Baby Bag

„მოგიწოდებთ კოლეგებო, დამნაშავეების ძებნის სანაცვლოდ, მეტი აქტიურობა გამოვიჩინოთ სხვადასხვა პროექტის განხილვის დროს“ - ​პროფკავშირების პრეზიდენტის განცხადება

„მოგიწოდებთ კოლეგებო, დამნაშავეების ძებნის სანაცვლოდ, მეტი აქტიურობა გამოვიჩინოთ სხვადასხვა პროექტის განხილვის დროს“ - ​პროფკავშირების პრეზიდენტის განცხადება

საქართველოს პედაგოგთა და მეცნიერთა თავისუფალი პროფკავშირის პრეზიდენტი მაია კობახიძე განცხადებას ავრცელებს. გთავაზობთ მის მიმართვას:

„ძვირფასო კოლეგებო,
მიმდინარე წლის 11 მარტს, „მასწავლებლის პროფესიული განვითარებისა და კარიერული წინსვლის სქემით“ განსაზღვრულ მასწავლებელთა პროფესიულ ვალდებულებებზე სპმთპ-ის ​განცხადებამ, ნაცვლად შემოთავაზებულ წინადადებებზე მსჯელობისა, არაერთგვაროვანი შეფასებები გამოიწვია.

  • განვმარტავ, რომ ისევე როგორც სხვა შემთხვევებში, ჩემს მიზანს წარმოადგენდა ერთად მოგვეძებნა პრობლემის გადაჭრის გზები და შესაბამისად, შემოგთავაზეთ კონკრეტული წინადადებები. სამწუხაროდ, სოლიდური მსჯელობის მაგივრად, მივიღეთ აბსოლუტურად დაუმსახურებელი კრიტიკა მასწავლებლის სახლისადმი. ალბათ არ არის საჭირო, მაგრამ მაინც მინდა შეგახსენოთ, რომ სქემის განხილვა და დამტკიცება, არ არის მასწავლებლის სახლის ექსკლუზიური უფლება. პროექტს იხილავს განათლების სამინისტროს სპეციალური კომისია, რომელშიც სამინისტროს ხელმძღვანელებთან ერთად, წარმოდგენილნი არიან ექსპერტები, არასამთავრობო ორგანიზაციები და მათ შორის მეც. როგორც თქვენთვის ცნობილია, პროექტები იგზავნება სკოლებში, პედაგოგიურ კოლექტივებში განსახილველად. საზოგადოების ფართო ჩართულობისა და განხილვების შემდეგ, სქემის საბოლოო ვარიანტს ამტკიცებს საქართველოს მთავრობა. პირადად მე, პასუხს ვაგებ საკუთარ ქმედებებზე.
  • გამომდინარე იქიდან, რომ სქემით განსაზღვრული სავალდებულო ტრენინგები ემსახურება კვალიფიკაციის ამაღლებას და უწყვეტი პროფესიული განვითარების ხელშეწყობას, ყოველგვარი კრიტიკის გარეშე გავიზიარე ეს ნორმა, რაც ითვალისწინებს ერთი აკადემიური წლის განმავლობაში 5-დღიან, 3-დღიან და 2-დღიან ტრენინგებს. ნურც ის დაგვავიწდება, რომ რეფორმის მიმდინარეობის პროცესში, მასწავლებლები ვალდებულებების დაწესებასთან ერთად, ყოველთვის ითხოვდით სახელმწიფოს მხრიდან კვალიფიკაციის ამაღლების უზრუნველყოფას. ახალი სქემის ამოქმედებამ პრაქტიკაში სხვა პრობლემები წარმოშვა და ამიტომ შემოგთავაზეთ ჩემი წინადადებები განსახილველად. გამომდინარე ზემოაღნიშნულიდან, თქვენი კრიტიკა, ერთნაირად გვეხება ყველას - მეც, კომისიის სხვა წევრებსაც და განხილვაში მონაწილე სკოლების პედაგოგებსაც.
  • არის შემთხვევები, როდესაც ფურცელზე გადატანილი კეთილი მიზანი იძლევა უარყოფით უკუკავშირს. და საერთოდ, მიმაჩნია რომ, მეტი დაკვირვებით და გააზრებით უნდა გადავწყვიტოთ მასწავლებლისათვის ვალდებულებების დაკისრების საკითხი.
  • ჩვენთვის ჯერ უცნობია „ახალი სკოლის მოდელით“ გათვალისწინებული მასწავლებლის ვალდებულებები. ყველაფერი ახალი ძნელად მისაღებია. გარკვეული უკმაყოფილება გამოითქვა „ახალი სკოლის მოდელში“ ჩართული მასწავლებლების მხრიდანაც. ამ მიმართულებით დაწყებული აქვს მუშაობა ჩვენი ორგანიზაციის პროფესიული განვითარების ცენტრის წარმომადგენლებს. სამწუხაროდ, არ მიგვიღია მონაწილეობა „ახალი სკოლის მოდელის“ პროექტის განხილვაში. შესაბამისად, ამ ეტაპზე, საკითხის ძირეული შესწავლის გარეშე, თავს ვიკავებთ ანალიზისა და კომენტარებისაგან. გთხოვთ, „ახალი სკოლის მოდელში“ მონაწილე სკოლების მასწავლებლებს, გაგვიზიაროთ თქვენი მოსაზრებები და წინადადებები, რა ფორმითაც გსურთ!
  • მოგიწოდებთ კოლეგებო, დამნაშავეების ძებნის სანაცვლოდ, მეტი აქტიურობა გამოვიჩინოთ სხვადასხვა პროექტის განხილვის დროს, რაც მიმდინარეობს სკოლებში და დროულად მოგვაწოდოთ თქვენი კრიტიკული შენიშვნები რეაგირებისათვის.

ნუ გამიგებთ ისე, რომ შევცვალე ჩემი პოზიცია. ვითხოვთ პროფესიული ვალდებულებების ვადების შეცვლას და ცალკეული ნორმების დაკონკრეტებას.
  • ვიყავი, ვარ და ვიქნები თქვენი ინტერესების დამცველი!

​P. S. ერთი თვეც არ არის გასული, რაც მოსწავლე და მასწავლებელი დაუბრუნდა სკოლას და სწავლა-სწავლებისა და რეალური, საგაკვეთილო პროცესის ჩვეულ კალაპოტში გადატანას დიდი დრო და ძალისხმევა დასჭირდება. არც კორონავირუსის მესამე ტალღისგან ვართ დაცული, როგორც ეს გვაჩვენა ევროპის ზოგიერთ ქვეყანაში ეპიდემიოლოგიური ვითარების გამწვავებამ და შესაბამისად, სკოლების ხელმეორედ დახურვამ. სასწავლო წლის დასრულებამდე ძალიან მცირე დროა დარჩენილი. ამიტომ უნდა ვიმსჯელოთ მასწავლებელთა პროფესიული ვალდებულებების გადავადების თაობაზე.

ალბათ, კორონავირუსით გამოწვეულმა სტრესმა და სხვა პრობლემებმა, ისევე როგორც ყველაზე, ბევრ პედაგოგზეც იმოქმედა უარყოფითად, ობიექტურობის დაცვის თვალსაზრისით,“ - აღნიშნულია საქართველოს პედაგოგთა და მეცნიერთა თავისუფალი პროფკავშირის მიერ გავრცელებულ განცხადებაში.

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, მასწავლებლებისთვის შექმნა ახალი სივრცე - „მასწავლებლების სანდო წყარო“, სადაც ყოველდღიურად ქვეყნდება საგანმანათლებლო სფეროს სიახლეები. გადმოდით ბმულზე და მოიწონეთ - „მასწავლე​ბლების სანდო წყარო“.

შეიძლება დაინტერესდეთ

​ჩემი პირველი მასწავლებელი

​ჩემი პირველი მასწავლებელი

ჩემი პირველი მასწავლებელი დედაჩემი იყო. მშვიდი და წყნარი, დარდით გატეხილი, თუმცა მაინც მომღიმარი, შავებში ჩაცმული ქალი, ნაადრევი ჭაღარით.

დედას რიტუალი
სოფლის სკოლაში ვსწავლობდი. ნაძვნარში ოდნავ მოჩანდა ორსართულიანი შენობა, რომელსაც უზარმაზარი ეზო და სათამაშო მოედანი ჰქონდა. სკოლის გვერდით მდინარე ჩამოდიოდა და სანამ ღობეს გაავლებდნენ, სათითაოდ გვდარაჯობდნენ ხოლმე მასწავლებლები პირველკლასელებს, ვაითუ, ნაპირს ზედმეტად მივახლოვებოდით.

​დედაჩემს ერთი რიტუალი ჰქონდა. პირველივე დღეს პირველი კლასის ყველა მოსწავლეს ხელს ჩაჰკიდებდა და სკოლის მთელ შემოგარენს შემოატარებდა. ეს შეცნობა იყო. დედა ფიქრობდა, რომ ნამტირალევი, დედებს მონატრებული პატარები უცხო გარემოს უნდა შეჩვეოდნენ, სადაც წლების გატარება მოუწევდათ.
ამის შესახებ მე ცოტა მოგვიანებით გავიგე და დავფიქრდი, როდესაც ერთ-ერთ პირველ დღეს სკოლაში სკოლის მოედანზე მოსეირნე დედა და პატარები შევნიშნე. უცნაურია, რომ მანამდე ამისთვის ყურადღება არ მიმიქცევია. ცხადია, ჩემი „შეცნობა“ არ მემახსოვრებოდა, თუმცა მახსოვდა ის პირველი დღე, როდესაც სკოლაში ყველაზე თბილი და ყველაზე ლამაზი ოთახის ნაწილი გავხდი.
ფერადი გეომეტრიული ფიგურები
ჩემი კლასი დედასთვისაც პირველი იყო. პირველი „პირველი კლასი“ და ალბათ სწორედ ამიტომ ვიყავით მისთვის განსაკუთრებულები, გამორჩეულები და საუკეთესოები. თვითონ ასე ამბობდა.
დედას პირველ „პირველ კლასში“ ერთი კარადა იდგა, ლამაზი, ნაცრისფერი ფარდებით. ეს კარადა ძალიან ბევრ მნიშვნელოვან და საჭირო რამეს ინახავდა, თუმცა ჩემთვის ყველაზე გამორჩეული მაინც ფერადი გეომეტრიული ფიგურები იყო, რომელთა დახმარებითაც დედამ მათემატიკა გვასწავლა. მე და ჩემს კლასელებს ყოველთვის გვემახსოვრება ის წითელი წრე, მწვანე კვადრატი და ყვითელი სამკუთხედი და დედაჩემი, მუქი ყავისფერი დაფის წინ მდგომი, რომელსაც ჩვენთვის ციფრები გამოჰყავდა.
წლების შემდეგაც, როცა სკოლას ვსტუმრობ, საკუთარ კლასზე მეტად, სწორედ ამ ოთახის დანახვა მახარებს და იმ კარადის, ალბათ, მეათასეჯერ დათვალიერება, სადაც ისევ ისე ლამაზად და ფაქიზად უწყვია დედას ქაღალდის ყუთში წითელი წრე, მწვანე კვადრატი და ყვითელი სამკუთხედი.
პირველი გაკვეთილი პირველი მასწავლებლისგან
მახსოვს, ერთხელ კლასში ვიჩხუბე. ზამთარი იყო. გარეთ თეთრად ბარდნიდა. დიდ შესვენებაზე რაღაცაზე ნაწყენმა ჩემს კლასელს კალამი ვატაკე მუცელში. მან სამაგიერო ხელის კვრით გადამიხადა და მეც თავი ვერ შევიკავე, კედელს შევასკდი. ჩხუბს ჩემი მარჯვენა ყურის ნაწილი შეეწირა, თუმცა ამ ამბავს დედაჩემი დიდად არ აუღელვებია. სისხლი მდიოდა და მტკიოდა და მას მაინც ვუსმენდი, ქალს, მასწავლებელსა და ყველაზე ბოლოს, დედაჩემს, რომელიც მტკიცედ და მკაცრად მიმითითებდა ჩემი არასწორი საქციელისკენ. მაშინ იმ ფაქტმა, რომ დედასთვის სკოლაში არა შვილი, არამედ მისი მოსწავლე ვიყავი, სხვებისგან არაფრით გამორჩეული, ძალიან გამაბრაზა.
მერე ცხადი გახდა, რომ დედაჩემმა მაშინ თავისი პირველი, პერსონალური გაკვეთილი ჩამიტარა, ჯერ როგორც მოსწავლეს და შემდეგ, როგორც შვილს.
ტვირთის შესახებ
ცოტა ხნის წინ ერთმა კარგმა ადამიანმა ახალგაზრდა მასწავლებლებს გვითხრა, რომ ჩვენ ადამიანები, ყველანი ჩვენი ტვირთებით მოვდივართ, თუმცა ეს ტვირთი კლასის კარებთან უნდა დავტოვოთ და მოსწავლეებთან ცარიელი ზურგებით შევიდეთ, რადგან მათ ჩვენი ტვირთების ტარება არ ევალებათ.
ტვირთი დედასაც ჰქონდა, ძალიან მძიმე და ძალიან მტკივნეული. უჭირდა, მაგრამ ყოველი გაკვეთილის წინ სარკესთან იდგა და საკუთარ თავს უმეორებდა, რომ მასწავლებელი იყო და მოსწავლეებს სჭირდებოდა. მან იცოდა, რომ მისი ცხრა მოსწავლე მოთმინებით იცდიდა, სანამ კარი გაიღებოდა და კლასში შავი ტანსაცმლით და ჭაღარა თმით, მომღიმარი ახალგაზრდა ქალი შევიდოდა.
შემდეგ გაცილებით მარტივი იყო. მთავარი კლასის კარებთან იწყებოდა, თუმცა ბევრი სხვა მასწავლებლის მსგავსად, დედაც იხსნიდა თავის ტვირთს და ტოვებდა, ტოვებდა, რათა ცარიელი ზურგით შესულიყო პატარა ადამიანებთან.
ისევ დედას რიტუალი

დედაჩემს ერთი რიტუალი აქვს. სასწავლო წლის პირველ დღეს თავისი პირველკლასელები სასეირნოდ მიჰყავს. ეს შეცნობაა, რომლის დროსაც ნამტირალევი, დედებს მონატრებული პატარები უცხო გარემოს სწავლობენ და ეჩვევიან.
დედაჩემს ერთი რიტუალი აქვს, ერთი რიტუალი, უკვე მეოცე წელია. 

ავტორი: მარიამ გვარამია 

    წაიკითხეთ სრულად