Baby Bag

„ზიზღი, სიძულვილი, აგრესია, გაუნათლებლობა კლავს უდანაშაულო ადამიანებს... არ ახსნათ არცერთი გაკვეთილი მანამ, სანამ ამით არ დაიწყებთ... არ დაასრულოთ, თუ ეს არ უთხარით“

„ზიზღი, სიძულვილი, აგრესია, გაუნათლებლობა კლავს უდანაშაულო ადამიანებს... არ ახსნათ არცერთი გაკვეთილი მანამ, სანამ ამით არ დაიწყებთ... არ დაასრულოთ, თუ ეს არ უთხარით“

აღნიშნულის შესახებ სოციალურ ქსელში მასწავლებელი და ტრენერი მანანა ჯინჭარაძე წერს.

„ყოფილი მოსწავლე არ არსებობს.

დღეს ჩემი საუკეთესო მოსწავლე მოკლეს, - შეუდარებელი ადამიანი და უნიჭიერესი ახალგაზრდა; ბიჭი, რომელიც სხეულით ბედნიერებას და სიცოხლეს დაატარებდა, - სკოლაშიც, უნივერსიტეტშიც, უბანშიც; უნიჭიერესი, ჭკუასაკითხავი კაცი, ჩემი შვილის კლასელი და მეგობარი; გულით რომ მდომოდა ერთ საყვედურსაც ვერ ვეტყოდი ისეთი პასუხისმგებლიანი იყო; ყველა რომ გამემტყუნებინა, მას ვერასოდეს ვაკადრებდი შენიშვნას, - ენა არ მომიბრუნდებოდა; ღიმილს საგზალივით დაატარებდა, - სულ მომღერალი და მოცეკვავე...

არც მახსოვს ვინმესთან ედავოს, ეჩხუბოს, ეკამათოს;
აქეთ გირჩევდა და დაგაკვალიანებდა...
არავისთვის არასოდეს არაფერი დაუშავებია...
არც მკვლელისთვის...
„ჭირი მართალსო“ - აი, ასე უდანაშაულოდ მომიკლეს 26 წლის მოსწავლე და აღარ ვიცი, ვინ ვანუგეშო...
დღეს მე, მოგებული რომ მეგონა ის ომი წავაგე - მეც და მკვლელის მასწავლებელმაც.

ვზივარ ახლა გაოგნებული და თქვენთვის ვწერ, ჩემო კოლეგებო...
არ გაჩერდეთ, ილაპარაკეთ, გაუჩერებლად და ძალიან ბევრი, რომ:
ზიზღი, სიძულვილი, აგრესია, რადიკალიზმი, ცივსისხლიანობა და გაუნათლებლობა კლავს უდანაშაულო ადამიანებს, საუკეთესო ახალგაზრდებს...
არ ახსნათ არცერთი გაკვეთილი მანამ, სანამ ამით არ დაიწყებთ...
არ დაასრულოთ, თუ ეს არ უთხარით...
დღეს ჩემი და შენი წილი სიმართლე არ არსებობს - დამარცხებულები ვართ.“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დილით ეს დავალება რომ მივიღე, ცრემლები ვერ შევიკავე კითხვისას“ - რა წერილს აქვეყენებს „ტელესკოლის“ მასწავლებელი ნათია ფურცელაძე

„დილით ეს დავალება რომ მივიღე, ცრემლები ვერ შევიკავე კითხვისას“ - რა წერილს აქვეყენებს „ტელესკოლის“ მასწავლებელი ნათია ფურცელაძე

„ტელესკოლის“ მასწავლებელი ნათია ფურცელაძე სოციალურ ქსელში მოსწავლის წერილს აქვეყნებს. როგორც პედაგოგი აღნიშნავს, დავალების დაწერის სურვილი მოსწავლეს ერთ-ერთი „ტელეგაკვეთილის“ ნახვის შემდეგ გაუჩნდა. ეს „ტელეგაკვეთილი“ ბებია-ბაბუებს ეძღვნებოდა და მისი მთავარი მოთხრობა გოდერძი ჩოხელის ​„ბებო“ იყო.

„როგორი როგორი სევდიანი და თბილი წერილია.

დილით ეს დავალება რომ მივიღე, ცრემლები ვერ შევიკავე კითხვისას, მაგრამ გამიხარდა კიდეც. „ტელეგაკვეთილმა“ ასეთი სიტყვების დაწერის სურვილი რომ გაუჩინა ბავშვს, ამიტომ გამიხარდა.

მჯერა, მის წერილს წაიკითხავს ბებო იქ, სხვა სამყაროში, და ძალიან ბედნიერი იქნება“, - წერს მასწავლებელი.

წაიკითხეთ სრულად