Baby Bag

„ნინუცას და რუსკას სულ უნდოდათ ჩაეცვათ ფუშფუშა კაბები... მე ვგიჟდებოდი, რომ არა!“ - თამარა მაყაშვილი შვილების ჩაცმის სტილის შესახებ

„ნინუცას და რუსკას სულ უნდოდათ ჩაეცვათ ფუშფუშა კაბები... მე ვგიჟდებოდი, რომ არა!“ - თამარა მაყაშვილი შვილების ჩაცმის სტილის შესახებ

ნინუცა და თამარა მაყაშვილებმა ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ერთმანეთის ჩაცმის სტილის შესახებ ისაუბრეს. თამარა მაყაშვილის თქმით, ის შვილებს ჩაცმულობასთან დაკავშირებით რჩევებს ხშირად აძლევს და ზოგჯერ მათ არჩევანს არ ეთანხმება:

„მე თვითონ ვერც ასაკს ვგრძნობ და ძალიან ექსტრავაგანტულად მეცვა ყოველთვის. სულ აჩაჩულ-დაჩაჩული ვიყავი, საშინლებებს ვაკეთებდი. ყოველთვის ვიცოდი ოპერაში რომ მივდივარ, რა უნდა ჩამეცვა. საყელურიან კაბებს ვაცმევდი ხოლმე შვილებს. ახლაც მოდაშია და მაშინაც მოდაში იყო. სულ უნდოდათ ჩაეცვათ ფუშფუშა კაბები. მე ვგიჟდებოდი, რომ არა! ორად ორი კაბა ჰქონდათ, რომ მივდიოდით ოპერაში ან კონცერტზე, მაშინ ვაცმევდი. თავის დღეში ფუშფუშა კაბები არ სცმიათ. არ მომწონს ბომჟური ტანსაცმელი. გამოცდაზე რომ გავუშვი, დამცინოდნენ ესენი. მაყაშვილები რომ იყვნენ, არავინ არ იცოდა ვინ იყვნენ. ჩაიცვეს კლასიკურად. პაპანაქებაში ეცვათ აკადემიურად. მე ვთვლი, რომ სცენას პატივი უნდა სცე.”

„ტანსაცმელთან დაკავშირებით არის ხოლმე ხშირად კამათი. დილით ჩემზე ადრე დგება დედა. სამსახურში სანამ წავალ უკვე დგას ყავით ხელში. ეთერში როცა ვზივარ, ყოველთვის ვეკითხები ხოლმე, რა ჩავიცვა, როგორ ჩავიცვა. ძალიან ხშირად მის გარდერობს ვსტუმრობ ხოლმე. ბავშვობაში მახსოვს გულებიანი კოლგოტი მქონდა და კაბები გვეცვა, დახვეული თმები გვქონდა. რუკამ პირდაპირ იცის საყიდლებზე სიარულის დროს სად შედის, როგორ შედის და რა უნდა. ბედნიერებაა, როდესაც დედა და და შოპოჰოლიკები გყავს,”- აღნიშნა ნინუცა მაყაშვილმა.

წყარო:​ „დილა მშვიდობისა საქართველო“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ეს არის ბავშვის განვითარების კანონი, განვითარება მხოლოდ ამ პროცესში მოხდება,“- შალვა ამონაშვილი

„ეს არის ბავშვის განვითარების კანონი, განვითარება მხოლოდ ამ პროცესში მოხდება,“- შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ბავშვის განვითარების კანონზე ისაუბრა, რომლის გარეშეც ის ვერ განვითარდება:

„ბავშვში არის ძლიერი მისწრაფებები, რომელსაც ის უმკლავდება და უნდა, რომ ჰქონდეს. ბავშვს არ შეუძლია მათ არ დაემორჩილოს. ბავშვს უნდა განვითარება. რომ არ განვითარდეს, ცხოველურ დონეზე დარჩება. ვინც მას ამაში შეეშველება, ის უთუოდ შეუყვარდება. ვინც ამაში ხელს შეუშლის, იმას განუდგება. ბავშვს განვითარებაში დიდი უნდა წაეშველოს. აგერ ავიდა ბავშვი სადღაც და გადმოხტა. შენ ეუბნები: „უი, უი, არ ახვიდე.“ აგერ 4 წლის გოგონა საწოლის ქვეშ შეძვრა. „გამოდი ახლავე,“ - ეუბნებით. ბავშვი ყველაფერს აკეთებს ზღვარზე, უნდა, რომ უფსკრულში ჩაიხედოს. დედას გული უსკდება. ბეწვის ხიდზე გაივლის ბავშვი. ზღვარს ეძებს ის. როდესაც დიდი არ ეხმარება, ის თვითონ ცდილობს განვითარებას. როდის ხდება განვითარება? როდესაც ბავშვი სიძნელეს ეჭიდება. განვითარება მოხდება, მხოლოდ სიძნელეთა გადალახვის პროცესში. ეს არის განვითარების კანონი.

ერთხელ მე და პაატა ავდიოდით მეცხრე სართულზე. ლიფტი იყო გამორთული. მე ვეუბნები: „იცი, შოთა ძიამ, მათემატიკოსი რომ არის, მითხრა, რომ ბავშვი თურმე შეიძლება დაეწიოს მამას ასაკით.“ ეგ როგორო, მკითხა პაატამ. მეორე კლასში იყო მაშინ. ვუთხარი, მამა 19 წლისაა, შვილი ერთის, რამდენჯერ დიდია მამა? მითხრა, 19-ჯერო. მამა 20-ისაა, შვილი 2-ის, რამდენჯერ დიდია? 10-ჯერო. ხომ ხედავ, ეწევა-მეთქი. ვერასდროს დაეწევაო. ხომ ხედავ, მათემატიკა ასე ამბობს-მეთქი. ბევრი იჯახირა. მეგობრებიც ჩართო და მიხვდა. შენ მეკითხები რამდენჯერ, უნდა მკითხო, რამდენითო, რადგან ვერასდროს დაეწევა შვილიო. ვუთხარი, უი, ძია შოთასაც შეშლია-მეთქი. მერე ძია შოთასაც დავურეკე და ვუთხარი: „შოთა, შენ შეგეშელა.“ არადა, განგებ მოგონილი სიძნელე მივეცი ბავშვს გონებრივი. იქვე ვდგავარ, რომ შევეშველო თუ გაუჭირდება, რომ გადალახოს. ძნელი რამე აკეთებინე ბავშვს, ააწევინე, გადაადგმევინე. თან იქვე უნდა ედგე, რომ შეეშველო. არ წაიქცეს, არ დაეცეს! ცხოვრების გამოცდილება უნდა მიიღოს ბავშვმა. რაც მეტს ავაცდენთ ამ გამოცდილებს, მით უმწირაფი იქნება ის. დაისვი, როდესაც მანქანას ბორბალი უნდა გამოუცვალო, დაიხმარე ის. რა თქმა უნდა, მისი გაკეთებული სასაცილო იქნება, მაგრამ რომ აკეთებს ამას, ამაში ის იზრდება და ვითარდება,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად