Baby Bag

„ახალ სასწავლო წელს, ადაპტირებული „დედა ენა" დამხმარე სახელმძღვანელოდ დაბრუნდება სკოლებში“

„ახალ სასწავლო წელს, ადაპტირებული „დედა ენა" დამხმარე სახელმძღვანელოდ დაბრუნდება სკოლებში“

2019-2020 სასწავლო წლიდან იაკობ გოგებაშვილის „დედა ენა“ სკოლებში ადაპტირებული ვერსიით დაბრუნდება და არსებულ გრიფირებულ სახელმძღვანელოებთან ერთად მნიშვნელოვანი სასწავლო რესურსი გახდება.

სახელმძღვანელოს ადაპტირებული ვერსია საქართველოს პარლამენტის ინიცირებითა და საქართველოს განათლების, მეცნიერების, კულტურისა და სპორტის მინისტრის მიხეილ ბატიაშვილის ბრძანებით შექმნილმა ექსპერტთა სპეციალურმა კომისიამ შეიმუშავა და მას ყველა საჯარო სკოლის დაწყებითი საფეხურის მოსწავლე უფასოდ მიიღებს.

ვარიანში, იაკობ გოგებაშვილის ადაპტირებული „დედა ენის“ პრეზენტაციაზე სიტყვით გამოსვლისას, საქართველოს განათლების, მეცნიერების, კულტურისა და სპორტის მინისტრმა, მიხეილ ბატიაშვილმა სკოლებში „დედა ენის“ დაბრუნების მნიშვნელობაზე ისაუბრა და პოზიტიურად შეაფასა ის გარემოება, რომ ახალი სახელმძღვანელოს პრეზენტაცია სწორედ ვარიანში, იაკობ გოგებაშვილის მშობლიურ სოფელში მოხდა, იქ სადაც მწერალმა 1875 წლის ზაფხულში პირველ გამოცემაზე ხანგრძლივი მუშაობა დაასრულა.

„2013 წელს ქართული საანბანე სახელმძღვანელოს შედგენის იაკობ გოგებაშვილისეულ მეთოდს არამატერიალური კულტურული მემკვიდრეობის ძეგლის სტატუსი მიენიჭა. ეს ძეგლი მნიშვნელოვანი ნაწილია იუნესკოს მიერ კაცობრიობის არამატერიალურ მემკვიდრეობად აღიარებული ნომინაციისა - „ქართული ანბანის სამი ცოცხალი კულტურა". ეს სტატუსი ქართულ სახელმწიფოს განსაკუთრებულ ზრუნვას ავალებს ცოცხალი ტრადიციის დაცვასა და განვითარებაზე. "დედა ენის" სკოლებში დაბრუნება, მისი ქცევა იმ ფუნდამენტად, რომელსაც ჩვენი მომავალი თაობების ცნობიერება უნდა დაეფუძნოს, სწორედ ამ პროცესის აუცილებელი ნაწილია.

თავად იაკობ გოგებაშვილი ბრძანებდა - „დედა ენა მაშინ მოკვდება, როცა გაუკეთესებას მოაკლდებაო“. ამ გაუკეთესების, ახალი დროის შესაბამისად განახლების პრინციპები და მეთოდიც თავად გადმოგვცა ანდერძსა თუ სხვადასხვა პუბლიკაციაში და დღეს, პირველად ბოლო თითქმის საუკუნის განმავლობაში, ამ პრინციპთა სრული დაცვით, ჩვენ ხელთ გვაქვს წიგნი, რომლიც ღირსეულად აგრძელებს გოგებაშვილის დაწყებულ გზას. ახალ სასწავლო წელს, ადაპტირებული „დედა ენა" დამხმარე სახელმძღვანელოდ დაბრუნდება ჩვენს სკოლებში.“ - მიხეილ ბატიაშვილი

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,მე ვიცი, რა რთულია ახლა მოსწავლის მშობლობა. ზოგჯერ ჭკუიდან ვიშლებით...მასწავლებლები კი ვცდილობთ, სხვანაირი დავალებები დავავალოთ ბავშვებს...''

,,მე ვიცი, რა რთულია ახლა მოსწავლის მშობლობა. ზოგჯერ ჭკუიდან ვიშლებით...მასწავლებლები კი ვცდილობთ, სხვანაირი დავალებები დავავალოთ ბავშვებს...''

ყველასათვის ცნობილი პედაგოგი ვენენო მენაბდე სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, რომელსაც სიტყვა-სიტყვით გთავაზობთ:

,,მე ვიცი, რა რთულია ახლა მოსწავლის მშობლობა. ზოგჯერ ჭკუიდან ვიშლებით, რადგან არ გვაქვს დრო, დროულად ჩავრთოთ ბავშვი ონლაინ გაკვეთილზე.

არ გვაქვს დრო, ამ სივრცეში ადაპტაცია გავუმარტივოთ პატარებს.

არ გვაქვს დრო, დროულად ავტვირთოთ შესრულებული დავალება.

არ გვაქვს ზედმეტი კომპიუტერი, რადგან ჩვენ თვითონაც ონლაინ ვმუშაობთ.

მასწავლებლები კი ვცდილობთ, სხვანაირი დავალებები დავავალოთ ბავშვებს,

ვსხედვართ და ვფიქრობთ, როგორ გავახალისოთ სახლში მსხდომი ბავშვები.

ვიგონებთ შემოქმედებით დავალებებს და გვიხარია.

ეს დავალებები კი მშობლებზე გადადის.

იმ მშობლებზე, რომელთა უმეტესი ნაწილიც კომპიუტერთან ზის და ან ჩუუუ ჩუუუს გაიძახის ან თვალებს აბრიალებს - ,,გაჩუმდით, სამსახურის ქოლი მაქვს" გამომეტყველებით.

და ამ დროს არსებობენ მშობლები, რომლებიც, მიუხედავად ამ თავს დამტყდარი საგიჟეთისა, გამხნევებენ და გეუბნებიან, რომ მას და მის შვილს გაუმართლათ, რომ შენ ხარ მასწავლებელი, გებოდიშებიან, დროულად ვერ გამოგზავნილი დავალებების გამო, ვერ მოზელილი პლასტილინის გამო, რომელიც წინა კვირაში დაავალე მის შვილს, დროულად ვერ ატვირთული დავალების გამო, გაკვეთლზე დაგვიანებით ჩართვის გამო...
ზოგი კი გწერს, რომ მადლიერია, რათა საშუალება მიეცა შვილთან ერთად პლასტილინი დაემზადებინა, სიზმრების დამჭერი დაემზადებინა,
გუაშებში მოსვრილიყო და მასთან ერთდ ეძერწა მოთხრობის პერსონაჟი...

ხოდა, რატომ ვწერ ამდენს? 

ახლა ძალიან ცუდ ხასიათზე ვარ.

კომპიუტერი გამიფუჭდა,

ტელეფონში ვითხრი თვალებს და ბოლო ნახევარ საათში უკვე მეორე წერილი წავიკითხე თბილი, მადლობითა და ღიმილით დაწერილი.

და გგონიათ, ისევ მანაღვლებს ის ლეპტოპი?

სულაც არა.

იმხელა ძალას მაძლევს უკან დაბრუნებული სიკეთე,

მთელი ღამე შემიძლია ვიჯდე და ვიფიქრო, როგორ გავახალისო ჩემი სახლში მყოფი 6, 7 და 8 წლის მოსწავლეები, რომლებიც ყოველი ჩართვისას მეზუზუნებიან, რომ არ მოსწონთ "შორს" ყოფნა და სკოლა ენატრებათ.

მიყვარხართ, ბავშვებო.''

წაიკითხეთ სრულად