Baby Bag

137 წლის დედა და 95 წლის შვილი - აფხაზეთში გადაღებული უნიკალური ფოტოს ისტორია

137 წლის დედა და 95 წლის შვილი - აფხაზეთში გადაღებული უნიკალური ფოტოს ისტორია

ქარ­თვე­ლი ფო­ტო­ხე­ლო­ვა­ნი სერ­გო ედი­შე­რაშ­ვი­ლი ფე­ის­ბუ­ქზე უნი­კა­ლურ ფო­ტოს აქ­ვეყ­ნებს და წერს: 

„შემთხვევით წავაწყდი ინტერნეტში ჩემს ფოტოს გადაღებული 80-იან წლებში აფხაზეთში. ჩემი ფოტონარკვევის გმირი იყო 137 წლის ხფაფ ლაზურია და მისი 95 წლის შვილი ძუკური ლაზურია. მაშინ ბევრ ოჯახში იყვნენ 100 წელს გადაცილებული ადამიანები (ახლა არ ვიცი). უნდა გენახათ, როგორ ეწეოდა სიგარეტს ქალბატონი ხფაფი თან 16 წლიდან ვეწევიოოოოოო. ვოტ ტაკ. აი, ეგრე სეირნობდნენ დედაშვილნი. ისე იაპონელებმა ერთი ექსპერიმენტიც ჩაატარეს. 95 წლის ძუკური ლაზურიაზე (მაშინ იაპონელები იყვნენ დაინტერესებულნი აფხაზ დოლგოჟიტელებით) შეყვარებული ქალბატონი მიუჩინეს, რომელიც ერთი თვის მანძილძე სუპერ სუპერს გაიძახოდა. ეს უკვე ხდებოდა სასტუმრო ,,სოხუმში“.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ხანდახან ლექსს ისწავლის ბავშვი, ან სურათს დახატავს და უცბად გვინდა, რომ გენიოსობა დავაბრალოთ,“- შალვა ამონაშვილი მშობლების შეცდომებზე

„ხანდახან ლექსს ისწავლის ბავშვი, ან სურათს დახატავს და უცბად გვინდა, რომ გენიოსობა დავაბრალოთ,“- შალვა ამონაშვილი მშობლების შეცდომებზე

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ბავშვებში ნიჭის გამოვლენის თავისებურებებსა და შვილის ნიჭიერებისადმი მშობლების არასწორ დამოკიდებულებაზე ისაუბრა:

„ჩვენ რომ ბავშვები გვეზრდებიან, ხანდახან ლექსს ისწავლის ბავშვი, ან სურათს დახატავს, ან რაღაცას გააკეთებს და უცბად გვინდა, რომ გენიოსობა დავაბრალოთ მას. შეიძლება, ბავშვებს ბევრი ტალანტი მოაქვთ, მაგრამ იცოდეთ, რომ მარტო თქვენი შვილი კი არ არის გენიოსი და ტალანტი, სხვებისაც არის. არ ვეცადოთ, რომ ტელევიზიაში ვუჩვენოთ ბავშვი. შეიძლება, გავიდეს 7-10 წელი და ეს აღარ შედგეს.“

„ნიჭი უცნაური მოვლენაა. ახლა არის და მერე უკან დაიხევს, ან მერე გამოჩნდება გვიან და ბავშვობაში თითქოს არანაირი ნიჭი არ ჰქონდა. ბავშვს არ უნდა გავუფუჭოთ სახელი. ვაცადოთ, თუ ნიჭიერია, გამოჩნდება. როდესაც პატარა ბავშვზე ვამბობთ, გინდა თუ არა ყველაზე ნიჭიერი ჩემიაო, ეს უფრო ჩვენი პატივმოყვარეობის დაკმაყოფილებაა და არა ბავშვის განვითარებაზე ზრუნვა. მოცარტი მამას დაჰყავდა ქალაქიდან ქალაქში. ხან მეფეებს და იმპერატორებს უჩვენებდა მის დაკვრას და ამაში ფულს აძლევდნენ მას. ამის ჟინი ჰქონდა მამას, თორემ მოცარტი მოცარტი იქნებოდა და შეიძლება მისი მემკვიდრეობა მეტიც კი დაგვრჩენოდა, იმიტომ, რომ მისმა ბავშვურმა ცხოვრებამ მას სიცოცხლე შეუმოკლა,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო:​ „ამონაშვილის აკადემია"

წაიკითხეთ სრულად