Baby Bag

რატომ არის აუცილებელი თეატრში სიარული ბავშვებისთვის?

რატომ არის აუცილებელი თეატრში სიარული ბავშვებისთვის?

რატომ არის აუცილებელი თეატრში სიარული ბავშვებისთვის? – ამ თემაზე გვესაუბრება სოციალური პედაგოგი და მოზარდთა განვითარების სპეციალისტი დიანა მაკალათია.

თეატრი მხოლოდ გართობის საშუალება არ არის, ის სულის საზრდოა, რომელიც მოზარდების სრულყოფილი და ჰარმონიული განვითარებისთვის აუცილებელია. ადამიანის პიროვნებად ჩამოყალიბება მცირე ასაკიდან იწყება. არსებობს რამდენიმე მიზეზი თუ რატომ უნდა ატაროთ მოზარდები თეატრში:

თეატრში სიარული, სპექტაკლებზე დასწრება პირველ რიგში უვითარებს ბავშვებს გარკვეულ მანერებს, აჩვევს საზოგადოების სხვადასხვა წესს, მაგალითად იმას, რომ სპექტაკლის მსვლელობის განმავლობაში არ შეიძლება ტელეფონის გამოყენება, საუბარი, სიარული, არაეთიკურად მოქცევა. ამ დროს ხდება დაკვირვება და ქცევათა დასწავლა გარემოებების მიხედვით. ამასთანავე მათ უმუშავდებათ ნებისყოფის, შინაარსზე ფოკუსირებისა და კონცენტრაციის უნარიც, თუმცა აუცილებელია სპექტაკლი ასაკობრივად ზუსტად იყოს მორგებული ბავშვზე.

თეატრი გვეხმარება დივერგენციული აზროვნების განვითარებაში. ეს გულისხმობს პრობლემის სხვადასხვაგვარი უჩვეულო გადაწყვეტის უნარს. დივერგენციული აზროვნება კონცენტრირდება ალტერანტიული პასუხების დიდი რაოდენობის წარმოქმნაზე, მათ შორის ორიგინალური, მოულოდნელი ან უჩვეულო იდეების ჩათვლით. ამრიგად, დივერგენიცული აზროვნება ასოცირდება შემოქმედებითობასთან. ამ ტიპის აზროვნებას კრეატიულსაც უწოდებენ, რადგან გამოირჩევა იდეების სიმდიდრითა და აზრის ორიგინალურობით.

ასე რომ, თეატრი წარმოსახვის განვითარებას ხელს უწყობს, ბავშვმა შესაძლოა სპექტაკლის შემდეგ გამოთქვას ინიციატივა საყვარელი გმირებისთვის კოსტუმების შექმნის, ან დახატოს ილუსტრაცია, გაუჩნდეს რომელიმე საკრავზე დაკვრის ან ცეკვის ინტერესი, ასევე შეიძლება მსახიობობაც მოუნდეს და მინი სპექტაკლები ჩაატაროს სახლში. მნიშვნელობა ენიჭება აქ ზუსტად იმას, რომ ბავშვს ინტერესები უჩნდება, რაც მომავალში პოზიტიურად იმოქმედებს მის ცხოვრებაზე.

გთავაზობთ აქტივობას, რომელიც ჩემმა მოსწავლეებმა ცენტრში განახორციელეს, თუ მშობელი ბრძანდებით ან მასწავლებელი, შეგიძლიათ თქვენც დაამზადებინოთ მუყაოს ყუთისგან თეატრის მინი მაკეტი და სხვადასხვა მიზნით გამოიყენოთ, დადგათ საბავშვო სპექტაკლები ქართულ თუ უცხოურ ენაზე, გაიუმჯობესოთ როგორც ენობრივი უნარები, ასევე შემოქმედებითი.

თეატრში ვიზიტი მშობლებისთვის ასევე შესანიშნავი საშუალებაა ახლო კონტაქტი დაამყარონ შვილებთან, გააღრმავონ კომუნიკაცია, თუ გადატვირთული სამსახურის გამო ვერ ახერხებთ სათანადო დრო დაუთმოთ შვილებს, თეატრი მოგცემთ ერთად სასიამოვნოდ დროის გატარების საშუალებას, რომელიც გაჯერებულოი იქნება დიალოგებით, დისკუსიით, სპექტაკლის მიმოხილვით და ა.შ

თეატრი ასევე სოციალური უნარების გაუმჯობესებისთვისაც საუკეთესო გზას წარმოადგენს. ბავშვები სხვადასხვა გათამაშებული სიუჟეტის მეშვეობით სწავლობენ ადამიანთა ემოციების შესახებ, ხდებიან მეტად ემპათიურები, მათ შესაძლოა გაიგონ ისეთი ემოციების/სიტუაციების შესახებაც, რომელიც რეალურ ცხოვრებაში არ განუცდიათ, მაგ: ძალადობა, სიკვდილი, ბულინგი და ა.შ დაინახონ სამყაროს ორი ურთიერთსაპირისპირო ძალა: სიკეთე და ბოროტება.

თეატრი ამბავს გვიყვება, ამბის თხრობა კი ეხმარება ბავშვებს ენობრივი უნარების გაუმჯობესებაშიც. თეატრალურმა პერფორმანსებმა შესაძლოა კომუნიკაციური უნარებზე დადებითად იმოქმედოს. სპექტაკლი ნამდვილად მოგვწყვეტს დროებით მაინც ტექნოლოგიურ სამყაროსგან, რომელიც ხშირად აფერხებს მოზარდის განვითარებას, მცირე ასაკიდან უყალიბდებათ ბავშვებს ტელეფონებისადმი ადიქცია, ამიტომ მსგავსი გასვლითი დღეები მათთვის განტვირთვასთან ერთად არის საშუალება რეალური სამყარო დაინახონ ისეთი როგორიც ნამდვიალდ არის.


შეიძლება დაინტერესდეთ

„არმანის ტანსაცმელს ჩააცმევთ თუ ლილოში ნაყიდს, ბავშვისთვის ამას მნიშვნელობა არ აქვს... შვილთან ურთიერთობა არის სულიერი ურთიერთობა,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

„არმანის ტანსაცმელს ჩააცმევთ თუ ლილოში ნაყიდს, ბავშვისთვის ამას მნიშვნელობა არ აქვს... შვილთან ურთიერთობა არის სულიერი ურთიერთობა,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

დეკანოზმა შალვა კეკელიამ მშობლების მიერ შვილებთან დაშვებულ შეცდომებზე ისაუბრა, რომელიც ბავშვს ანგრევს:

„დღეს მთელს ერშია მოდებული ეს სენი. დამნაშავეები, ვისაც დიდი დანაშაული აქვს ჩადენილი, უმეტესობა დანგრეული ოჯახების შვილები არიან, დაკომპლექსებული ბავშვები. ის ხედავდა, რომ მისი მეგობარი, კლასელი, ბაღელი საუბრობდა, როგორ უყვარდა დედას და მამას ერთმანეთი. მას ასეთი სიყვარული არ ჰქონია და მისი ბუნება ინგრეოდა ბავშვობიდან.“

მამა შალვა კეკელიამ ერთ-ერთი შემთხვევა გაიხსენა, როდესაც მშობლებისგან ყურადღების დეფიციტის გამო ბავშვს თანატოლებისადმი აგრესია ჰქონდა:

„ერთხელ სკოლაში მქონდა ასეთი შემთხვევა. ვასწავლიდი და იქ იყო მეოთხე კლასელი ბავშვი, რომელიც ყველას სცემდა. დაველაპარაკე ამ ბავშვს. მან მითხრა, რომ ბავშვები სულ მშობლებზე ლაპარაკობდნენ, ის კი სულ ძიძას დაყავდა სკოლაში. მარტო ორ ბავშვს არ სცემდა, ერთ ბავშვს,დედა ჰყავდა გარდაცვლილი, მეორის მშობლები კი გაშორებულები იყვნენ. მისი მშობელი დავიბარე. კითხვები დავუსვი, ვუთხარი ბავშვის მდგომარეობა. მან მითხრა, ​იცით, ჩემი შვილი სად ცხოვრობსო, როგორი სახლი გვაქვსო?! ჯერ ჩემს შვილს საქართველოშიც კი არ დაუსვენია, სულ ინგლისში და იტალიაში ვასვენებო. მე ვუპასუხე: რას გაიგებს თქვენი მეოთხე კლასელი შვილი ინგლისში დაისვენებს თუ ჭოპორტში-მეთქი. არმანის ტანსაცმელს ჩააცმევთ თუ ლილოში ნაყიდს, ბავშვისთვის ამას მნიშვნელობა არ აქვს. ჩემს შვილს სამი ძიძა ემსახურება და ამდენ ფულს ვიხდი აღზრაშიო, დედამ მითხრა.“

„მას ჰგონია, რომ თუ გადაუხდის თავის შვილს, კარგ შარვალს უყიდის, კარგად ჩააცმევს, ეს ჰგონია აღზრდა. ეს არ არის ყველაფერი. შვილთან ურთიერთობა არის სულიერი ურთიერთობა. ჯერ ეს მშობლებს არ ესმით. ბევრი ადამიანი ოჯახს ქმნის მოუმზადებლად. დედას ცალკე შეხედულებები აქვს, მამას ცალკე. კი ავალდებულებენ ბავშვს, რომ გაკვეთილები მოამზადოს, შეიძლება ამიტომ დაუყვირონ, ეჩხუბონ, მაგრამ შედეგად რა იქნება, ამას არავინ არ ითვალისწინებს,“- აღნიშნულ საკითხზე მამა შალვამ მედია-კავშირი „ობიექტივის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​მედია-კავშირი „ობიექტივი“

წაიკითხეთ სრულად