Baby Bag

7 საუკეთესო საბავშვო ფილმი ცხოველების შესახებ

7 საუკეთესო საბავშვო ფილმი ცხოველების შესახებ

თანამედროვე სამყაროში ​საბავშვო ფილმების ფართო არჩევანია, რის გამოც მშობლები ხშირად იბნევიან და უჭირთ ბავშვისთვის საინტერესო ფილმის შერჩევა. ჩვენს სტატიაში 7 საუკეთესო საბავშვო ფილმს გაგაცნობთ, რომლებიც ცხოველების შესახებ საინტერესო ისტორიებს მოგვითხრობენ, ამასთან იმ ასაკობრივ ჯგუფებსაც გამოვყოფთ, რომელთათვისაც მოცემული ფილმების ყურება რეკომენდებულია.

1. დულიტლი (რვა წლიდან)

ფანტასტიკური და მომხიბლავი ისტორიებიეთ ეს ფილმი თქვენი პატარას გაოცებას ნამდვილად შეძლებს. ის ექიმი დულიტლის ისტორიას გვიყვება, რომელიც მეუღლის გარდაცვალების შემდეგ ცხოველებზე ზრუნვით იქარვებს დარდს. ვეტერინარს ცხოველების ენა ესმის და მათთან კომუნიკაციის საოცარი უნარი აქვს. ფილმი თქვენს შვილს ბევრი ცხოვრებისეული გაკვეთილის ათვისებაში დაეხმარება.

2. მეფე ლომი (ექვსი წლიდან)

დისნეის ეს ​საოცარი ფილმი ტყეში არსებული მონარქიული ყოფის სურათს გვიხატავს. ტახტის მემკვიდრე სიმბა მამის გარდაცვალების შემდეგ ტიტულისთვის იბრძვის. ფილმი იმდენად შთამბეჭდავია, რომ ბავშვი მას თვალს ვერ მოსწყვეტს. ფილმის ყურების შემდეგ თქვენი შვილი საკუთარ შესაძლებლობებში მეტად დარწმუნდება და მომავლისადმი ენთუზიაზმით განეწყობა.

3. ჯუნგლების წიგნი (რვა წლიდან)

ჯუნგლების წიგნი მარადმწვანე კლასიკაა. ფილმი მაუგლის შესახებ მოგვითხრობს. პატარა ბიჭი ჯუნგლებში, ცხოველების გარემოცვაში იზრდება. მას ტყეში უამრავი მეგობარი ჰყავს. ბალუ და ბაგირა მისი საუკეთესო მეგობრები არიან. მიუხედავად ამისა მაუგლის ჯუნგლებში მტრებიც ჰყავს. ფილმი ბოროტების წინააღმდეგ ბრძოლის და გამარჯვების ამბებს გვიყვება. მისი ნახვა პატარებისთვის ცხოვრებისეული გამოცდილების მისაღებად ერთ-ერთი საუკეთესო შესაძლებლობაა.

4. დიდი გამყინვარება (რვა წლიდან)

დიდი გამყინვარე საოცრად​ ლამაზ სურათებს და ბევრ სიცილს გვპირდება. ის ძუძუმწოვრების შესახებ მოგვითხრობს, რომლებიც დიდი გამყინვარების დროს თავის გადარჩენას ცდილობენ. ფილმი ბევრ მნიშვნელოვან ინფორმაციას აწვდის ბავშვს და მის განწყობაზე ძალიან დადებითად ზემოქმედებს.

5. მადაგასკარი (შვიდი წლიდან)

ზოოპარკიდან გაქცეული ცხოველები კუნძულ მადაგასკარზე ველურ ბუნებაში ხვდებიან. ისინი მათთვის უჩვეულო გარემოში თავის გადარჩენას ცდილობენ. ფილმი გაჯერებულია სასაცილო დიალოგებითა და მრავალფეროვანი თავგადასავლებით. ის ბავშვებს ცხოველთა შინაგან სამყაროს და ველურ ბუნებაში არსებულ კანონებს აცნობს.

6. კუნგ-ფუ პანდა (ექვსი წლიდან)

პანდა პო ბავშვების უსაყვარლესი გმირია. ​ფილმის ეკრანებზე გამოსვლის შემდეგ პატარების სიყვარული პანდების მიმართ გაორმაგდა. ზარმაცი პანდა ოცნებობს, რომ კუნგ-ფუს მებრძოლი გახდეს. მოუხერხებელი პანდა საოცარ ტრანსფორმაციას განიცდის და საკუთარი მიზნებისკენ შეუპოვრად მიიწევს. ფილმი ბავშვებს მოტივაციას შესძენს და მათ ბრძოლისუნარიანი ხასიათის ჩამოყალიბებაში დაეხმარება.

7. რატატუი (რვა წლიდან)

ფილმი ვირთხა რემის თავგადასავალს მოგვითხრობს. ის შეფმზარეულობაზე ოცნებობს. ის მოულოდნელად აღმოჩნდება პარიზში, მისთვის საოცნებო რესტორანში. ვირთხა რემი თავდაუზოგავად იბრძვის თავისი ოცნებების ასასრულებლად.

ცხოველების შესახებ გადაღებული ფილმები ბავშვებს განსაკუთრებულად უყვართ, ამასთან ისინი ფილმების დახმარებით ძალიან ბევრ რამეს სწავლობენ. შთაბეჭდილებები, რომლებსაც ამ საოცარი ფილმების ნახვის შემდეგ თქვენი შვილები მიიღებენ, მათ მეხსიერებაში სამუდამოდ დარჩება.

მომზადებულია​ moms.com - ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

5 საბავშვო ფილმი, შაბათ-კვირას საყურებლად
არაფერი სჯობს შვილებთან დივანზე ჯდომას და საყვარელი ფილმების მათთან ერთად ყურებას. გთავაზობთ 5 საოჯახო ფილმს, რომელსაც პატარებთან ერთად თქვენც სიამოვნებით უყურებთ. 1. ​შეუდარებელი მისტე...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვთან ურთიერთობაში უპირობო სიყვარულთან ერთად აუცილებელია კონტროლიც,“ - ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა

„ბავშვთან ურთიერთობაში უპირობო სიყვარულთან ერთად აუცილებელია კონტროლიც,“ - ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა

​ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა ბედნიერი ბავშვობის შესახებ საუბრობს და აცხადებს, რომ ბავშვი ბედნიერია მაშინ, როდესაც ის ოჯახისგან უპირობო სიყვარულს იღებს:

“ბედნიერი ბავშვობა ნიშნავს იმას, რომ ბავშვმა ოჯახში მიიღოს უპირობო სიყვარული, ანუ ცნონ ის, როგორც პიროვნება. უპირობო სიყვარული ნიშნავს: „როგორიც უნდა იყო, შვილო, მე შენ მაინც მიყვარხარ.“ ეს არ ნიშნავს იმას, რომ კონტროლი იყოს უგულებელყოფილი. აუცილებელია, ​ბავშვმა მიიღოს სითბო დიდი დოზით, მაგრამ მას უნდა შეესაბამებოდეს გარკვეული პროცენტული მონაცემები კონტროლის. 100 %-დან პირობითად 80 % იყოს სითბო და 20 % იყოს კონტროლი. კონტროლი ნიშნავს კრიტიკული ცნობიერების არსებობას ყველა ურთიერთობაში. ნებისმიერ შემთხვევაში, როდესაც ადამიანის ნათქვამს უპირობოდ მივყვებით, ჩვენ, როგორც ჩვენ იქ არ ვიმყოფებით. როგორც მე იქ ვიკარგები და ვითქვიფები მეორე ადამიანთან, პიროვნულობა იკარგება.“

ნანა ჩაჩუას თქმით, ურთიერთობაში სითბოს გარდა კონტროლიც აუცილებელია:

​ნებისმიერ ურთიერთობაში აუცილებელია სითბოს დიდი წილი და ამავე დროს კონტროლიც. უპირობო მორჩილება ნიშნავს, რომ ადამიანის პიროვნულობის გამოვლენაზე ხდება ძალადობა. ​კრიტიკული ცნობიერების გარეშე არ შეიძლება ადამიანებს შორის პროდუქტიული ურთიერთობის არსებობა. ბავშვებთან კი ეს იმას ნიშნავს, რომ სიყვარულთან ერთად არსებობდეს კონტროლი. თუ არის არასაიმედო მიჯაჭვულობა, ბავშვს აქვს შიში, რომ მშობელს დაკარგავს, მშობელი მას უგულებელყოფს, არ მიიღებს. ბავშვი, როდესაც აგრესიას გამოხატავს, ოპოზიციურ ქცევას გამოხატავს მშობლის მიმართ, მშობელი კი ამით გაღიზიანდება ან გაბრაზდება და ბავშვს ხელით შეეხება, ამ დროს ბავშვი მშობელთან ტაქტილური შეხების მოთხოვნილებას ნეგატიურად იკმაყოფილებს. აქედან გამომდინარე, შესაძლოა, ჩვენ ბავშვთან გზა გავუხსნათ მაზოხისტურ მოთხოვნილებებს. ეს არის ძალიან სახიფათო. ერთ-ერთი ფაქტორი სწორედ ესაა, რის გამოც ფიზიკურ შეხებაზე საერთოდ უარი უნდა ვთქვათ.“

ნანა ჩაჩუა აღნიშნავს, რომ დასჯის მიზნით ბავშვისთვის ტკივილის მიყენება დაუშვებელია:

​ყოვლად დაუშვებელია, ყოვლად მიუღებელია, რომ დასჯის მიზნით ბავშვს მივაყენოთ ტკივილი. უფრო საინტერესოდ მეჩვენება, რატომ უჩნდება მშობელს იმის იმპულსი, რომ ბავშვს ფიზიკურად შეეხოს. მშობელი ამ შემთხვევაში თვითონ ვერ აყალიბებს თავის მოსაზრებას, თავის პოზიციას, თავის სათქმელს, ამიტომაც გამოხატავს აგრესიას. პირველ რიგში, ადამიანებმა უნდა ვისწავლოთ ლაპარაკი, ჩვენი განცდის, ჩვენი გრძნობის, ჩვენი ემოციის გამოხატვა.“

„ჩვენ უნდა ამოვიცნოთ, რა მოთხოვნილებები აქვს ბავშვს და რის დაკმაყოფილებას ცდილობს. მშობლებმა ხშირად იციან თქმა: „ენა შემომიბრუნა, მეტლიკინება,“ ამის იქით რაღაც არის ისეთი. ჩვენ საკუთარ თავში უნდა ჩავიხედოთ. ჩვენ თვითონ უნდა დავადგინოთ ამ დროს, რა გვეშლება ჩვენ, უფროსებს. დასჯა უშუალოდ ქმედებას კი არ უნდა უკავშირდებოდეს, ჩვენ კარგად უნდა გვქონდეს გაანალიზებული ვითარება და ამის შემდეგ შეიძლება საუბარი დასჯასა და ​წახალისებაზე. ბავშვის შექებაც არ უნდა იყოს გადაჭარბებული. თუ ბავშვი რამეს არ აკეთებს, კი არ უნდა ვუთხრათ: „რატომ არ გააკეთე?“ უნდა გავიკვირვოთ და ვკითხოთ: „ეს შენ როგორ მოგივიდა?“ მას ნდობა უნდა გამოვუცხადოთ და ვაგრძნობინოთ, რომ მისგან ცუდი ქცევა გამონაკლისია. ამ გამონაკლისს ის უკვე აღარ გაიმეორებს,“ - აცხადებს ნანა ჩაჩუა.

წყარო: ​რადიო იმედი

წაიკითხეთ სრულად