Baby Bag

ირლანდიის ერთ-ერთი სკოლის მოსწავლეები დეკემბრის თვეში საშინაო დავალებებისგან თავისუფლდებიან, მათ მხოლოდ სიკეთის კეთება ევალებათ

ირლანდიის ერთ-ერთი სკოლის მოსწავლეები დეკემბრის თვეში საშინაო დავალებებისგან თავისუფლდებიან, მათ მხოლოდ სიკეთის კეთება ევალებათ
ცხოვრებაში პოზიტიური განწყობა ძალიან მნიშვნელოვანია, თუმცა ეს სულაც არ გულისხმობს იმას, რომ რეალობის აღქმა დავკარგოთ. პრობლემების იდენტიფიცირება და მათი მოგვარება ნებისმიერი ადამიანის ერთ-ერთი უმთავრესი მოვალეობაა. ახალი წლის მოახლოვებასთან ერთად ადამიანები უფრო მეტად გრძნობენ, რომ მათ მადლიერების, სიკეთის, ბედნიერების და სიყვარულის გაზიარების სწავლა სჭირდებათ. როგორც წესი, წელიწადის ამ დროს ისინი ყველაზე მეტად ცდილობენ სხვებს ​დაეხმარონ.

გრანდიოზული გეგმების განხორციელება უმნიშვნელო ნაბიჯების გადადგმითაც შეგვიძლია. სადღესასწაულო განწყობის ერთმანეთისთვის გადაცემის უნარი ყველას გვაქვს. ირლანდიის ერთ-ერთი სკოლის პედაგოგებმა მოსწავლეებს დეკემბრის თვეში საშინაო დავალებების შესრულების ნაცვლად, სადღესასწაულო განწყობის ერთმანეთისთვის გაზიარება და კეთილი საქმეების გაკეთება დაავალეს.

სკოლის მოსწავლეებმა ყოველდღიურად მათი ოჯახის წევრების, მეგობრების, კლასელებისა და საზოგადოებისთვის სასარგებლო საქმე უნდა აკეთონ. მათ მიერ ჩადენილი კეთილი საქმეების შესახებ ისინი ე.წ. „სიკეთის დღიურში“ ჩაწერენ. ბავშვების ჩანაწერები კი მშობლებმა ხელმოწერით უნდა დაადასტურონ.

აღნიშნულ სკოლაში მსგავსი ტრადიცია უკვე მესამე წელია გრძელდება. ყოველწლიურად დეკემბრის თვეში მოსწავლეები სხვადასხვა უნარის განვითარებაზე მუშაობენ. გასულ წელს მათ მადლიერების განცდის გაძლიერებაზე უნდა ეზრუნათ. თავიანთი მიღწევების შესახებ კი ისინი „მადლიერების დღიურში“ წერდნენ.

სკოლის ადმინისტრაციამ სოციალურ ქსელში სტატუსი გამოაქვეყნა, რომელშიც კეთილი ქცევებისა და სიკეთის შესახებ იყო საუბარი. მოსწავლეებმა წაკითხული ტექსტის გააზრების შემდეგ სიკეთის პრაქტიკაში დანერგვაზე უნდა იზრუნონ და მიღებული ცოდნა შესაბამისი ქცევებით განამტკიცონ.

ორშაბათობით სკოლის მოსწავლეებმა თავიანთ მარტოხელა ნათესავებს ან მეზობლებს საშობაო ბარათები უნდა გაუგზავნონ. მათ ახლობლების გახარება სატელეფონო ზარებითა და მოულოდნელი ვიზიტებითაც შეუძლიათ. სამშაბათობით ისინი მშობლებს საოჯახო საქმეებში ეხმარებიან, ოთხშაბათობით თავიანთი კეთილი ქცევით ერთი ადამიანი უნდა გააბედნიერონ, მომდევნო დღეს კი საკუთარ თავზე უნდა იზრუნონ.

პარასკევს გამართულ სასკოლო შეკრებებზე თანატოლები დაკვირვების შედეგად ერთმანეთზე შექმნილ დადებით შთაბეჭდილებებს ფურცელზე წერენ და „სიკეთის თაიგულში“ ათავსებენ. აღნიშნული აქტივობა სკოლის მოსწავლეებს თვითშეფასების ამაღლებაში ეხმარება.

მშობლები სკოლის ახალი ინიციატივით აღფრთოვანებულები არიან. ისინი ბავშვებსა და პედაგოგებს სრულ თანადგომას უცხადებენ.

სკოლის ადმინისტრაციის მიერ გამოქვეყნებულ განცხადებაში ვკითხულობთ: „ჩვენ ბავშვებს შობის არსის წვდომაში ვეხმარებით. მათ სიკეთისა და უანგარობის მნიშვნელობა უნდა გაითავისონ. ადამიანები შობის დღესასწაულზე კომერციული და მატერიალისტური მიზნების განხორციელებით არიან დაკავებულნი. ჩვენ გვსურს, რომ ბავშვებმა შობის შესახებ მეტი გაიგონ და მის მთავარ არსს ჩაწვდნენ. სამწუხაროდ, ბევრ ადამიანს საახალწლო განწყობა არ აქვს. ისინი მარტოსულები და უბედურები არიან. მსგავსი ადამიანების დახმარება კეთილი საქმით ყველას შეგვიძლია. სიკეთე ყველაზე დადებითად მოქმედებს. მთავარი ისაა, რომ კეთილი საქმის გაკეთება არ საჭიროებს მატერიალურ სახსრებს, ის აბსოლუტურად უფასოა. ჩვენი მთავარი გზავნილი, რომელსაც ბავშვებს ვაწვდით, შემდეგია: მათ შეუძლიათ ვიღაცის ღიმილის მიზეზად იქცნენ. ბავშვებს აქვთ უნარი, რომ თავიანთი ქცევებით სამყარო როგორც სხვებისთვის, ასევე საკუთარი თავისთვის, უკეთეს ადგილად აქციონ.“

კეთილი საქმეების კეთება მხოლოდ ინდივიდუალურ ხასიათს არ ატარებს. სკოლის ერთ-ერთ პროექტს „კლასის სიკეთის აქტი“ ჰქვია. დეკემბრის თვეში თითოეული კლასი ვალდებულია საზოგადოებისთვის სასარგებლო საქმიანობით დაკავდეს.

აღნიშნულ სკოლაში მსგავსი ინიციატივები მხოლოდ საახალწლო დღესასწაულთან დაკავშირებით არ აქვთ. ივნისის თვეში ბავშვები საშინაო დავალებებისგან კვლავ თავისუფლდებიან. ამის ნაცვლად ისინი ვალდებულები არიან თავიანთი დროის უდიდესი ნაწილი ოჯახთან ერთად გაატარონ. ბავშვებმა მშობლებთან ერთად ხშირად უნდა ისეირნონ, მოაწყონ ლაშქრობები და მათთან ერთად თამაშითაც დაკავდნენ. თითოეული აქტივობა სპეციალურ დღიურში უნდა ჩაიწეროს და მშობლების ხელმოწერით დადასტურდეს. 

მომზადებულია healthyfoodhouse.com-ის მიხედვით
თარგმნა ია ნაროუშვილმა

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვი წიგნს ისე აღიქვამს, როგორც შენ მიაწვდი. ამ გზაზე ის ან ბედნიერია, ან უბედური, გააჩნია ვინ შეხვდება, როგორი მშობელი, მასწავლებელი,“ - გია მურღულია

გია მურღულია გადაცემაში „იმედის დღე“ ბავშვებში წიგნის კითხვისადმი ინტერესის გაღვიძების შესახებ საუბრობს:

„ბავშვი წიგნს ისე აღიქვამს, როგორც შენ მიაწვდი. ძალიან ცოტანი არიან ისეთები, რომლებით თვითონ პოულობენ საკუთარ თავს წიგნში და წიგნს საკუთარ თავში. ძალიან ბევრს, ცხადია, სჭირდება გზის გაკვალვა. ბავშვი ან უბედურია, ან ბედნიერი, გააჩნია ვინ შეხვდება, როგორი მშობელი, მასწავლებელი.“

გია მურღულია მშობლებს ურჩევს შვილებისთვის მეტი დრო გამონახონ და მათ მიმართ ყურადღება გამოიჩინონ:

„არ დაიშუროთ დრო თქვენი შვილებისთვის, მე ვისთანაც მისაუბრია ჩემს მოსწავლეებთან, ათიდან ცხრას უთქვამს, რომ მას აკლია მშობელთან ურთიერთობა. ლიტერატურაზე როდესაც ვსაუბრობთ, იცით, რომ გამოკითხვები ტარდება მთელს მსოფლიოში. ერთი წლის წინ 70 ქვეყანაში ჩატარდა გამოკითხვა, რომელიც ყოველ 5 წელიწადში ტარდება. ინტერესდებიან, როგორ ესმით ბავშვებს ის, რასაც კითხულობენ, რამდენად შეუძლია ბავშვს გაიაზროს ის, რასაც კითხულობს. ჩვენ ვართ მუდმივად ბოლო ათეულში. მიუხედავად იმისა, რომ მე არ მჯერა ეს მთელი შეგნებით, ფაქტია, რომ ბოლო ათეულში ვართ. ყველაზე ცუდი ის არის, რომ მეხუთედ მივიღეთ მონაწილეობა, წინსვლა კი არ გვაქვს. ეს იმაზე მეტყველებს, რომ არ ვფიქრობთ იმაზე, რომ წინ წავიდეთ. კვლევის შედეგებს რეკომენდაციები დაურთეს. ერთ-ერთი ფრაზა ასეთი იყო, რომ იმ ოჯახებში, სადაც არის წიგნის კულტი, სადაც მდიდარი ბიბლიოთეკაა, სადაც მშობლები ერთმანეთთან წიგნებზე ლაპარაკობენ, ბავშვს შეუძლია დაინახოს მამა, რომელიც წიგნს კითხულობს, ბავშვებს აქვთ ხარისხობრივად უფრო მაღალი მაჩვენებელი, ვიდრე სხვა ბავშვებს. მე ბევრ ისეთ მშობელს ვხედავ, რომლებიც პასუხისმგებლობას სკოლებს აკისრებენ, განსაკუთრებით ეს ეხება კერძო სკოლას. მშობელი მოდის და გეუბნება, მე მოგიყვანე შენ ბავშვი და შენ ხარ პასუხისმგებელი მასზე, მე თავისუფალი ვარ, არ შემაწუხო.“

„როგორ შევაყვაროთ ბავშვს კითხვა? ამის პანაცეა არ არსებობს. ამ გზაზე ბევრი მარცხი მინახავს. მთავარი მე მაინც მოტივაცია მგონია, როგორც ყველა სხვა საქმეში. თუ ინტერესი იბადება, ადამიანი აკეთებს საქმეს, თუ არ იბადება, არ აკეთებს, ან აკეთებს ცუდად. მთავარი კითხვა ეს არის, როგორ უნდა დაბადო ინტერესი. პირველ რიგში ბავშვს უნდა დაანახო, რას ნიშნავს თხრობის კულტურა. მწერლობა არის თხრობა, მოკლედ რომ ვთქვათ. თხრობის კულტურა როგორ იბადება? ფაქტის ინტერესით. მეორე არის განვითარების ინტერესი. ნესტანი რომ ეუბნება ტარიელს, წადი და მოჰკალი ხვარაზმშას შვილიო, შენ უნდა დააინტერესო ბავშვი, უთხრა, ნახე ახლა რას ეტყვის ნესტანი, როდესაც ქაჯეთის ციხიდან ფატმანს მოსწერს წერილს, ამ გადაწყვეტილებას დააბრალებს ყველაფერს. მესამე არის ხასიათის ინტერესი, როგორ ვლინდება პერსონაჟის ხასიათი. მეოთხე არის კონფლიქტის ინტერესი, ხელოვნება არ არსებობს კონფლიქტის გარეშე. ადამიანებს აინტერესებთ, როგორ დამთავრდება კონფლიქტი, მოსწონთ იდუმალება. შემდეგი არის მიზნობრივი გამეორების ინტერესი. ხშირად მე ბავშვებს ვეკითხები ხოლმე, რა წავიკითხო, რომ გავიგო თქვენ რა მოგწონთ-მეთქი. მაშინვე ახმაურდებიან ბავშვები და მეუბნებიან, ვინ რას კითხულობს,“ - აღნიშნა გია მურღულიამ.

წაიკითხეთ სრულად