Baby Bag

„ყოველ დილით წვიმაში, თოვლში, ქარში შევდივარ ზღვაში და ვბანაობ, გრიპი რა არის, არ ვიცი,“- 67 წლის ბათუმელი ქალი რვა წელია ზღვის ცივ წყალში კაჟდება

„ყოველ დილით წვიმაში, თოვლში, ქარში შევდივარ ზღვაში და ვბანაობ, გრიპი რა არის, არ ვიცი,“- 67 წლის ბათუმელი ქალი რვა წელია ზღვის ცივ წყალში კაჟდება

67 წლის თამარ ბერიძე ზამთარში ზღვის ცივ წყალში აქტიურად კაჟდება და საკუთარ ჯანმრთელობაზე ზრუნავს. თავისი გამოცდილება მან საზოგადოებას ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ გაუზიარა:

„მერვე წელია დავდივარ ზღვაზე და ვბანაობ. ეს აქტივობა ჩემმა პრობლემებმა გადამაწყვეტინა. მტკიოდა ხერხემალი, გადამიწყვიტეს ოპერაციის გაკეთება. მე არ მოვინდომე გაკეთება და მირჩიეს, რომ ყოველ დილით უნდა იარო ზღვაზე და იბანაოო. ზამთარში ბათუმში ისეთი ყინვები არ არის, რომ ვერ შეძლო შესვლა წყალში. ამან პრობლემა მომიგვარა. ძალიან კმაყოფილი ვარ.“

თამარ ბერიძის თქმით, ეს ნებისმიერ ამინდში შედის ზღვაში და ბანაობს:

„ყოველ დილით წვიმაში, თოვლში, ქარში შევდივარ ზღვაში და ვბანაობ. მოვდივარ დიდი ენერგიით დამუხტული, ყველანაირი პრობლემისგან გათავისუფლებული მოვდივარ სახლში და იქ ჯან-ღონით სავსე ბევრ საქმეს ვაკეთებ. როდესაც ჩავდივარ ზღვაში 10-15 წუთი ვჩერდები. პატარ-პატარა ვარჯიშებს ვაკეთებ.“

„სანამ ზღვაზე სიარულს დავიწყებდი ხშირ-ხშირად ვცივდებოდი. რაც ბანაობა დავიწყე, მას მერე გრიპი რა არის, არ ვიცი. თუ რამე გრიპი გამიჩნდა, მაინც შევდივარ ზღვაში, ვბანაობ და მალე გამოვდივარ მდგომარეობიდან. ჩემო ძვირფასო ადამიანებო, ნუ შეგეშინდებათ ნურაფრის. ეს ცოცხლად მოვლენილი წყალობა გვაქვს ღმერთისგან - ზღვა. გადალახეთ შიშის პრობლემები. გამოდით ზღვაზე, სუფთა ჰაერზე იარეთ, იბანავეთ და ყოველგვარი პრობლემა მოგვარდება,“ - განაცხადა თამარ ბერიძემ.

წყარო:​ „იმედის დილა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვს თუ შეეშალა, შენ არ უნდა აგეშალოს ნერვები... რა მოხდა მერე?! უნდა გჯეროდეს, რომ ის გააკეთებს,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„ბავშვს თუ შეეშალა, შენ არ უნდა აგეშალოს ნერვები... რა მოხდა მერე?! უნდა გჯეროდეს, რომ ის გააკეთებს,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვებთან შემეცნებით და სწავლების სფეროში ზედმეტი სიმკაცრის გამოჩენის მიზანშეუწონლობაზე ისაუბრა:

„ჩვენ ვართ ძალიან მკაცრები და შეუბრალებლები შემეცნებით და სწავლების სფეროში და სრულიად პლასტელინივით უფორმოები ქცევით-ემოციურ სფეროში. ბავშვს რომ მუქარის ტონით ვესაუბრებით, მას ვაგრძნობინებთ, რომ შენ არ ხარ კომპეტენტური, შენ არაფერი არ შეგიძლია. შენ ვერაფერს ვერ გააკეთებ, მე შენ ასეთს არ გიღებ. შენ, მშობელი ხარ ავტორიტეტი მისთვის. შენ ხარ ყველაზე მნიშვნელოვანი ადამიანი, რომელსაც იმედს გიცრუებს. კიდევ უფრო შფოთვა აქვს მას ამ დროს და კიდევ უფრო ვერ გააკეთებს რაღაცას.

მუქარები და მსგავსი ტექსტები სწავლების პროცესში არის კატეგორიულად მიუღებელი. ჩვენ ვცდილობთ, რომ ბავშვები წავახალისოთ. არ ვეუბნებით მას, რომ ყველაფერი შეგიძლია, შენ ყველაზე მაგარი ხარ. ამას არ ვეუბნებით. ჩვენ მას ვეუბნებით, რომ შენ შეგეშალა. რა მოხდა მერე?! შენ უნდა გჯეროდეს ამის. შენ არ უნდა აგეშალოს ნერვები. შენც უნდა გჯეროდეს ამის, მაგრამ არ გჯერა, იმიტომ, რომ შენც ნერვები გეშლება, რომ შეეშალა. რა მოხდა მერე?! შენ ხომ ისწავლე ველოსიპედის ტარება. ხომ არ იცოდი და ხომ იცი ახლა?! ისიც ასეა. მოდი, აბა კიდევ ვცადოთ. ჩვენ ვაფიქსირებთ, რომ ბავშვს შეეშალა, მაგრამ გვჯერა, რომ გააკეთებს. ეს არის ყველაზე მნიშვნელოვანი. საერთოდ პედაგოგიკის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი საფუძველი არის ის, რომ ჩვენ გვჯერა,“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „დიალოგოსი“ 

წაიკითხეთ სრულად