Baby Bag

„ნინუცას და რუსკას სულ უნდოდათ ჩაეცვათ ფუშფუშა კაბები... მე ვგიჟდებოდი, რომ არა!“ - თამარა მაყაშვილი შვილების ჩაცმის სტილის შესახებ

„ნინუცას და რუსკას სულ უნდოდათ ჩაეცვათ ფუშფუშა კაბები... მე ვგიჟდებოდი, რომ არა!“ - თამარა მაყაშვილი შვილების ჩაცმის სტილის შესახებ

ნინუცა და თამარა მაყაშვილებმა ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ერთმანეთის ჩაცმის სტილის შესახებ ისაუბრეს. თამარა მაყაშვილის თქმით, ის შვილებს ჩაცმულობასთან დაკავშირებით რჩევებს ხშირად აძლევს და ზოგჯერ მათ არჩევანს არ ეთანხმება:

„მე თვითონ ვერც ასაკს ვგრძნობ და ძალიან ექსტრავაგანტულად მეცვა ყოველთვის. სულ აჩაჩულ-დაჩაჩული ვიყავი, საშინლებებს ვაკეთებდი. ყოველთვის ვიცოდი ოპერაში რომ მივდივარ, რა უნდა ჩამეცვა. საყელურიან კაბებს ვაცმევდი ხოლმე შვილებს. ახლაც მოდაშია და მაშინაც მოდაში იყო. სულ უნდოდათ ჩაეცვათ ფუშფუშა კაბები. მე ვგიჟდებოდი, რომ არა! ორად ორი კაბა ჰქონდათ, რომ მივდიოდით ოპერაში ან კონცერტზე, მაშინ ვაცმევდი. თავის დღეში ფუშფუშა კაბები არ სცმიათ. არ მომწონს ბომჟური ტანსაცმელი. გამოცდაზე რომ გავუშვი, დამცინოდნენ ესენი. მაყაშვილები რომ იყვნენ, არავინ არ იცოდა ვინ იყვნენ. ჩაიცვეს კლასიკურად. პაპანაქებაში ეცვათ აკადემიურად. მე ვთვლი, რომ სცენას პატივი უნდა სცე.”

„ტანსაცმელთან დაკავშირებით არის ხოლმე ხშირად კამათი. დილით ჩემზე ადრე დგება დედა. სამსახურში სანამ წავალ უკვე დგას ყავით ხელში. ეთერში როცა ვზივარ, ყოველთვის ვეკითხები ხოლმე, რა ჩავიცვა, როგორ ჩავიცვა. ძალიან ხშირად მის გარდერობს ვსტუმრობ ხოლმე. ბავშვობაში მახსოვს გულებიანი კოლგოტი მქონდა და კაბები გვეცვა, დახვეული თმები გვქონდა. რუკამ პირდაპირ იცის საყიდლებზე სიარულის დროს სად შედის, როგორ შედის და რა უნდა. ბედნიერებაა, როდესაც დედა და და შოპოჰოლიკები გყავს,”- აღნიშნა ნინუცა მაყაშვილმა.

წყარო:​ „დილა მშვიდობისა საქართველო“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვთან ურთიერთობის მთავარი პრინციპი არის თავისუფალი არჩევანი კონკრეტულ პირობებში,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„ბავშვთან ურთიერთობის მთავარი პრინციპი არის თავისუფალი არჩევანი კონკრეტულ პირობებში,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ბავშვთან ურთიერთობის მთავარი პრინციპის შესახებ ისაუბრა და თავისუფალი არჩევანის მნიშვნელობას გაუსვა ხაზი:

„შეიძლება ჩვენ ვერ შევაფასოთ, ​რა არის ცუდი და კარგი, ამიტომ ცუდიც კარგი გვეგონოს და ჩვენი ბავშვები ასეთ ქცევაში წავახალისოთ. მეორეა, როგორ მოვახერხოთ მიუღებელი ქცევის ელიმინირება. მე პირადად ძალადობის წინააღმდეგი ვარ. ჩვენგან იგებს ბავშვი ამას. ჩვენგან ხედავს როგორ შეიძლება მანიპულირება, ფსიქოლოგიური ძალადობა, ​არ არის სავალდებულო, რომ დაარტყა ადამიანს. ბავშვთან ურთიერთობის მთავარი პრინციპი არის თავისუფალი არჩევანი კონკრეტულ პირობებში. კონკრეტული პირობები არასდროს არის უსაზღვრო. მას აქვს ჩარჩო. ეს ჩარჩო ისედაც არსებობს, მაგრამ მშობელი ამატებს პირობას. აკრძალვა არ ხდება. უნდა შევუთანხმდეთ ბავშვს, რამდენი ხანი დასჭირდება სამეცადინოდ, რამდენი კიდევ რაღაც საქმის გასაკეთებლად და ამდენი ხანი გაატაროს კომპიუტერთან. ეს უნდა შეთანხმდეს შვილსა და მშობელს შორის. ეს შეთანხმება უნდა იყოს დაცული.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, ბავშვის წახალისება ძალიან სასარგებლოა და ის კარგი ქცევის განმტკიცებას უწყობს ხელს:

„ცხადია, ჩვენ შეგვიძლია წავახალისოთ მცირეწლოვანი ბავშვები, მათ შორის, ცხრა წლის ასაკისაც. ჯილდო არ არის ცუდი რამ ჩვენი ტვინისთვის. ის შესაბამისი ქცევის ალბათობას ზრდის. გარკვეული პერიოდის შემდეგ წახალისება ბავშვს აღარ დასჭირდება. ​ჩვენი ქცევით ბავშვს ვაჩვევთ იმას, რომ მან არაძალადობრივი გზით მოახერხოს თავისი იმპულსის შეკავება, დაგეგმვა და თავისი ქცევის მართვა.“

თამარ გაგოშიძემ ადამიანის ტვინის განვითარების და კონკრეტული უნარების ჩამოყალიბების პროცესებზეც ისაუბრა. მისი თქმით, აღმასრულებელი ფუნქციების შეძენას განსაკუთრებული მნიშვნელობა ენიჭება:

„მე ვარ ნეიროფსიქოლოგი და ჩემთვის ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს,​ როდესაც აღზრდაზე ვსაუბრობთ, რა ემართება ჩვენს ტვინს. ჩვენი ტვინი ძალიან სწრაფად განვითარებადია, თუმცა ზოგიერთი უნარი და თვისებები ძალიან გვიან ვითარდება. მოტორიკა ძალიან სწრაფად ვითარდება. შვიდი წლის ასაკში ბავშვს იგივე მოტორული უნარები აქვს, რაც შემდეგ 30 წლის ასაკში ექნება. არსებობს ერთი ადამიანური უნარი, რომელიც ჩვენ ადამიანობას გვანიჭებს - ეს არის ე.წ. აღმასრულებელი ფუნქციები. რა არის აღმასრულებელი ფუნქცია? იმისთვის, რომ მე ქცევა შევასრულო, ჩემ გარშემო არსებული ყველა გამღიზიანებელი უნდა შევაკავო და მიზნის შესაბამისად ვიმოქმედო. ჩემი ქცევა უნდა დავგეგმო, რაღაცები გადავავადო, თუ საჭიროა ეს მიზნის მისაღწევად.“

„აღმასრულებელი ფუნქცია არის მიზნის მიღწევა, მიზნის დასახვა, იმპულსის შეკავება, გადავადება, გადაწყვეტილების მიღება.​ ახლა შევხედოთ ჩვენს საზოგადოებას, ვიკავებთ იმპულსს, გადაწყვეტილებას ადეკვატურად ვიღებთ? ძალიან საინტერესოა მიკერძოებული აზროვნება, რომელიც ყველას გვახასიათებს. გვაქვს მენტალური მოდელი, რომელშიც ყველაფერს ჩასვამ, მაგრამ ადამიანი იმიტომ ხარ, რომ შენი მენტალური მოდელის კრიტიკული ანალიზი მოახდინო. შენ შეგიძლია ყველაფერი მოაქციო შენს მენტალურ მოდელში, მაგრამ ეს არ იქნება რეალობა და არც სამართლიანი იქნება,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ პირადი ექიმი - მარი მალაზონია

წაიკითხეთ სრულად