Baby Bag

ყოველ შაბათ-კვირას სერიალის ფორმატის გაკვეთილები დაიწყება - „ტელესკოლა” მოსწავლეებს ახალ შესაძლებლობებს სთავაზობს

ყოველ შაბათ-კვირას სერიალის ფორმატის გაკვეთილები დაიწყება - „ტელესკოლა” მოსწავლეებს ახალ შესაძლებლობებს სთავაზობს

13 ივნისიდან, ყოველ შაბათ-კვირას „ტელესკოლა” მოსწავლეებს ახალ შესაძლებლობებს სთავაზობს. საქართველოს განათლების მეცნიერების, კულტურისა და სპორტის სამინისტროსა და ბრიტანეთის საბჭოს მხარდაჭერით, ხუთი კვირის განმავლობაში, „ტელესკოლაში“ ბიბისის ინგლისური ენის შემსწავლელი პროგრამა „ყურმოკრული ამბები“ (Word on the Street) გავა. პროგრამა, რომელიც წარმატებით გადაიცემოდა და გადაიცემა ჰონკონგში, მონტენეგროში, სერბეთში, თურქეთსა და ა.შ. ქვეყნებში, ქართველს მოსწავლეებს ზაფხულის პერიოდის ეფექტურად გამოიყენებს და ინგლისური ენის ცოდნის გაუმჯობესებაში დაეხმარება.

სერიალის ფორმატის გაკვეთილები სახალისოდ მოთხრობილი ეპიზოდებისგან შედგება და თანამედროვე ბრიტანულით, მოსწავლეებს ლექსიკის გამდიდრებასა და გრამატიკის უკეთ ათვისებაში ეხმარება.

ვიდეო გაკვეთილების უნიკალურობა იმაშიც მდგომარეობს, რომ თითოეულ გაკვეთილს ახლავს დამატებითი ონლაინ სავარჯიშოები, პასუხებით და თითოეული ვიდეოს სცენარით ( აღნიშნულის ნახვა შესაძლებელია ბრიტანეთის საბჭოს ონლაინ რესურსების გვერდზე შესაბამის განყოფილებაში http://learnenglish.britishcouncil.org/en/word-street )

აღნიშნული სერიებისთვის ექსპერტი რობ ლუისი ამზადებს ვიდეო მიმართვებს, სადაც დამატებით განმარტებებსა და მითითებებს აძლევს პროგრამის მაყურებლებსა და მოსწავლეებს.


თუ გინდათ, რომ განათლების სფეროში მიმდინარე სიახლეების შესახებ ინფორმირებულები იყოთ, მოიწონეთ გვერდი ​„მასწავლებლების სანდო წყარო“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩვენში მთავარი ყოველთვის არის „მე", „ჩემი ინტერესები," მერე ძალიან უკვირთ, სამყარო რომ სამაგიეროს უხდით ხოლმე," - გია მურღულია

„ჩვენში მთავარი ყოველთვის არის „მე", „ჩემი ინტერესები," მერე ძალიან უკვირთ, სამყარო რომ სამაგიეროს უხდით ხოლმე," - გია მურღულია

​​ფილოლოგი გია მურღულია სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, რომელშიც ქართველი ხალხის სახელმწიფოებრივი და საზოგადო საქმისადმი დამოკიდებულებას აკრიტიკებს. მის პოსტს უცვლელად გთავაზობთ:

ჩვენში, რატომღაც, ყველაფერი კერძო საპატიო მიზეზია, რომ საზოგადოებისა თუ სახელმწიფოსთვის მნიშვნელოვანი საქმე არ (ვერ) გააკეთონ.

„მე რომ ექსკურსიაზე მივდივარ?!"

„მე რომ გუშინ კბილი მტკიოდა?!"

„ხვალ რომ ჩემი დაბადების დღეა"?

„უგუნებოდ რომ ვარ?!"

„ბავშვი რომ მყავს დასატოვებელი?!"

„ძალიან რომ ცხელა?!"

„ძალიან რომ ცივა?!"

​„დრო რომ არ მაქვს?!"

„რომ დამავიწყდა?!"

„რა მოხდა - სულ მესამედ დამაგვიანდა!"

„მალე ცოლი რომ მომყავს?!" ("რომ ვთხოვდები?!")

„მე მეგონა, სხვანაირად იყო საჭირო..."

„კი მითხარით, მაგრამ ვიფიქრე, ასე არ უნდა გამეკეთებინა..."

„მე რომ განსაკუთრებული ვარ?!")

მთავარი ყოველთვის არის „მე", „ჩემი განწყობა", „ჩემი ინტერესები", „ჩემი უფლებები", „ჩემი ტანჯვა" და „ჩემი ბედნიერება"...

ჰოდა, მერე ძალიან უკვირთ, სამყარო რომ სამაგიეროს უხდით ხოლმე.

ეს ამბავი ასე მთავრდება:

​„ღმერთმა მიმატოვა", „ბედი არ მაქვს", „ყველა და ყველაფერი ჩემ წინააღმდეგაა..."

კლასიკური ისტორიული რეცეპტი ასეთია:

შეხედე შენ თავს სხვისი თვალებით, გონებით, გულით და დაინახავ, რომ სამყაროს ცენტრში მთლად მარტო შენ არ ხარ - სხვა ადამიანიც არის, საქართველოც, დედამიწაც, "ირმის ნახტომიც" და მთელი სამყაროც.

ხანდახან ცოდნას მნიშვნელობით გამოცდილება აღემატება.

ვიღაც ძალიან მაღლა მდგომმა მაგალითებით ლაპარაკი იცის.

და ამაზე დიდი სკოლა არ არსებობს.

წაიკითხეთ სრულად