2017 წლის „მასწავლებლის ეროვნული ჯილდოს“ მფლობელი ლადო აფხაზავა სოციალურ ქსელში საინტერესო ექპერიმენტის შესახებ წერს. გთავაზობთ მის ნათქვამს სიტყვა-სიტყვით:
როცა მარტო ცოდნისთვის ასწავლი, უბრალოდ წაკითხული, დაზეპირებული მეორე დღეს ისევ მოგიყვეს, ეს ძალიან ადვილია და უმისამართოდ ქვის სროლას ჰგავს და მაგრამ, როცა იმას ასწავლი, თუ როგორ და რისთვის ისწავლოს, სამიზნის მათ წინ დადების ტოლფასია, რომელიც არ გასვენებს, სანამ ქვას არ გაარტყამ.
„ჩვენ უფრო დასალეთში ვიყურებით, ვამბობთ, რომ იქ ყველაფერი კარგია და უნდა შემოვიტანოთ. რატომ არის ასე? აბა მაჩვენეთ, გოგებაშვილის იდეებით ერთი სკოლა აიგო?! საქართველოში ერთი სკოლა იამაყებს, რომ მე გოგებაშვილის ეროვნულობით, ბურჯით ვცხოვრობო? გოგებაშვილმა სთქვა, როს ბავშვებს ქართული ენა ასწავლო და მხევლად ამოუყენო რუსული და ევროპული ენები, მაშინ მივა ჩვენი ეტლი თავისი სამშობლოს სადგურსო. მერე რას ამბობს ის ზნეობასა და კულტურაზე?! ერთმა კოლექტივმა მაინც თქვას, რომ ჩვენ გოგებაშვილის მიხედვით გვინდა ვიცხოვროთ.“
შალვა ამონაშვილის თქმით, მნიშვნელოვანია, რომ თითოეულმა ადამიანმა დამოუკიდებლად იბრძოლოს ცვლილებებისთვის:
„ყველანი უყურებენ რაღაც ზიზილ-პიპილოებს. შენი კერძო ნებაც მნიშვნელოვანია. სადაც შენ ხარ, ხომ შეგიძლია, რომ იმ პირობებში მოაწესრიგო რაღაც. მე ხომ უფლება მაქვს ამის?! შენ რომ აქ მოხვალ, ეს ასე დაგხვდება. ყველამ თავის ბოსტანს მოუაროს. არ გვინდა: „რა ხდება ქვეყანაში და სკოლებს რა დაემართათ?“ მოეშვი ამას, შენი ბავშვის კლასს მიხედე, იქ შეიხედე. ჩვენ ვერ ვუშველით ყველაფერს. მდინარე რომ მიდის, მისი ნაპირი აყვავებულია, ხეებია, ყვავილებია, ჩიტები და ყველაფერი. მდინარის იქით უდაბნოა. რა ქნას ახლა მდინარემ, ყველაფერს დაემდუროს?! მაშინ აღარც ნაპირი იქნება და აღარც არაფერი. შენს ნაპირს მოუარე.“
„შენ შვილი გყავს, ეს შვილი მეც მჭირდება. გაზარდე შენი შვილი ჩემთვის, მე კიდევ შენთვის გავზრდი. სულში ჩავიხედოთ, ვიკითხოთ: მე ის ვარ, ვინც სჭირდება ქვეყანას?! მე მინდა ამ იდეებით კლასიკური აღზრდა შემოგთავაზოთ. რაღაც აიღეთ და წაიკითხეთ, ჩემო კარგებო. ერთი წიგნიც რომ წაიკითხოთ, გოგებაშვილი ხომ მაინც არის ქართულად, ის წაიკითხეთ,“ - აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.
წყარო: „ამონაშვილის აკადემია“
