Baby Bag

„ბავშვმა დაკარგა სიამოვნების უნარი, რომ თვითონ გადმოსცეს საკუთარი აზრი, თვითონ ისაუბროს,“ - ვასილ მაღლაფერიძე

„ბავშვმა დაკარგა სიამოვნების უნარი, რომ თვითონ გადმოსცეს საკუთარი აზრი, თვითონ ისაუბროს,“ - ვასილ მაღლაფერიძე

ფილოლოგი ვასილ მაღლაფერიძე გადაცემაში „ახალი დღე“ სკოლებში სწავლების მეთოდოლოგიის შეცვლის საჭიროების შესახებ საუბრობს და აღნიშნავს, რომ კლიშეებით აზროვნებას თავი უნდა დავაღწიოთ:

„ბევრი მასწავლებელი საუბრობს, რომ მეთოდოლოგია, რომლითაც ჩვენ სკოლებში ვასწავლით, არ არის სწორი. ეს არის კლიშეებით აზროვნება. შეიძლება ეს მოდის კომუნისტური წყობიდან. შენ იზრდებოდი, თითქოს გასწავლიდნენ თავისუფალ აზროვნებას ლიტერატურაზე, მაგრამ გეუბნებოდნენ, რომ ნესტანი არის კარგი, ის არის ცუდი. შემდეგ კი გავალებდნენ, რომ დაგეწერა თემა. შენ წერდი თემას. საქართველოში არის წერითი აზროვნების დეფიციტი. ეს იცის ყველა მასწავლებელმა. ეს იცის ყველა გამოცდილმა ადამიანმა. თითქოს ადამიანი კარგად აზროვნებს, ნიჭიერია, მაგრამ თემას ვერ წერს. ვერ წერ იმიტომ, რომ შენ უნდა დაწერო დახასიათება, თან ყველაფერი ნათელია. უკვე წინასწარ ვიცით, რა უნდა დაიწეროს. ჩვენი ამოცანა უნდა იყოს, რომ ბავშვმა იცოდეს ლიტერატურით ტკბობა. მუსიკას რატომ უსმენ? ბევრი რამის გამო შეიძლება უსმინო, მაგრამ უნდა მოგწონდეს, რომ რაღაცას გრძნობდე.”

ვასილ მაღლაფერიძის თქმით, მასწავლებლები მოსწავლეებს თავისუფალი აზროვნების განვითარებაში უნდა დაეხმარონ და მათ დამოუკიდებლად ფიქრის შესაძლებლობა მისცენ:

“ლიტარატურის შეგრძნებას ვერაფერი შეცვლის. მეორეა, რომ თავისუფალი აზროვნებაც უნდა ვისწავლო. დამიტოვე უფლება, რომ მე ვიფიქრო და მაშინ ეს საინტერესო იქნება. შენ თუ თავიდანვე დამშტამპავ და მე ვიწყებ შუშანიკის წერით, რომელიც არის იდეალური გმირი, შეუძლებელია, რომ ეს დახასიათება დავწერო. მთლიანად შუშანიკი არის დახასიათება, რომელიც იაკობ ხუცესმა დაწერა, შენ რაღა უნდა დაწერო? თხზულება ფაქტობრივად განიდევნა სკოლიდან. ამის გარეშე კი ლიტერატურას ვერ სწავლობ. ბავშვმა დაკარგა სიამოვნების უნარი, რომ თვითონ გადმოსცეს საკუთარი აზრი, თვითონ ისაუბროს. ეს ხომ არ გგონიათ, რომ ახლა დაიწყო. ჩემს დროსაც იყო თემები, რომლებსაც წლიდან წლამდე კლასებში იწერდნენ, მერე ამ თემებს წერდნენ უმაღლესში, მერე ბრუნდებოდა სკოლებში. ყველაფერი დადგენილი იყო, აბა ერთი რამე გაგებედა და სხვანაირად გეთქვა. ავთანდილზე რომ გეთქვა არ მომწონსო, დაიბნეოდნენ, შეიძლება, ფსიქოლოგთან წაეყვანე ვინმეს. ყველამ ვიცით, რომ ავთანდილი კარგია, ვთქვათ, მე ვთქვი, რომ არ არის ავთანდილი კარგი, წარმოგიდგენიათ?“

„ტესტებით ლიტერატურა არ ისწავლება. თქვენ შეიძლება მთლიანად კარგად გახსოვდეთ ყველაფერი, მერე რა? ერთ-ერთ რომანში ერთი გენიალური პასაჟია ასეთი. მარსიანელი ჩამოვიდა, დედამიწას სწავლობს, ნახა რა როგორ არის, საჭმელი გასინჯა, აუხსნეს ყველაფერი. კონცერტზე რომ მიიყვანეს და მუსიკა მოასმენინეს, ვერ მივხვდიო, თქვა. მერე მოითხოვა, რომ ვიოლინო ეჩვენებინათ, დაშალა ინსტრუმენტი და თქვა, რომ გასაგები იყო ყველაფერი. მეტი არ არის ჩემი მტერი, რომ ის რამეს იყო მიხვედრილი. ამიტომ, ნელ-ნელა უნდა შევცვალოთ ბევრი რამ. როდესაც ჩვენ რეფორმაზე ვსაუბრობთ, რეფორმა არ არის მხოლოდ ხელფასის მომატება, ეს თავისთავად კარგია, გათბობა, საცურაო აუზი და კვება მშვენიერია სკოლაში, მაგრამ მნიშვნელოვანია, როგორ ვასწავლით. ყველა საგანი მნიშვნელოვანია. მათემატიკა საჭიროა რაციონალური აზროვნებისთვის, დიდი ფანტაზიის განვითარებისთვის. ლიტერატურა ბავშვს უნდა მშვენიერების აღქმის უნარისთვის. ეს მიზანი უნდა გვქონდეს უპირველეს ყოვლისა, როდესაც სკოლაში ვასწავლით,“ - აღნიშნავს ვასილ მაღლაფერიძე.

წყარო: ​ახალი დღე 

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„მთავარია აზროვნება და არა ის, რასაც შემდეგ მიაღწევ. ამ აზროვნებაშია თვითონ შედეგი,“ - ზურ...
​პროფესორი ზურაბ კიკნაძე შედეგზე ორიენტირებული სწავლების შესახებ საუბრობს და აღნიშნავს, რომ სწავლას საბოლოო შედეგი საერთოდ არ აქვს და პროცესს უდიდესი მნიშვნელობა ენიჭება:„რა არის მთავარი თამაშში:...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თქვენს დიპლომებს არ ენდოთ, თქვენი დიპლომები არაფერს არ ნიშნავს,“- შალვა ამონაშვილი განათლების მნიშვნელობაზე

„თქვენს დიპლომებს არ ენდოთ, თქვენი დიპლომები არაფერს არ ნიშნავს,“- შალვა ამონაშვილი განათლების მნიშვნელობაზე

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა განათლების მნიშვნელობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ადამიანის განათლებულობას დიპლომის ქონა არ განსაზღვრავს:

„ვიტყვით ხოლმე განათლებული ადამიანიო. ჩემმა ბებიამ წერა-კითხვა არ იცოდა, მაგრამ იმაზე განათლებულ ადამიანს ნუ დამისახელებთ, თუ შეიძლება. რატომ იცით? გული ჰქონდა ძალიან კეთილი, უყვარდა ყველა და ყველაფერი. იმიტომ ვარ მეც ამ სოფელში, იმიტომ ავიშენე აქ ყველაფერი, რომ ბებია აქ მზრდიდა, ამ სოფელში, რომ ჩამოვიდოდი ხოლმე. რატომ იყო ის განათლებული? არ ვიცი ვინმე მიეშველა, მორწყო მის გრაალის თასში ღვთის მარცვლები, თუ თვითონ გააკეთა ეს, მაგრამ ეს აღმოცენდა მასში. გახდა ქალი ბრძენი, უკეთილშობილესი, მოყვარული, თავდადებული. მთელი სოფელი მოდიოდა მასთან: „მაშო, რა ვქნათ? მაშო, ქმარი! მაშო, შვილი! მაშო, ცომი როგორ მოვზილოთ?“ ვეკითხებოდი, ბები, რა უნდათ შენგან-მეთქი. მპასუხობდა, არ ვიციო.

განათლებული ვინ არის, იცით? ვისაც ეს მარცვლები აღმოუცენდება. თქვენს დიპლომებს არ ენდოთ, თქვენი ჭირიმე. თქვენი დიპლომები არაფერს არ ნიშნავს. თქვენი დიპლომები ამბობენ იცით რას?! მე საპატიო დოქტორი ვარ, ხომ? იმათ რაღაც დაინახეს ჩემი ერთი ნაწილი და იმ ნაწილს მიანიჭეს საპატიო დოქტორობა. მე მართლა საპატიო ვარ თუ არა, ეს მე შინაგანად თვითონ ვიცი. ჩვენი დიპლომები არაფერს არ ამბობენ. ამბობენ მარტო იმას, რომ ამ ვიწრო ცოდნაში მე სიტყვა შეიძლება ვთქვა, თუ კარგად ვისწავლე. ჩვენი დიპლომები არაფერს არ ამბობენ ჩვენს განათლებულობაზე. მაშ რა ლაპარაკობს ჩვენს განათლებულობაზე? აღმოცენებული თესლები, რომელიც გულში ჩაგვიდგა ღმერთმა. თუ 2-3- თესლი მაინც აღმოცენდა, სიყვარულის თესლი მაინც თუ აღმოცენდა, მიყვარს მარტო შვილი, ცოლი და ქმარი კი არა, ქვეყანა მიყვარს, წინასწარ მიყვარხართ, თუმცა არ მინახიხართ თვალით, თუ ეს სიყვარული აღმოიზარდა, ეს არის ღმერთის სიყვარული,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად