Baby Bag

რატომ არის აუცილებელი თეატრში სიარული ბავშვებისთვის?

რატომ არის აუცილებელი თეატრში სიარული ბავშვებისთვის?

რატომ არის აუცილებელი თეატრში სიარული ბავშვებისთვის? – ამ თემაზე გვესაუბრება სოციალური პედაგოგი და მოზარდთა განვითარების სპეციალისტი დიანა მაკალათია.

თეატრი მხოლოდ გართობის საშუალება არ არის, ის სულის საზრდოა, რომელიც მოზარდების სრულყოფილი და ჰარმონიული განვითარებისთვის აუცილებელია. ადამიანის პიროვნებად ჩამოყალიბება მცირე ასაკიდან იწყება. არსებობს რამდენიმე მიზეზი თუ რატომ უნდა ატაროთ მოზარდები თეატრში:

თეატრში სიარული, სპექტაკლებზე დასწრება პირველ რიგში უვითარებს ბავშვებს გარკვეულ მანერებს, აჩვევს საზოგადოების სხვადასხვა წესს, მაგალითად იმას, რომ სპექტაკლის მსვლელობის განმავლობაში არ შეიძლება ტელეფონის გამოყენება, საუბარი, სიარული, არაეთიკურად მოქცევა. ამ დროს ხდება დაკვირვება და ქცევათა დასწავლა გარემოებების მიხედვით. ამასთანავე მათ უმუშავდებათ ნებისყოფის, შინაარსზე ფოკუსირებისა და კონცენტრაციის უნარიც, თუმცა აუცილებელია სპექტაკლი ასაკობრივად ზუსტად იყოს მორგებული ბავშვზე.

თეატრი გვეხმარება დივერგენციული აზროვნების განვითარებაში. ეს გულისხმობს პრობლემის სხვადასხვაგვარი უჩვეულო გადაწყვეტის უნარს. დივერგენციული აზროვნება კონცენტრირდება ალტერანტიული პასუხების დიდი რაოდენობის წარმოქმნაზე, მათ შორის ორიგინალური, მოულოდნელი ან უჩვეულო იდეების ჩათვლით. ამრიგად, დივერგენიცული აზროვნება ასოცირდება შემოქმედებითობასთან. ამ ტიპის აზროვნებას კრეატიულსაც უწოდებენ, რადგან გამოირჩევა იდეების სიმდიდრითა და აზრის ორიგინალურობით.

ასე რომ, თეატრი წარმოსახვის განვითარებას ხელს უწყობს, ბავშვმა შესაძლოა სპექტაკლის შემდეგ გამოთქვას ინიციატივა საყვარელი გმირებისთვის კოსტუმების შექმნის, ან დახატოს ილუსტრაცია, გაუჩნდეს რომელიმე საკრავზე დაკვრის ან ცეკვის ინტერესი, ასევე შეიძლება მსახიობობაც მოუნდეს და მინი სპექტაკლები ჩაატაროს სახლში. მნიშვნელობა ენიჭება აქ ზუსტად იმას, რომ ბავშვს ინტერესები უჩნდება, რაც მომავალში პოზიტიურად იმოქმედებს მის ცხოვრებაზე.

გთავაზობთ აქტივობას, რომელიც ჩემმა მოსწავლეებმა ცენტრში განახორციელეს, თუ მშობელი ბრძანდებით ან მასწავლებელი, შეგიძლიათ თქვენც დაამზადებინოთ მუყაოს ყუთისგან თეატრის მინი მაკეტი და სხვადასხვა მიზნით გამოიყენოთ, დადგათ საბავშვო სპექტაკლები ქართულ თუ უცხოურ ენაზე, გაიუმჯობესოთ როგორც ენობრივი უნარები, ასევე შემოქმედებითი.

თეატრში ვიზიტი მშობლებისთვის ასევე შესანიშნავი საშუალებაა ახლო კონტაქტი დაამყარონ შვილებთან, გააღრმავონ კომუნიკაცია, თუ გადატვირთული სამსახურის გამო ვერ ახერხებთ სათანადო დრო დაუთმოთ შვილებს, თეატრი მოგცემთ ერთად სასიამოვნოდ დროის გატარების საშუალებას, რომელიც გაჯერებულოი იქნება დიალოგებით, დისკუსიით, სპექტაკლის მიმოხილვით და ა.შ

თეატრი ასევე სოციალური უნარების გაუმჯობესებისთვისაც საუკეთესო გზას წარმოადგენს. ბავშვები სხვადასხვა გათამაშებული სიუჟეტის მეშვეობით სწავლობენ ადამიანთა ემოციების შესახებ, ხდებიან მეტად ემპათიურები, მათ შესაძლოა გაიგონ ისეთი ემოციების/სიტუაციების შესახებაც, რომელიც რეალურ ცხოვრებაში არ განუცდიათ, მაგ: ძალადობა, სიკვდილი, ბულინგი და ა.შ დაინახონ სამყაროს ორი ურთიერთსაპირისპირო ძალა: სიკეთე და ბოროტება.

თეატრი ამბავს გვიყვება, ამბის თხრობა კი ეხმარება ბავშვებს ენობრივი უნარების გაუმჯობესებაშიც. თეატრალურმა პერფორმანსებმა შესაძლოა კომუნიკაციური უნარებზე დადებითად იმოქმედოს. სპექტაკლი ნამდვილად მოგვწყვეტს დროებით მაინც ტექნოლოგიურ სამყაროსგან, რომელიც ხშირად აფერხებს მოზარდის განვითარებას, მცირე ასაკიდან უყალიბდებათ ბავშვებს ტელეფონებისადმი ადიქცია, ამიტომ მსგავსი გასვლითი დღეები მათთვის განტვირთვასთან ერთად არის საშუალება რეალური სამყარო დაინახონ ისეთი როგორიც ნამდვიალდ არის.


შეიძლება დაინტერესდეთ

„ეს არის სერიოზული შეცდომა, რომელსაც მშობლები ბავშვის აღზრდისას უშვებენ,“ - დეკანოზი თეოდორე გიგნაძე

„ეს არის სერიოზული შეცდომა, რომელსაც მშობლები ბავშვის აღზრდისას უშვებენ,“ - დეკანოზი თეოდორე გიგნაძე

დეკანოზმა თეოდორე გიგნაძემ ბავშვის აღზრდისას დაშვებული უმთავრესი შეცდომის შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ბავშვის თავისუფლების შეზღუდვა არ შეიძლება:

​მშობლების შეცდომა ბავშვის აღზრდისას არის ის, რომ მშობელი ცდილობს ბავშვის თავისუფლება შეზღუდოს. მისთვის ბავშვი არის პირველ რიგში ბავშვი და შემდეგ ადამიანი. ეს არის სერიოზული შეცდომა. ბავშვი ჯერ ადამიანია, ღვთის ხატია და მერეა ბავშვი. ამიტომ მისი თავისუფლების შეზღუდვა არ შეიძლება. ღმერთი ჩვენ არ გვზღუდავს არასდროს. არც ჩვენ არ გვაქვს უფლება შევზღუდოთ ვინმეს თავისუფლება, მათ შორის ბავშვის.“

მამა თეოდორეს თქმით, ბავშვის თავისუფლება მშობელმა სიკეთისკენ უნდა მიმართოს:

„აბა ​როგორ აღვზარდო ბავშვი, თავისუფლება თუ არ შევუზღუდე? ბავშვი ისე უნდა აღზარდო, რომ მისი თავისუფლება წარმართო სიკეთისკენ. ამაზე პასუხი არის ხოლმე ის, რომ ეს ძნელია. რა თქმა უნდა, ძნელია. ასევეა ცოლ-ქმარშიც ზუსტად. რაც ანგრევს ცოლ-ქმრულ ურთიერთობას, არის ის, რომ ისინი ერთმანეთს აღიქვამენ, როგორც საკუთრებას. როდესაც ცოლ-ქმარი მესაკუთრულად უყურებს ერთმანეთს, ისინი ერთმანეთს უზღუდავენ თავისუფლებას.“

„შენი დიპლომატიით, შენი ზრუნვით, შენი სიფაქიზით, შენი სიყვარულით უნდა ეცადო, რომ მეუღლის თავისუფლება წარმართო სიკეთისკენ. შემდეგი ​პრობლემა არის მოსმენის უუნარობა. მოვა ცოლი ჩემთან და მესაუბრება ქმარზე, პრობლემა აქვს. ადრე, ვუსმენდი ქალს და მეცოდებოდა, ვფიქრობდი, როგორი მონსტრი ქმარი ჰყავს-მეთქი სახლში. მერე მოვა ის მონსტრი და აღმოვაჩენ, რომ გადასარევი ადამიანია. ის იწყებს ლაპარაკს ცოლზე და მისი თქმით, ცოლია მონსტრი. აღმოჩნდა, რომ ერთმანეთი ეჩვენებათ მონსტრებად,“ - აღნიშნა მამა თეოდორემ.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად