Baby Bag

7 ფილმი, რომელიც ბავშვს ემოციური ინტელექტის განვითარებაში დაეხმარება

7 ფილმი, რომელიც ბავშვს ემოციური ინტელექტის განვითარებაში დაეხმარება

ფილმები ბავშვის განათლებისა და განვითარებისთვის ერთ-ერთ საუკეთესო რესურსს წარმოადგენს. მშობლებს ბავშვების ემოციური ინტელექტის განვითარებისთვის სხვადასხვა ტექნიკისა და მიდგომის გამოყენება შეუძლიათ. ემოციური ინტელექტი არის უნარი, რომ ადამიანმა გააკონტროლოს, მართოს და სხვას გაუზიაროს ემოციები სოციალურ კონტექსტში. კინოს ისტორიაში არაერთი ფილმი გადაუღიათ იმ მიზნით, რომ ბავშვის ემოციური ინტელექტის განვითარებისთვის შეეწყოთ ხელი. ჩვენს სტატიაში 7 ფილმს გაგაცნობთ, რომლებიც ბავშვს ემოციური ინტელექტის განვითარებაში დაეხმარება.

1. თავდაყირა

ეს ფილმი ერთ-ერთი საუკეთესო რესურსია ბავშვისთვის ემოციების შესახებ ინფორმაციის მისაწოდებლად. ის პატარა გოგონას ემოციების შესახებ მოგვითხრობს. ბედნიერება, სევდა, ზიზღი, შიში და რისხვა მისი ახალი ცხოვრების თანამგზავრები ხდებიან. ფილმი გვიჩვენებს, როგორ განიცდის ბავშვი სხვადასხვა ემოციას, უმკლავდება დაბრკოლებებს და ცვლილებებთან ადაპტაციას სწავლობს.

2. მაღლა

ფილმი ზრდასრული მამაკაცისა და პატარა ბიჭის შესახებ მოგვითხრობს. ისინი ერთმანეთს ოცნებების ასრულებაში ეხმარებიან. ფილმი არამხოლოდ ემოციების შესახებ გვაწვდის ინფორმაციას, არამედ ცხოვრების ორ ოპტიმისტურ და პესიმისტურ ხედვას ერთმანეთს უპირისპირებს. პერსონაჟები პრობლემებს აწყდებიან და მათ გადაჭრას წარმატებით ახერხებენ.

3. დამბო

დისნეის კლასიკური მულტფილმი ცირკში მცხოვრები პატარა სპილოს შესახებ მოგვითხრობს. ის წარმოდგენებში მონაწილეობისას პრობლემებს აწყდება და მუდმივად ჩაგვრას განიცდის. დამბო დედასაც დააშორეს, რომელიც მას ყოველთვის მხარს უჭერდა. ფილმი ბავშვს თავმდაბლობის მნიშვნელობას ასწავლის და სირთულეებთან გამკლავებისთვის საჭირო უნარების განვითარებაში დაეხმარება.

4. უოლ-ი

ფილმი რობოტის ისტორიას მოგვითხრობს, რომელსაც ემოციების გამოხატვის უნარი აქვს. ის სიყვარულის ძალისა და მისი განცდით გამოწვეული ცვლილებების შესახებ მოგვითხრობს. ფილმი ბავშვებს თავისუფლების, დამოუკიდებლობისა და სხვა ადამიანების მიმღებლობის მნიშვნელობას ასწავლის.

5. გაყინული

პოპულარული ფილმი ყველაზე ცხადად გადმოგვცემს ემოციების ძალას. ის ბავშვს სხვების პატივისცემას და თავმდაბლობის მნიშვნელობას ასწავლის. ფილმის თანახმად, სიყვარული და გამძლეობა ადამიანის წარმატების გასაღებია.

6. მოჩვენებების მიერ გატაცებულნი

ფილმის მთავარი თემა ოჯახის მნიშვნელობის ხაზგასმაა. ფილმის მთავარ გმირს ემოციების გაკონტროლება უჭირს. მას მარტოობის, სევდისა და მრისხანების განცდით ცხოვრებისეული გაკვეთილის სწავლა მოუწევს.

7. უცხოპლანეტელი

ეს კლასიკური ამერიკული ფილმი უცხოპლანეტელზე მოგვითხრობს, რომელიც დედამიწაზე ბავშვს დაუმეგობრდება. უცხოპლანეტელს სახლში დაბრუნება სურს, ბავშვი კი მას ოცნების ასრულებაში ეხმარება. ფილმი ასევე ეხება განქორწინების მძიმე შედეგებს ბავშვებისთვის. ის თქვენს შვილს სიკეთისა და სოლიდარობის მნიშვნელობას ასწავლის.

წყარო: ​youaremom.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია, ეს სიძუნწე არ არის,“- ნანა ჩაჩუა

„ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია, ეს სიძუნწე არ არის,“- ნანა ჩაჩუა

ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ ბავშვებში მეს" ცნობიერების ჩამოყალიბების საწყის ეტაპზე ისაუბრა და ადრეულ ასაკში ბავშვის მესაკუთრეობის პოზიტიურ მხარეებს გაუსვა ხაზი:

„მეს ცნობიერების ჩამოყალიბება ხდება სამი წლის ასაკიდან. „ეს ჩემია, მე ვარ მე“ - ეს განცდა მაქვს. როგორც კი მე ვარ მე, უკვე მაქვს პასუხისმგებლობა. ორი წლიდან იწყება ჯიუტობის ხანა. ხშირად მშობლები ბავშვებს ეუბნებიან: „მიეცი, ათხოვე, შენი მეგობარია.“ ბავშვი ამბობს, რომ არა, ეს ჩემია. ეს თუ ჩემია, ე.ი. მე ვარ. ისე ჰაერში ვარ, ასეთი რამ არ ხდება. ეს ჩემია, არ მოგცემ. ე.ი. მე ვარ. პატარა ბავშვი გაიხსენეთ. ერთი თვის ბავშვი ხელებს აკვირდება. შეცნობა იწყება.“

ნანა ჩაჩუას თქმით, როდესაც ბავშვი სათამაშოს ვერ თმობს, მშობელი უნდა ჩაერთოს და ბავშვებს შორის მედიატორის ფუნქცია იკისროს:

​როდესაც ბავშვი ამბობს: „ეს ჩემია,“ ჩვენ უნდა ვუთხრათ: „ხო, ეს შენია, მოდი, ვითამაშოთ.“ შენც უნდა ჩაერთო იმ თამაშში. შენ იქნები მძღოლი, მე ვიქნები მგზავრი, წავიყვანოთ ის ბავშვიც მგზავრად? მაშინვე უნდა იყოს ჩართულობა. ეს 2 წლიდან ოთხ წლამდე გრძელდება. ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია. ეს სიძუნწე არ არის. “

„როდესაც ბავშვი სათამაშოს ართმევს სხვას, ძალიან კარგია. ის ამბობს: „ეს, მე მინდა.“ მშობელმა არ უნდა უთხრას: „ეს შენია,“ მაგრამ უნდა უთხრას: „ძალიან გინდა, ხომ? მოდი, ვითამაშოთ.“ ვკითხოთ მეორე ბავშვს, რა ჰქვია, ვუთხრათ ჩვენი შვილის სახელი. ვუთხრათ: „ვითამაშოთ? დედა ვინ იქნება?“ უნდა ჩაერთოთ თქვენც. თუ თქვენ ჩაერთვებით, ყველაფერი გამოგივათ,“- აღნიშნა ნანა ჩაჩუამ.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად