“

თამარ გაგოშიძე აღნიშნავს, რომ ბავშვის პრობლემის მიღმა უმეტესად მშობლის პრობლემა იმალება, რომლის იდენტიფიცირება აუცილებელია:

„ხშირად მშობელს შეფარულად და ზრდილობიანად ვეუბნები, ხომ არ სჯობს თქვენით დავიწყოთ, ჯერ ბავშვს თავი დავანებოთ, ფსიქოთერაპევტის რეკომენდაციას მოგცემთ-მეთქი, ბრაზდება მშობელი, ჩემგან რა გინდათ, ბავშვს მიხედეთო. ძალიან ხშირად პრობლემა მშობელშია. როდესაც ის ამას აცნობიერებს, ეს უკვე ნახევარი საქმეა. დანარჩენი ტექნიკის ამბავია. ყველაზე დიდი დრო პრობლემის იდენტიფიკაციას მიაქვს. თვითონ უნდა დაინახოს ადამიანმა პრობლემა, ფსიქოთერაპევტი ამ დროს ყავარჯენია, ის მხარს უჭერს ადამიანს, რომ პრობლემის ამოცნობამდე მივიდეს. ამას გადამწყვეტი მნიშვნელობა აქვს.

თამარ გაგოშიძემ მშობლებს სამყაროს ბავშვის თვალით დანახვისკენ მოუწოდა და ურჩია, რომ საკუთარი თავი შვილის ადგილას დააყენონ, რათა მისი ემოციური მდგომარეობის უკეთ დანახვა შეძლონ:

„ბავშვი რომ ტირის, თუ შეწუხებულია, იგნორირება არ უნდა გაუკეთო. თუ შია ან დაიღალა, იგნორირებას ვერ გაუკეთებ მის ტირილს, მხარი უნდა დაუჭირო. თუ კანფეტს ითხოვს, უნდა გაუკეთო იგნორირება, მართალია ერთნაირად ტირის, მაგრამ სიტუაციებში განსხვავებაა. მშობლისთვის მნიშვნელოვანია საკუთარ თავში ჩახედვა ამ დროს, თავისი ბავშვობის გახსენებაც. შენ რას გრძნობდი ასეთ დროს? არ გახსოვს ხშირად ეს. როდესაც გეჯაჯგურებიან და გაიძულებენ რაღაც ქნა, უნდა გაიხსენო, თვითონ რას გრძნობდი ასეთ შემთხვევაში.“

„მშობელსაც დაკარგული იდენტობა აქვს. ვერ გაიგო: თან მშობელი უნდა იყოს, თან ცოლი ან ქმარი, თან კარგი კოლეგა, რომელმაც კარგად უნდა იმუშაოს, თორემ სამსახურიდან გამოაგდებენ. სად არის თვითონ მშობელი? ის ძალიან მძიმე ემოციურ მდგომარეობაშია. დღევანდელი მშობლობა გმირობაა. ძალიან დიდი პრესია ამ შეჭმუხნულ დროში მშობელზე, შესაბამისად, ემოციური ვენტილაცია, პირველ რიგში, მშობელს სჭირდება და მერე უკვე ბავშვს,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ. 

წყარო: ​აზროვნების აკადემია

წაიკითხეთ სრულად