Baby Bag

ირლანდიის ერთ-ერთი სკოლის მოსწავლეები დეკემბრის თვეში საშინაო დავალებებისგან თავისუფლდებიან, მათ მხოლოდ სიკეთის კეთება ევალებათ

ირლანდიის ერთ-ერთი სკოლის მოსწავლეები დეკემბრის თვეში საშინაო დავალებებისგან თავისუფლდებიან, მათ მხოლოდ სიკეთის კეთება ევალებათ
ცხოვრებაში პოზიტიური განწყობა ძალიან მნიშვნელოვანია, თუმცა ეს სულაც არ გულისხმობს იმას, რომ რეალობის აღქმა დავკარგოთ. პრობლემების იდენტიფიცირება და მათი მოგვარება ნებისმიერი ადამიანის ერთ-ერთი უმთავრესი მოვალეობაა. ახალი წლის მოახლოვებასთან ერთად ადამიანები უფრო მეტად გრძნობენ, რომ მათ მადლიერების, სიკეთის, ბედნიერების და სიყვარულის გაზიარების სწავლა სჭირდებათ. როგორც წესი, წელიწადის ამ დროს ისინი ყველაზე მეტად ცდილობენ სხვებს ​დაეხმარონ.

გრანდიოზული გეგმების განხორციელება უმნიშვნელო ნაბიჯების გადადგმითაც შეგვიძლია. სადღესასწაულო განწყობის ერთმანეთისთვის გადაცემის უნარი ყველას გვაქვს. ირლანდიის ერთ-ერთი სკოლის პედაგოგებმა მოსწავლეებს დეკემბრის თვეში საშინაო დავალებების შესრულების ნაცვლად, სადღესასწაულო განწყობის ერთმანეთისთვის გაზიარება და კეთილი საქმეების გაკეთება დაავალეს.

სკოლის მოსწავლეებმა ყოველდღიურად მათი ოჯახის წევრების, მეგობრების, კლასელებისა და საზოგადოებისთვის სასარგებლო საქმე უნდა აკეთონ. მათ მიერ ჩადენილი კეთილი საქმეების შესახებ ისინი ე.წ. „სიკეთის დღიურში“ ჩაწერენ. ბავშვების ჩანაწერები კი მშობლებმა ხელმოწერით უნდა დაადასტურონ.

აღნიშნულ სკოლაში მსგავსი ტრადიცია უკვე მესამე წელია გრძელდება. ყოველწლიურად დეკემბრის თვეში მოსწავლეები სხვადასხვა უნარის განვითარებაზე მუშაობენ. გასულ წელს მათ მადლიერების განცდის გაძლიერებაზე უნდა ეზრუნათ. თავიანთი მიღწევების შესახებ კი ისინი „მადლიერების დღიურში“ წერდნენ.

სკოლის ადმინისტრაციამ სოციალურ ქსელში სტატუსი გამოაქვეყნა, რომელშიც კეთილი ქცევებისა და სიკეთის შესახებ იყო საუბარი. მოსწავლეებმა წაკითხული ტექსტის გააზრების შემდეგ სიკეთის პრაქტიკაში დანერგვაზე უნდა იზრუნონ და მიღებული ცოდნა შესაბამისი ქცევებით განამტკიცონ.

ორშაბათობით სკოლის მოსწავლეებმა თავიანთ მარტოხელა ნათესავებს ან მეზობლებს საშობაო ბარათები უნდა გაუგზავნონ. მათ ახლობლების გახარება სატელეფონო ზარებითა და მოულოდნელი ვიზიტებითაც შეუძლიათ. სამშაბათობით ისინი მშობლებს საოჯახო საქმეებში ეხმარებიან, ოთხშაბათობით თავიანთი კეთილი ქცევით ერთი ადამიანი უნდა გააბედნიერონ, მომდევნო დღეს კი საკუთარ თავზე უნდა იზრუნონ.

პარასკევს გამართულ სასკოლო შეკრებებზე თანატოლები დაკვირვების შედეგად ერთმანეთზე შექმნილ დადებით შთაბეჭდილებებს ფურცელზე წერენ და „სიკეთის თაიგულში“ ათავსებენ. აღნიშნული აქტივობა სკოლის მოსწავლეებს თვითშეფასების ამაღლებაში ეხმარება.

მშობლები სკოლის ახალი ინიციატივით აღფრთოვანებულები არიან. ისინი ბავშვებსა და პედაგოგებს სრულ თანადგომას უცხადებენ.

სკოლის ადმინისტრაციის მიერ გამოქვეყნებულ განცხადებაში ვკითხულობთ: „ჩვენ ბავშვებს შობის არსის წვდომაში ვეხმარებით. მათ სიკეთისა და უანგარობის მნიშვნელობა უნდა გაითავისონ. ადამიანები შობის დღესასწაულზე კომერციული და მატერიალისტური მიზნების განხორციელებით არიან დაკავებულნი. ჩვენ გვსურს, რომ ბავშვებმა შობის შესახებ მეტი გაიგონ და მის მთავარ არსს ჩაწვდნენ. სამწუხაროდ, ბევრ ადამიანს საახალწლო განწყობა არ აქვს. ისინი მარტოსულები და უბედურები არიან. მსგავსი ადამიანების დახმარება კეთილი საქმით ყველას შეგვიძლია. სიკეთე ყველაზე დადებითად მოქმედებს. მთავარი ისაა, რომ კეთილი საქმის გაკეთება არ საჭიროებს მატერიალურ სახსრებს, ის აბსოლუტურად უფასოა. ჩვენი მთავარი გზავნილი, რომელსაც ბავშვებს ვაწვდით, შემდეგია: მათ შეუძლიათ ვიღაცის ღიმილის მიზეზად იქცნენ. ბავშვებს აქვთ უნარი, რომ თავიანთი ქცევებით სამყარო როგორც სხვებისთვის, ასევე საკუთარი თავისთვის, უკეთეს ადგილად აქციონ.“

კეთილი საქმეების კეთება მხოლოდ ინდივიდუალურ ხასიათს არ ატარებს. სკოლის ერთ-ერთ პროექტს „კლასის სიკეთის აქტი“ ჰქვია. დეკემბრის თვეში თითოეული კლასი ვალდებულია საზოგადოებისთვის სასარგებლო საქმიანობით დაკავდეს.

აღნიშნულ სკოლაში მსგავსი ინიციატივები მხოლოდ საახალწლო დღესასწაულთან დაკავშირებით არ აქვთ. ივნისის თვეში ბავშვები საშინაო დავალებებისგან კვლავ თავისუფლდებიან. ამის ნაცვლად ისინი ვალდებულები არიან თავიანთი დროის უდიდესი ნაწილი ოჯახთან ერთად გაატარონ. ბავშვებმა მშობლებთან ერთად ხშირად უნდა ისეირნონ, მოაწყონ ლაშქრობები და მათთან ერთად თამაშითაც დაკავდნენ. თითოეული აქტივობა სპეციალურ დღიურში უნდა ჩაიწეროს და მშობლების ხელმოწერით დადასტურდეს. 

მომზადებულია healthyfoodhouse.com-ის მიხედვით
თარგმნა ია ნაროუშვილმა

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვების ცხოვრებაში მარტო სწავლა არ არის, სწავლა ცხოვრების ერთი პატარა ნაწილია, ბავშვს მარტო სწავლით ნუ შევზღუდავთ,“ - შალვა ამონაშვილი

პედაგოგი შალვა ამონაშვილი „იმედის დღეში“ თანამედროვე ბავშვებთან მოძველებული პედაგოგიური მიდგომების გამოყენების არაეფექტიანობაზე საუბრობს და აცხადებს, რომ ავტორიტარული პედაგოგიკა თანამედროვე მოსწავლეებს ვერ გაუძლებს:

„ბავშვები ​ჰიპერაქტიურები კი არ არიან, მასწავლებლები არიან ჰიპერპასიურები. ბავშვი ახალია და პედაგოგიკა ძველია. რა ხდება ამ დროს? ბავშვი დაიშლება. არც მოსმენა უნდა, არც მასწავლებელი უყვარს. ეს ხდება ყველა კლასში. ​ავტორიტარული პედაგოგიკა ვერ გაუძლებს ამ ბავშვებს. უნდა შეიცვალოს მასწავლებლის ცნობიერება. ჩვენს სამინისტროს უნდა, რომ რეფორმები მოახდინოს, ხომ? სკოლაში არანაირი რეფორმა არ მოხდება, გინდა ათასი სახელმძღვანელო და პროგრამა შეცვალე, რეფორმა მასწავლების თავში უნდა მოხდეს. თუ მასწავლებლის თავში გარდასახვა არ მოხდა, გინდ კარგი წიგნი მიეცი და გინდ ცუდი.“

​შალვა ამონაშვილი აცხადებს, რომ მასწავლებელი მისი საქმიანობის შემოქმედებითობაში უნდა დავარწმუნოთ:

„მასწავლებელს უნდა შთავაგონოთ, რომ ის შემოქმედებითი არსებაა, პედაგოგიკა ხელოვნებაა. არც კი იცი, ბავშვი რას იზამს და შენ რითი უნდა უპასუხო. თუ მასწავლებელს ინსტრუქციები მივეცით და ის შეზღუდული იქნება, ბავშვი ინსტრუქციაში ვერ ჩაეტევა. მასწავლებელს უნდა მივცეთ კლასიკური იდეები, გოგებაშვილი, კორჩაკის იდეა ჩავუნერგოთ და არა რაღაც შტამპური ფსიქოლოგია და შტამპური გაგება გაკვეთილების. თუ ​მასწავლებელი ამას გაიგებს, ბევრი მათგანი, რა თქმა უნდა, აქეთკენ გადმოიხრება.“

შალვა ამონაშვილის თქმით, ბავშვების ცხოვრება მხოლოდ სწავლისგან არ შედგება, რის გამოც მშობელმა მისი ყოველდღიურობა სწვალით არ უნდა შემოფარგლოს:

„ბავშვების ცხოვრებაში მარტო სწავლა არ არის, სწავლა ცხოვრების ერთი პატარა ნაწილია. თავად ცხოვრება ძალიან მდიდარი გარემოა. ბავშვს მარტო სწავლით ნუ შევზღუდავთ. მე მინდა მივმართო ქართველ მშობლებს, რომლებსაც დიდ პატივს ვცემ და მიყვარს, რომ გითხრათ ბავშვი გიყვარდეთ-მეთქი, ეს ცოტაა. ​მშობლებს ბავშვი უნდა უყვარდეთ ნაზად, ბავშვის სიყვარულს ცოდნა უნდა. არ შეიძლება ყვირილით გიყვარდეს ბავშვი, დასჯით გიყვარდეს, მუქარით გიყვარდეს. საჩუქრებითაც არ შეიძლება ბავშვი გიყვარდეს. საჩუქრით მოსყიდვას ბავშვი მიჰყავს გარეთ, ჩვენ კი არ გვიახლოვებს. ბავშვი ნდობით, ალერსით თუ გიყვარს, იმედით თუ გიყვარს, თუ გიყვარს ბავშვი იმით, რომ დროს ნახულობ მასთან სათამაშოდ, ახერხებ მასთან ერთად იყო სადმე, ეს სიყვარული სხვანაირი სიყვარული იქნება.“

​ჩვენ საჩუქრებში ვახრჩობთ ბავშვს, სათამაშოებში, ნებივრობებში და გვგონია, რომ ამოვწურეთ ჩვენი სიყვარული. თუ განსხვავებულად გვეყვარება, ბავშვი ჩვენი სულის ნაწილი გახდება, ახლა ხორცის ნაწილია. როდესაც დედა ეტყვის: „შვილო, შენი ჭირიმე, ერთად რამე გავაკეთოთ, გავისეირნოთ, მამას დავეხმაროთ,“ ბავშვი დედის სიტყვას დაიჯერებს და დაჯდება. ამ დროს აკადემიური მოსწრებაც უკეთესი იქნება. მოტივი უჩნდება ბავშვს. ჩვენ რასაც ვაკეთებთ, ხალისით ვაკეთებთ, თუ მოგვწონს. თუ მოტივი იძულებითია, მაშინ ხარისხიანი არ გამოდის. ბავშვიც ასეა, როდესაც უყვარს მასწავლებელი, დაჯდება და გააკეთებს სიყვარულით,“ - აღნიშნავს შალვა ამონაშვილი.

წყარო: ​იმედის დღე

წაიკითხეთ სრულად