საქართველოს ეროვნული არქივის ფოტოზე ასახულია თბილისი, დღევანდელი თავისუფლების მოედანი და რუსთაველის გამზირი.
აეროფოტო 1950-იანი წლებშია გადაღებულია და დაცულია საქართველოს ეროვნული არქივის თბილისის ცენტრალურ არქივში, არქიტექტორ გიორგი ბეჟანიშვილის პირად ფონდში.
იხილეთ ფოტო
„ბავშვი მობილიზებულია, მომართულია იმისთვის, რომ სიხარულით იარსებოს. ეს მისი ბუნების აუცილებელი ატრიბუტია. ბავშვობა გულისხმობს თავისუფლებას, სიხარულს: „რა კარგია, რომ დავიბადე.“ ბავშვს უნდა თვითნებურად აკეთოს ყველაფერი, გამოიკვლიოს, შეიცნოს სამყარო. ბავშვები უზარმაზარი გეოგრაფები არიან. მან ყველაფერი უნდა გაიგოს, აითვისოს. ის პირდაპირი იმიტაციისა და მიბაძვის ფენომენით სწავლობს ქცევას. ამ ქცევას სწავლობს მხოლოდ და მხოლოდ მშობლებისგან. ის ნასწავლით გადის უკვე საზოგადოებაში. იქ ჩაასწორებს, ჩაალამაზებს იმას, რაც ისწავლა სახლში. საბაზისოს ქუჩაში ვერ ისწავლის ვერასდროს. ამიტომ გამოთქმა, რომ „ქუჩამ გააფუჭა,“ მორიგი მცდარი აზრია. აქ სხვაზე გადადის პასუხისმგებლობა.“
„მინდა ავღნიშნო, რომ „ზრუნვის“ ფენომენი ძირითადად დაშინებაზეა აწყობილი. „გარეთ არ გახვიდე, თორემ გაცივდები,“ - რატომ გაცივდება, ამას ვერავინ ვერ ახსნის. ბავშვის ფსიქიკაში დევს სილაღის, სიამოვნების ფენომენი. არსებობს გამოთქმა: „მაგარი ეშმაკი ბავშვია.“ მაგარი ეშმაკი ბავშვი კი არ არის, ძალიან კარგი გონებრივი განვითარება აქვს. ის ყველაფერს ძალიან კარგად ხვდება და კარგად ლავირებს. უბრალოდ ეს უფროსებს არ მოსწონთ და ისევ ნეგატივს არქმევენ,“- აღნიშნულ საკითხზე ბაკურ კოტეტიშვილმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.
წყარო: რადიო „ფორტუნა“
წაიკითხეთ სრულად
