Baby Bag

10 კითხვა, რომელიც აუცილებლად უნდა დაუსვათ თქვენი შვილის მასწავლებელს

10 კითხვა, რომელიც აუცილებლად უნდა დაუსვათ თქვენი შვილის მასწავლებელს

სკოლა ბავშვისთვის მეორე სახლია. ეს ის ადგილია, სადაც სახლის მერე ყველაზე მეტ დროს ატარებს. თუ დავთვლით, ადამიანი თავისი ცხოვრების 16 000 საათს სკოლაში ატარებს. სკოლაში ბავშვები არა მარტო სწავლობენ, არამედ მშობლებისაგან დამოუკიდებელ ცხოვრებასაც ეჩვევიან და პიროვნებებად ყალიბდებიან. 

თუ გაინტერესებთ, რას აკეთებს, როგორ სწავლობს და ვითარდება თქვენი შვილი სკოლაში, მაშინ დაუსვით მის მასწავლებელს ეს 10 კითხვა:

1. როგორი პროგრესი აქვს ბავშვს სწავლის მხრივ?

2. რა მხრივ სჭირდება უფრო მეტად ხელის შეწყობა, რომ უკეთესი წინსვლა ჰქონდეს?

3. როგორია სკოლაში მისი ემოციური მდგომარეობა?

4. არის თუ არა ბულინგის მსხვერპლი?

5. როგორია მისი მორალური განვითარება?

6. რომელია მისი ძლიერი და სუსტი მხარეები?

7. როგორ შემიძლია დაგეხმაროთ თქვენ, ჩემი შვილის მასწავლებლებს?

8. როგორ შეიძლება დავეხმაროთ შვილს სწავლის პროცესში წარმოქმნილი სიძნელეების დროს?

9. რომელი სფერო უფრო მეტად აინტერესებს, რითი დავაკავოთ სახლში ბავშვები - ხატვით, სპორტით...?

10. რა შედეგებს უნდა ველოდო ჩემი შვილისგან სასწავლო წლის ბოლოს?

მშობლებისა და მასწავლებლების თანამშრომლობა დადებითად აისახება ბავშვების განვითარებაზე. 

მომზადებულია moms.com-ის მიერ. 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„იქ, სადაც ოჯახში არის პრობლემური სიტუაცია, ხშირი ყვირილი, ბავშვებს ხშირად აქვთ სუნთქვასთან დაკავშირებული პრობლემები,“ - ნინო გოგიჩაძე

„იქ, სადაც ოჯახში არის პრობლემური სიტუაცია, ხშირი ყვირილი, ბავშვებს ხშირად აქვთ სუნთქვასთან დაკავშირებული პრობლემები,“ - ნინო გოგიჩაძე

ფსიქოლოგმა ნინო გოგიჩაძემ ადამიანის ჯანმრთელობასა და კეთილდღეობაზე ბავშვობის ტრავმის ნეგატიური გავლენის შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, ნეგატიური გამოცდილების მქონე ადამიანებს სომატური ჩივილები ხშირად აწუხებთ:

„ექიმებს გაუჩნდათ აზრი, რომ ეკვლიათ ისეთი პაციენტები, რომლებსაც სომატური ჩივილები ჰქონდათ. აღმოაჩინეს, რომ ამ ადამიანებს ჰქონდათ ნეგატიური ბავშვობის გამოცდილება. ძალიან პოპულარული კვლევებია ამ საკითხთან მიმართებაში. აღმოჩნდა, რომ ადამიანებს, რომლებსაც აქვთ ნეგატიური ბავშვობის გამოცდილება, სიცოცხლის ხანგრძლივობა 20 %-ით უფრო ნაკლები აქვთ. რ​აც უფრო მეტი ნეგატიური გამოცდილება გაქვს, მით უფრო მოსალოდნელია, რომ შენი ჯანმრთელობის პრობლემები გამოჩნდეს მოგვიანებით. ის ადამიანები, რომლებსაც აქვთ ნეგატიური ბავშვობის გამოცდილება, მიდრეკილები არიან თავის თავს შეუქმნან რისკები. აქ ვსაუბრობთ სარისკო ქცევაზე, დაწყებული მანქანის სწრაფად ტარებიდან, კრიმინალურ დანაშაულში მონაწილეობით დასრულებული.“

ნინო გოგიჩაძემ აღნიშნა, რომ ტრავმული გამოცდილების მქონე ადამიანის ტვინი სხვანაირია და მას სიამოვნების განსხვავებული განცდა აქვს:

„ტვინი სხვანაირია, ტვინისთვის სიამოვნების განცდა სხვა რამეს ნიშნავს. ​თვითონ ეს ადამიანები, როგორც წესი, ხდებიან მოძალადეები. ხშირია გულ-სისხლძარღვთა დაავადებები და სასუნთქ გზებთან დაკავშირებული სირთულეები. იქ, სადაც ოჯახში არის პრობლემური სიტუაცია, ხშირი ყვირილი, შეთანხმების ნაკლებობა, ბავშვებს ხშირად აქვთ სუნთქვასთან დაკავშირებული პრობლემები, ხშირი ავადობა სასუნთქი გზების, ბრონქული ასთმა და ა.შ.“

„თითქოს უხილავი ტრავმა, რომელმაც ისე ჩაიარა, რომ ვერც დავინახეთ, შეიძლება თვითონ ადამიანმაც ვერ დაინახოს. ჩვენი ფსიქიკის თავდაცვითი მექანიზმი არის ის, რომ შეიძლება ჩაკეტოს და მოგონება დაივიწყოს. თუ ჩვენ რაღაც ამოვჭერით, დავხურეთ და შევინახეთ, გვეკარგება მთლიანობის განცდა. ტვინის ტრავმაა ფსიქოლოგიური ტრავმა და ტვინში ჩნდება ეს კოლტი. ​მას აღარ შეუძლია ისე მუშაობა, უარესდება სწავლის შესაძლებლობა, ადამიანებს უჭირთ სიტუაციაში ორიენტაცია,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ნინო გოგიჩაძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

წაიკითხეთ სრულად