Baby Bag

,,შე­საძ­ლოა, რა­ღაც შე­იც­ვა­ლოს'' - რო­გორ შეძ­ლე­ბენ უფ­რო­სი და წამ­ყ­ვა­ნი მას­წავ­ლებ­ლე­ბი პრო­ფე­სი­უ­ლი კა­რი­ე­რის გაგ­რ­ძე­ლე­ბას?

,,შე­საძ­ლოა, რა­ღაც შე­იც­ვა­ლოს'' - რო­გორ შეძ­ლე­ბენ უფ­რო­სი და წამ­ყ­ვა­ნი მას­წავ­ლებ­ლე­ბი პრო­ფე­სი­უ­ლი კა­რი­ე­რის გაგ­რ­ძე­ლე­ბას?

რა მნიშ­ვ­ნე­ლო­ვა­ნი აქ­ცენ­ტე­ბის გა­კე­თე­ბას გეგ­მავთ წელს მას­წავ­ლებ­ლის კვა­ლი­ფი­კა­ცი­ის ამაღ­ლე­ბის მი­მარ­თუ­ლე­ბით? დი­დი ხა­ნია, უფ­რო­სი და წამ­ყ­ვა­ნი მას­წავ­ლებ­ლე­ბი ელი­ან კა­რი­ე­რუ­ლი წინ­ს­ვ­ლის ახალ სქე­მას, რო­დის შეძ­ლე­ბენ ახა­ლი სქე­მის მი­ხედ­ვით სტა­ტუ­სის ამაღ­ლე­ბას? - ,,ახალი განათლების'' აღნიშნულ კითხვას განათლების მინისტრის მოადგილე ეკატერინე დგებუაძემ უპასუხა. 

,,გა­ნათ­ლე­ბის სა­მი­ნის­ტ­რომ, მი­ნის­ტ­რის ბრძა­ნე­ბით, შექ­მ­ნა კო­მი­სია, სა­მუ­შაო ჯგუ­ფი, რო­მელ­შიც გა­ერ­თი­ა­ნე­ბუ­ლი არი­ან სა­მი­ნის­ტ­როს, მას­წავ­ლებ­ლის სახ­ლის და ჩვე­ნი სსიპ-ების წარ­მო­მად­გე­ნ­ლე­ბი; ასე­ვე, სპე­ცი­ა­ლის­ტე­ბი გა­რე ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ე­ბი­დან, გა­ნათ­ლე­ბის ექ­ს­პერ­ტე­ბი. ჯგუ­ფი მოქ­მე­დი მას­წავ­ლებ­ლის პრო­ფე­სი­უ­ლი გან­ვი­თა­რე­ბის დო­კუ­მე­ნ­ტის გა­და­მუ­შა­ვე­ბა­ზე მუ­შა­ობს, რომ კი­დევ უფ­რო მე­ტად მო­ვარ­გოთ იმ თა­ნა­მედ­რო­ვე ხედ­ვებ­სა და რე­ფორ­მებს, რო­მელ­საც გა­ნათ­ლე­ბის სა­მი­ნის­ტ­რო ახორ­ცი­ე­ლებს. ჩვე­ნი მი­ზა­ნია რე­ფორ­მის გან­ხორ­ცი­ე­ლე­ბა არა მხო­ლოდ მას­წავ­ლებ­ლის მი­მარ­თუ­ლე­ბით, არა­მედ სხვა­დას­ხ­ვა მი­მარ­თუ­ლე­ბა­ზე ვმუ­შა­ობთ, მა­გა­ლი­თად, ახ­ლა ვიწყებთ მუ­შა­ო­ბას სკო­ლის ლი­დე­რო­ბას­თან და­კავ­ში­რე­ბით, ასე­ვე, ვა­პი­რებთ რე­სურ­ს­ცენ­ტ­რე­ბის ფუნ­ქ­ცი­ე­ბის გა­და­ხედ­ვას. რო­დე­საც სკო­ლებ­ზე ვსა­უბ­რობთ, ყვე­ლა ჭრილ­ში უნ­და და­ვი­ნა­ხოთ.

აქე­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, შე­მიძ­ლია გითხ­რათ, რომ სპე­ცი­ა­ლუ­რად შექ­მ­ნი­ლი სა­მუ­შაო ჯგუ­ფი, რომ­ლის ვალ­დე­ბუ­ლე­ბა სწო­რედ იმ დო­კუ­მენ­ტის გა­და­ხედ­ვაა, რო­მე­ლიც მას­წავ­ლებ­ლის პრო­ფე­სი­ულ გან­ვი­თა­რე­ბას არე­გუ­ლი­რებს, ძა­ლი­ან მოკ­ლე ხან­ში და­ას­რუ­ლებს მუ­შა­ო­ბას და გვე­ცო­დი­ნე­ბა სა­ბო­ლო­ოდ ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბუ­ლი ხედ­ვა, რო­გორ შეძ­ლე­ბენ უფ­რო­სი და წამ­ყ­ვა­ნი მას­წავ­ლებ­ლე­ბი პრო­ფე­სი­უ­ლი კა­რი­ე­რის გაგ­რ­ძე­ლე­ბას – შე­საძ­ლოა იგი­ვე პრინ­ცი­პე­ბი დარ­ჩეს, შე­საძ­ლოა, რა­ღაც შე­იც­ვა­ლოს,'' - აღნიშნა ეკატერინე დგებუაძემ. 

ინტერვიუ იხილეთ სრულად - ,​,ახალი განათლება''

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, მასწავლებლებისთვის შექმნა ახალი სივრცე - „მასწავლებლების სანდო წყარო“, სადაც ყოველდღიურად ქვეყნდება საგანმანათლებლო სფეროს სიახლეები. გადმოდით ბმულზე და მოიწონეთ - „მასწავლ​ებლების სანდო წყარო“.

„მოსწავლეების საკლასო ოთახებში დასაბრუნებლად იწყება კვლევების ჩატარება მუნიციპალიტეტებში დ...
​განათლების მინისტრის მოადგილემ ეკატერინე დგებუაძემ ჯანდაცვის სამინისტროსა და განათლების სამინისტროს მიერ დადგეგმილი ერთობლივი კვლევის შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ მუნიციპალიტეტებსა და სოფლებში კ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„საიდან მოდის რთული ქცევა? როდესაც მარწუხებშია ბავშვი, მან სადღაც უნდა გამოუშვას თავისი ენერგია,“ - ფსიქოლოგი ნინო ბუაძე

ფსიქოლოგი ნინო ბუაძე ბავშვის რთული ქცევის გამომწვევ მიზეზებზე საუბრობს და აღნიშნავს, რომ რთულ ქცევას რამდენიმე სხვადასხვა მიზეზი აქვს:

„მინდა შევეხო რთულ ქცევას, რაზეც ხშირად ვსაუბრობთ. ბავშვის ქცევა, რა თქმა უნდა, პირდაპირ კავშირშია აღზრდასთან. როდესაც მარწუხებშია ბავშვი, მან სადღაც უნდა გამოუშვას თავისი ენერგია. განსაკუთრებით კარგად ჩანს ეს, როდესაც ბავშვს ოთხი წელი მკაცრი პედაგოგი ჰყავს, შემდეგ გადადის მეხუთე კლასში და იქ სხვადასხვა მასწავლებელი შემოდის, ზოგი მკაცრია, ზოგი ნაკლებად, აქ უკვე ბავშვი გამოუშვებს იმ დაგროვილ ენერგიას, რომელიც კარგად ეჭირა პედაგოგს. რის ფასად და როგორ ეჭირა, ეს უკვე სხვა საკითხია. ხშირ შემთხვევაში ეს დაგროვილი ენერგია არის დესტრუქციული, აგრესიული, ამას ასაკობრივი კრიზისებიც მოჰყვება. საიდან მოდის ე.წ. რთული ქცევა? ერთი მიზეზი არის დაგროვილი ენერგია, რომელსაც არ მიეცა შესაძლებლობა სადღაც რეალიზებულიყო, მეორე - დასწავლა, ვიღაც იქცევა ასე და მეც ასე უნდა მოვიქცე. რთული ქცევა, შესაძლოა, ოჯახშიც იყოს დასწავლილი, მაგ. ბილწსიტყვაობა. ამით ბავშვი იქცევს ყურადღებას. ყურადღება ძალიან მნიშვნელოვანია. ადამიანის იგნორი იმდენად მტკივნეულია, რომ ადამიანი ყველაფერს აკეთებს იმისთვის, რომ ყურადღება დაიბრუნოს.“

ნინო ბუაძის თქმით, ქცევა კონტექსტის მიხედვით, შესაძლოა რთულიც იყოს და ტიპიურიც:

„რთული ქცევა, შეიძლება, იყოს აბსოლუტურად ტიპიური ქცევა, უბრალოდ არ იყოს შესაბამის გარემოში. მაგ. ბავშვმა რომ გაკვეთილზე ტელეფონი ამოიღოს და მულტფილმს უყუროს, ესეც რთული ქცევაა. სხვა გარემოში ეს არ იქნებოდა რთული ქცევა. ყველა ქცევას, რომელსაც ბავშვი გვთავაზობს, გარკვეული წინაპირობა აქვს. ქცევა ეს არის შედეგი, რომელიც მივიღეთ. ამ შედეგს აქვს წინა ეტაპები. შესაძლოა, ქცევას ჰყავდეს მაპროვოცირებელი. ბავშვი რთულ ქცევას ავლენდეს იმ მაყურებელთან, რომელიც მისთვის მნიშვნელოვანია. შესაძლოა, ის არ იქცეოდეს რთულად დედასთან, მაგრამ ამას აკეთებდეს ბებიასთან. რთულ ქცევას აქვს სხვადასხვა მიზანი, შესაძლოა, ეს იყოს ყურადღება, სათამაშოს დაბრუნება და ა.შ. შესაძლოა, მიზეზი იყოს ისიც, რომ ბავშვმა არ იცის სხვა ალტერნატივა, თუ როგორ მოიქცეს. ის ამბობს ცუდ სიტყვებს და იბრუნებს სასურველ ნივთს, მაგრამ არ იცის ალტერნატივა, თუ როგორ დაიბრუნოს ნივთი სხვანაირად.“

ნინო ბუაძე ბავშვის ფიზიკური დასჯის ნეგატიურ ასპექტებს გამოყოფს და აცხადებს,რომ დასჯით ბავშვი ვერაფერს სწავლობს:

„როგორც წესი, რთულ ქცევას მოჰყვება ხოლმე დასჯა. რატომ არ უნდა დავსაჯოთ ბავშვი? რატომ არ ვცემთ ან წამოვარტყამთ ხოლმე ბავშვს? რატომ უნდა წამოვარტყა ბავშვს, როდესაც ცუდი სიტყვა მითხრა, ან თქვა სადღაც ისეთ გარემოში, სადაც მე შემრცხვა? შეიგინა, წამოვარტყი და ის იგივენაირად აღარ მოიქცევა, მაგრამ რატომ არ ვაკეთებ ამას? ის დაისწავლის ამ ქცევას და მის მიმართ ცუდ ქცევაზე მსგავსი პასუხი ექნება. როდესაც ბავშვს ვსჯი, წამოვარტყამ, მას ვაგრძნობინებ ჩემს უპირატესობას, ვამცირებ, მასში აგრესიას ვბადებ და მას სურვილი აქვს, როდესღაც სამაგიერო გადამიხადოს. ის ქცევაზე კი არ ფიქრობს, თუ რა დააშავა, იმ აგრესიაზეა ორიენტირებული, რომელიც მასში დაგროვდა.“

„ავტორიტარული სტილის მშობლები ხშირ შემთხვევაში ფიქრობენ, რომ ცემა გამართლებულია. ისინი ხშირად ამბობენ: „მართალი იყო დედა, რომ მცემდა და ისე მატარებდა მუსიკაზე, სხვანაირად მე ვერ ვისწავლიდი მუსიკას, ამიტომ მეც ასე უნდა მოვიქცე.“ ბავშვს ამ დროს ძალიან ბევრი აგრესია უგროვდება და მისგან გათავისუფლებას ცდილობს. აგრესიის ცნობილი ფოტო არსებობს, ხელმძღვანელი რომ ქვეშემრდომს ეჩხუბება, მეუღლე ბავშვს, ბავშვი ძაღლს. აგრესია არსად იკარგება, ის ერთი ადამიანიდან მეორეზე გადადის. ბავშვი ვერ იგებს, რა უნდა გააკეთოს. მან არ იცის, თუ არ შეიგინა, რა უნდა ქნას ამ დროს. ცემა და გამოხატული აგრესია იმ მომენტში მყისიერად შეწყვეტილი რთული ქცევაა და არა ის, რომ ბავშვმა ისწავლოს ალტერნატივა. ბავშვმა რომ მიუღებელი ქცევა განახორციელა, მშობელმა თუ არ იმსჯელა მასთან ერთად ამაზე, თუ მან ბავშვს არ მიაწოდა ქმედების სწორი ფორმა, ის ვერაფერს ისწავლის, გარდა იმისა, რომ მიიღებს შიშს. ერთადერთი რასაც ბავშვი სწავლობს არის ის, რომ როდესაც მას ვინმე ცუდად მოექცევა, მანაც უნდა დაარტყას,“ - აღნიშნავს ნინო ბუაძე.

წყარო: ​აზროვნების აკადემია 

წაიკითხეთ სრულად