Baby Bag

ლადო აფხაზავა მასწავლებლის გლობალური ჯილდოს 50 საუკეთესო მასწავლებელთა შორის მოხვდა

ლადო აფხაზავა მასწავლებლის გლობალური ჯილდოს 50 საუკეთესო მასწავლებელთა შორის მოხვდა

მასწავლებლის ეროვნული ჯილდოს 2017 წლის გამარჯვებული ლადო აფხაზავა მასწავლებლის გლობალური ჯილდოს 50 საუკეთესო მასწავლებელთა შორის მოხვდა.

ლადო აფხაზავა ლანჩხუთის მუნიციპალიტეტის სოფელ ჩიბათის საჯარო სკოლაში სამოქალაქო განათლების მასწავლებლია. 2012 წლიდან არის მცირე საოჯახო სახლის მენეჯერი, სადაც რვა ბავშვი ცხოვრობს.

ლადოს მიზანია მოსწავლეები აქტიურ მოქალაქეებად და თანამედროვე საზოგადოების ლიდერებად აღზარდოს, რათა ისინი ჩამოყალიბდნენ დამოუკიდებელ, კრიტიკულად მოაზროვნე პიროვნებებად, შეძლონ საკუთარი აზრის გამოხატვა, იდეების გენერირება და საკუთარი ინიციატივების განხორციელება. სწავლების პროცესში გამორჩეულად იყენებს პროექტული სწავლების მეთოდოლოგიას.

აღსანიშნავია, რომ ლადო აქტიურად თანამშრომლობს კოლეგებთან არამხოლოდ საკუთარ სკოლაში, არამედ მთლიანად რეგიონის და ქვეყნის მასშტაბითაც.

რაც შეეხება​ „მასწავლებლის ეროვნული ჯილდო – საქართველოს“ ეს არის გლობალური კამპანიის ნაწილი, რომელიც მიზნად ისახავს პროფესიის პოპულარიზაციას, პრესტიჟის ზრდას, წარმატებული მასწავლებლების გამოვლენასა და საზოგადოებისათვის მათ წარდგენას.

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,მაშინ, როცა თქვენ თქვენი შვილების გვერდზე ხართ, სამყაროც მათ მხარეზე დგება...'' - დედის საქციელი, რომელმაც შვილის ცხოვრება სამუდამოდ შეცვალა

,,მაშინ, როცა თქვენ თქვენი შვილების გვერდზე ხართ, სამყაროც მათ მხარეზე დგება...'' - დედის საქციელი, რომელმაც შვილის ცხოვრება სამუდამოდ შეცვალა

,,​მე-7- მე-8 კლასში ვიქნებოდი, როცა ერთ-ერთ მასწავლებელთან სიტყვიერი შელაპარაკების გამო, მან პირობა მომცა რომ ორიანს დამიწერდა და საშემოდგომოს გამომაყოლებდა, მთელი თავისი თანმდევი უსიამოვნო რიტუალებით...

კორიდორში სადაც შემხვდებოდა, მიმეორებდა:

- მუზაშვილი, ამ ორიანს არ გამოგასწორებინებ...

მან ეს პირობა შეასრულა...

ეს იყო ჩემი პირველი შეხება სიტუაციასთან, როცა რაიმე ,,ცუდს" არა მარტო გპირდებიან, არამედ გისრულებენ კიდეც და თავს ზევით ძალა არ არის...

ზაფხულის დაწყების წინ, როცა ყველას არდადეგები უხარია, მე კუდამოძებული ვბრუნდებოდი სახლში და მეგონა რომ ვირზე უკუღმა შესასმელი ვიყავი....

უმძიმესი განცდებით, ნამუსის ქენჯნით და სირცხვილის გრძნობით გადავაგორე ზაფხული...

ჩუმად ვმეცადინებობდი და ვნატრობდი ოჯახის წევრებს არაფერი გაეგოთ.

დადგა საშემოდგომოს გადაბარების დღეც...


წაიკითხეთ სრულად