Baby Bag

ქართულ სკოლებში ახალი პროექტი იწყება - რომელი საგნის მასწავლებლები დაეხმარებიან ბავშვებს ფსიქიკური ჯანმრთელობისა და ემოციების მართვის შესახებ ცოდნის შეძენაში?

ქართულ სკოლებში ახალი პროექტი იწყება - რომელი საგნის მასწავლებლები დაეხმარებიან ბავშვებს ფსიქიკური ჯანმრთელობისა და ემოციების მართვის შესახებ ცოდნის შეძენაში?

სამოქალაქო განათლების მასწავლებელმა თემო სუყაშვილმა ქართულ სკოლებში ახალი პროექტის შესახებ ისაუბრა, რომელიც მასწავლებლებსა და მოსწავლეებს ფსიქიკური ჯანმრთელობისა და ემოციების მართვის შესახებ ცოდნის შეძენაში დაეხმარება:

„პროექტი „გავიღიმოთ“ აგებულია ხუთი თემისგან. ის სტრუქტურირებულია ოც გაკვეთილად. მოსწავლეები არიან აქტიურ როლში და მასწავლებელი გამოდის ფასილიტატორად. თითოეული თემა ეხება ისეთ საკითხებს, როგორიც არის ემოციები, ფსიქიკური ჯანმრთელობა, კომუნიკაცია, ურთიერთობები. ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ მოსწავლეები თვითონ ფიქრობენ საკუთარ მენტალურ ჯანმრთელობაზე.“

თემო სუყაშვილის თქმით, პროექტი მიზნად ისახავს ფსიქიკურ ჯანმრთელობასთან დაკავშირებით არსებული სტიგმის დაძლევასაც:

„გარკვეული სტიგმა არსებობს სასკოლო საზოგადოებაში. როდესაც ვახსენებთ ტერმინს „ფსიქიკური ჯანმრთელობა,“ ფიქრები მიდის ნეგატიურისკენ. არსებობს კვლევები, რომლითაც დასტურდება, რომ ყოველი ხუთი მოსწავლიდან ერთი განიცდის ამ პრობლემას. ეს პროექტი მასწავლებლების ფსიქიკურ ჯანმრთელობაზეც დადებითად იმოქმედებს.“

„ახლა გვაქვს შემცირებული საგაკვეთილო პერიოდი და მასწავლებლები გადასულები ვართ ტექნიკურ საკითხებზე. საერთოდ არ გვრჩება დრო, რომ მოსწავლეებს ვკითხოთ, რა განწყობაზე არიან,“ - აღნიშნულ საკითხზე თემო სუყაშვილმა ტელეკომპანია „ფორმულას“ გადაცემაში „დილა ფორმულაზე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დილა ფორმულაზე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

ფსიქოლოგმა თეო გუბიანურმა ბავშვსა და მშობელს შორის უსაფრთხო მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„მიჯაჭვულობაში ვგულისხმობთ ემოციურ კავშირს. ეს კავშირი არ არის მხოლოდ ბავშვს და მშობელს შორის კავშირი, შეიძლება ეს იყოს ადამიანი, რომელიც ზრუნავს ბავშვზე. ჩვილობიდან იწყება მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება. რა ფორმის იქნება მიჯაჭვულობა, ეს დამოკიდებულია მზრუნველ ადამიანზე. უსაფრთხო მიჯაჭვულობისას ბავშვს აქვს განცდა, რომ ვიღაც მასზე ზრუნავს და მხარს უჭერს. მას ეს შემდგომში განუზოგადდება გარემოზე, სამყაროზე. თუ მას ბავშვობიდან ასწავლეს, რომ ეს სამყარო და შენ ირგვლივ ადამიანები უსაფრთხოა და შეგიძლია ენდო, მას ეს გაჰყვება. მეორე ტიპის მიჯაჭვულობისას საფრთხის განცდაა. ეს მაშინ ხდება, როდესაც მას უვლიან, აჭმევენ, მაგრამ არ აქვთ მასთან ემოციური კავშირი.

ბავშვს რომ ვაწყენინებთ, გვგონია, რომ არაფერია, მეორე დღეს შემოვირიგებთ. ასე არ არის. იმას დრო უნდა, რომ ისევ გვენდოს. კარგად უნდა დავფიქრდეთ და დავგეგმოთ, როგორ მოვიპოვოთ ბავშვის ნდობა. ბავშვი რომ იზრდება, მიჯაჭვულობა, რომელიც ჩამოუყალიბდა, მოზარდობაში აისახება იმაზე, როგორ ურთიერთობას ამყარებს სხვებთან. შეიძლება ადამიანმა რაღაც მომენტში გადაიაროს არასანდო მიჯაჭვულობის ტრავმა, მოაგვაროს ამ ტრავმასთან თავისი ურთიერთობა.

ბავშვი რომ იბადება, ის იბადება და მან საერთოდ არ იცის ქცევის წესები, როგორ უნდა მოიქცეს. როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში. თუ იქ ყველაფერი წესრიგშია, მერე მივადგეთ ბავშვს. პრობლემა ვეძებოთ ჩვენში, უფროსებში. პიროვნული თვისებები გენეტიკურად განპირობებულია, მაგრამ ნახევარს იღებს ბავშვი გარემოდან, ამიტომ გარემოს დიდი ყურადღება უნდა მივაქციოთ,“- მოცემულ საკითხზე თეო გუბიანურმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „ფორტუნა“

წაიკითხეთ სრულად