Baby Bag

წონის დეფიციტის გამომწვევი მიზეზები ბავშვებში - ეკა უბერის რეკომენდაციები მშობლებს

​​პედიატრი ეკა უბერი ბავშვებში წონის დეფიციტის პრობლემის შესახებ საუბრობს და აცხადებს, რომ მშობლები ხშირად პრობლემას სწორად ვერ აფასებენ:

„პირველ რიგში, უნდა შეფასდეს ბავშვს წონის დეფიციტი აქვს თუ არა, მშობლების ღელვა საფუძვლიანია თუ არა. ძალიან ხშირად მშობელი ჩივის, რომ ბავშვი უმადოა, თუმცა ვხვდებით ჭარბ წონას. ასეთ მდგომარეობას შერჩევითი უმადობა ეწოდება. ბავშვი იმაზე მეტ კალორიას იღებს, ვიდრე სჭირდება, მაგრამ არა იმ პროდუქტებით, რომლებიც მშობელს უნდა. პირველ რიგში, ამ შემთხვევაში დამნაშავე მშობელია, რადგან მან ბავშვს გაასინჯა ისეთი პროდუქტი, რომელიც მისთვის არ იყო სასურველი: პურ-ფუნთუშეული, შაქარი, ტკბილეული.“

ეკა უბერის თქმით, წონის დეფიციტის პრობლემის შეფასება ექიმის საქმეა:

„ყოველი კონკრეტული შემთხვევა უნდა შეაფასოს ​ექიმმა და არა მშობელმა. ექიმი ბავშვს ანთროპომეტრულად აფასებს. არსებობს ანთროპომეტრული ასაკობრივი ნორმები. ერთი წლის ბავშვი უნდა იყოს 8,5 -დან 11,5 კილომდე. ამ შუალედში ყველა მონაცემი არის ნორმა. აქედან გამომდინარე, როდესაც მშობელი ამბობს: „მეზობლის ბავშვი 11 კილოა, რა კარგი წონა აქვს და ჩემი არ არის ასე,“ უკვე არასწორია. როდესაც ექიმი შეაფასებს ბავშვს და აღმოჩნდება, რომ მას წონის დეფიციტი აქვს, მნიშვნელოვანია გაირკევს, როდის დაიწყო წონის დეფიციტი. წონის დეფიციტის მიზეზი შეიძლება იყოს სამედიცინო ან ფსიქო-სოციალური პრობლემა. პირველ რიგში, მნიშვნელოვანია, რა წონით დაიბადა ბავშვი. დღენაკლულობა, ნევროლოგიური სიმპტომატიკა, ქრონიკული დაავადებები, ქრომოსომული დაავადებები, მემკვიდრეობითი დაავადებები, მეტაბოლური დარღვევები, ეს ყველაფერი შეიძლება იყოს წონის დეფიციტის მიზეზი.”

​ეკა უბერი იმ მიზეზებზე საუბრობს, რომლებიც წონის დეფიციტის პრობლემას განაპირობებს:

„წონის დეფიციტის მიზეზი შეიძლება იყოს კალორიების დეფიციტი ან შეწოვის დარღვევა. ბავშვი იღებს საჭირო რაოდენობის ​საკვებს, მაგრამ ორგანიზმის შეწოვადობა არის დარღვეული. შესაძლოა იყოს პირის ღრუს ანატომიური დეფექტი, საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის დარღვევები. შესაძლოა, საკვების მიღების უნარების ნაკლებობაც იყოს. ეს განსაკუთრებით ეხება დღენაკლულებს, რომლებიც ზონდით კვებას არიან მიჩვეული. მოზარდებში მადის მყარი დაკარგვის მიზეზი შეიძლება გახდეს ნევროზი. ამიტომ სასურველია, რომ მშობელმა ექიმს ყოველთვიურად შეამოწმებინოს ბავშვის ანთროპომეტრული მონაცემები. იმის მიხედვით, თუ რომელ ასაკში წყვეტს ბავშვი წონის მატებას, სხვადასხვა დაავადებებზე შეგვიძლია ეჭვის მიტანა.“

ეკა უბერის თქმით, ბავშვებში წონის დეფიციტის გამომწვევი უმთავრესი პრობლემა ცელიაკიაა:

„წონაში დეფიციტის გამომწვევი ერთ-ერთი მთავარი მიზეზი ბავშვებში არის ცელიაკია. ცელიაკია არის გლუტენის აუტანლობა. ​გლუტენი არის ნივთიერება, რომელიც შედის მარცვლეულში. ამ შემთხვევაში, პირველი ექვსი თვის მანძილზე, როდესაც ბავშვი დედის რძით იკვებება, წონის დანაკლისი ფაქტობრივად არ არის. როდესაც გლუტენის შემცველი კომპონენტები შედის კვებაში, თანდათან 8-9 თვის ასაკიდან შეინიშნება წონის დეფიციტი. ცელიაკიის გამოვლინება კლინიკურად არის ძალიან ფართო. შესაძლოა, ის იყოს მინიმალური გამოვლინებით და ადამიანმა მთელი ცხოვრება ვერც გაიგოს, რომ ეს პრობლემა აქვს. შეიძლება იყოს დიარეა, ყაბზობა, გულძმარვა, ღებინება. ცელიაკია პირველ ეტაპზე, შესაძლოა, წონის დეფიციტით გამოვლინდეს და მეტი არაფრით.“

​ეკა უბერი მშობლებს ურჩევს პირველი წლის განმავლობაში ბავშვი ყოველთვიურად აჩვენონ ექიმს:

„პირველი წლის განმავლობაში მშობელმა ყოველთვიურად უნდა მიაკითხოს ექიმს პროფილაქტიკის მიზნით. ექიმმა უნდა შეაფასოს ბავშვის განვითარების მრუდი. ცელიაკიის ქვეფონური დაავადება შეიძლება იყოს დიაბეტი, დაუნის სინდრომი, სხვა ქრომოსომული დაავადებები. ცელიაკიის მკურანლობის პრაქტიკა არ არის მედიკამენტოზური, ხდება მარცვლეულის გამორიცხვა.“

​გასტროეზოფაგური რეფლუქსი ექვს თვემდე ასაკში აბსოლუტურად ბუნებრივია. ის პიკს აღწევს ექვსი თვის ასაკისთვის და ექვსი-შვიდი თვიდან ნელ-ნელა გადის. მოზრდილ ასაკში ეს უკვე ფიზიოლოგიური არ არის. ის, რომ ცოტა წამოქაფებაა, განსაკუთრებით პოზიციის შეცვლის შემდეგ, ეს ფიზიოლოგიურია. თუ ამის გამო წონის დეფიციტის პრობლემა არ არის, მაშინ ამოქაფება საშიში არ არის,“ - აცხადებს ეკა უბერი.

წყარო: ​შუადღე GDS

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„ყველა ბავშვს არ სჭირდება ორთოპედიული ფეხსაცმელი, მხოლოდ იმას, ვისაც აქვს რაღაც პრობლემა,“...
​ორთოკინეზითერაპევტი თამარ ჭიჭინაძე გადაცემაში „დილა ფორმულაზე“ ბრტყელტერფიანობის პრობლემის შესახებ საუბრობს და მშობლებს მნიშვნელოვან რჩევებს აძლევს:„პირველ რიგში, რაც მშობელმა უნდა გააკეთოს არის ის,...

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორი უნდა იყოს ბავშვის გულისცემა?

როგორი უნდა იყოს ბავშვის გულისცემა?

ბავშვის გულისცემა ყოველთვის რიტმული და თანმიმდევრული არ არის. შესაძლოა, პატარას გული ზოგჯერ უფრო მეტი სიხშირით ცემდეს, ვიდრე ჩვეულებრივ. რიგ შემთხვევებში გულის შეკუმშვებს შორის ჩავარდნები და გამოტოვებებიც შეინიშნება, რაც ბავშვებში ნორმალური მოვლენაა, თუმცა არა ყოველთვის. არარეგულარული პულსი და არითმია, შეიძლება, სერიოზულ პრობლემაზე მიგანიშნებდეთ.

​ჩვენს სტატიაში ბავშვის გულისცემის შესახებ დეტალურ ინფორმაციას მოგაწვდით. გაგარკვევთ, რა ითვლება ნორმად და რაზე უნდა გაამახვილოთ ყურადღება. ამასთან, არითმიის შესახებ სასარგებლო და საინტერესო ცნობებს მოგაწვდით.

როგორი უნდა იყოს ბავშვის გულისცემა?

ბავშვის გულისცემა მოზრდილი ადამიანების გულისცემისგან მნიშვნელოვნად განსხვავდება. საშუალოდ პატარების ნორმალური პულსის მაჩვენებელი მოსვენებულ მდგომარეობაში წუთში 60 დარტყმას უტოლდება, ხოლო აქტიურობისას ის, შესაძლოა, წუთში 220 დარტყმამადეც კი ავიდეს. ჩვილ ბავშვებს მოზრდილ ბავშვებთან შედარებით მაღალი გულისცემა აქვთ. ბავშვის ნორმალური გულისცემის მაჩვენებელი ასაკთან ერთად იცვლება. ის მოსვენებულ და აქტიურ მდგომარეობაში ერთმანეთისგან მნიშვნელოვნად განსხვავდება. 3-4 წლის ასაკის ბავშვებში გულისცემის ნორმალური მაჩვენებელი მოსვენებულ მდგომარეობაში წუთში 80-120 დარტყმამდე მერყეობს, 5-6 წლის პატარებში 75-110 ბიძგს უტოლდება, 7-9 წლის ბავშვებისთვის წუთში 70-110 დარტყმა სავსებით ნორმალურია, ხოლო 10 წელს გადაცილებული ბავშვისთვის გულისცემის სიხშირე წუთში 60-100 ბიძგამდე მერყეობს. თითოეული ბავშვისთვის აღნიშნული მაჩვენებელი ინდივიდუალურად იცვლება. ყველაფერი მის ასაკსა და ცხოვრების სტილზეა დამოკიდებული.
არითმია ბავშვებში

გულისცემის სიხშირის მაჩვენებლის ცვლა საშიში არ არის. როდესაც ბავშვი დარბის ან თამაშობს, მისი პულსი მატულობს, ხოლო მოსვენებულ მდგომარეობაში გულისცემის სიხშირე იკლებს. ძილის დროს პატარების გულისცემის მაჩვენებელი მნიშვნელოვან ვარდნას განიცდის, ინტენსიური ფიზიკური დატვირთვის დროს კი ძალიან მატულობს. თუ ბავშვის პულსი უმიზეზო ცვლილებას განიცდის, ე.ი. საქმე ჯანმრთელობის გარკვეულ პრობლემასთან გვაქვს. გულისცემის მაჩვენებლის ხშირ და უმიზეზო ცვლილებას სამედიცინო სფეროს წარმომადგენლები არითმიას უწოდებენ. ბავშვები, რომლებსაც არითმია აწუხებთ, ზედმეტად აჩქარებული ან შენელებული პულსით იტანჯებიან, მათ გულის ამოვარდნის, ბიძგების გამოტოვების და მეტისმეტად სწრაფი პულსაციის პრობლემა ხშირად აწუხებთ.

არითმიის სახეები:

არითმიის სხვადასხვა ნაირსახეობა არსებობს. მათგან უმეტესობა სავსებით უვნებელია, თუმცა გარკვეული სახის არითმიები ბავშვის სიცოცხლისთვის სერიოზული საფრთხის შემცველია, რის გამოც გულისცემის მაჩვენებლის უმიზეზო ცვლილებას ყოველთვის ყურადღებით უნდა მოეკიდოთ.

• ტაქიკარდია

ტაქიკარდია ისეთი მდგომარეობაა, როდესაც ბავშვის პულსი წუთში 100 დარტყმაზე მაღალ მაჩვენებელს უტოლდება. გარკვეულ ასაკამდე ბავშვის გულისცემის ნორმალური მაჩვენებელი წუთში 100 დარტყმაზე მაღალია. მსგავს შემთხვევაში ექიმები ტაქიკარდიის დიაგნოზს არ სვამენ. პატარებში ტაქიკარდიის განვითარება, შესაძლოა, ფიზიოლოგიური ცვლილებებით, გარკვეული რიგის მედიკამენტების მიღებით ან სხვა ფორმის არითმიებით იყოს გამოწვეული. ტაქიკარდია 3 ფორმით ვლინდება:

• სინუსური ტაქიკარდია

სინუსური ტაქიკარდიის დროს გულისცემის სიხშირე ბუნებრივად იმატებს. გულის შეკუმშვების სიხშირე სინუსური კვანძების აქტივობაზეა დამოკიდებული. თუ სინუსური კვანძები მეტისმეტად აქტიურია გულისცემის მაჩვენებელი მატულობს. სინუსური ტაქიკარდიის დროს სინუსური რიტმი დარღვეული არ არის. გულისცემის მაჩვენებლის მატება, როგორც წესი, ემთხვევა ბავშვის აქტივობის ხარისხის გაზრდას, ხოლო მოსვენებულ მდგომარეობაში მნიშვნელოვნად იკლებს. სინუსური ტაქიკარდია სწრაფად არ იწყება და მისი განვითარება ნელ-ნელა ხდება. გულის შეკუმშვათა სიხშირე მნიშვნელოვნად იზრდება, თუმცა აღნიშნული ცვლილება ბავშვის სიცოცხლისთვის საფრთხეს არ შეიცავს.

• სუპრავენტიკულარული ტაქიკარდია

აღნიშნული ტიპის ტაქიკარდიის დროს ბავშვის გულისცემის მაჩვენებელი არანორმალურად იზრდება და ის წუთში 220 ბიძგს უტოლდება. სუპრავენტიკულარული ტაქიკარდია ბავშვებში ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებული დარღვევაა. როგორც წესი, მსგავს გადახრებს ისეთი ტიპის სინდრომები იწვევს, როგორიცაა: ვოლფ-პარკინსონ-უაიტის სინდრომი და გულის ისეთი კონგენიტალური დაავდება, როგორიც არის ებშტეინის ანომალია. სუპრავენტიკულარული ტაქიკარდია გულის ზედა და ქვედა საკნებზე ვრცელდება, თუცმა, როგორც წესი, ის სიცოცხლისთვის საშიში არ არის. მსგავსი ტიპის ტაქიკარდია გულის პარკუჭების არასათანადო ფუნქციონირებით არის გამოწვეული. იშვიათ შემთხვევებში ის ბავშვის სიცოცხლისთვის საფრთხის შემცველიც შეიძლება გახდეს.

• ბრადიკარდია

ბრადიკარდია ტაქიკარდიის საპირისპირო მოვლენაა. თუ ბავშვის გულისცემის სიხშირე წუთში 50 დარტყმაზე ნაკლებია, ე.ი. მას ბრადიკარდია აწუხებს. სანამ ექიმი ბრადიკარდიის დიაგნოზს დასვამს, ეს დეტალურად იკვლევს ბავშვის ცხოვრების წესს და მისი აქტივობის ხარისხს. ძალიან დიდი მნიშვნელობა ენიჭება პატარას ასაკსაც.

ბავშვებში გულისცემის პათოლოგიურ მაჩვენებლებს სინუსური კვანძის სისუსტის სინდრომი და გულის ბლოკადაც იწვევს.

სიმპტომები, რომლებიც ბავშვებში გულისცემის ნორმალური რიტმის დარღვევაზე მიგანიშნებთ

არითმია ადამიანს ნებისმიერ ასაკში შეიძლება გამოუვლინდეს. დიაგნოზის დასასმელად კი შესაბამისი სამედიცინო შემოწმების გავლა და დიაგნოსტიკური პროცედურების ჩატარება აუცილებელია. გულისცემის ნორმალური რიტმის დარღვევის შემთხვევაში ბავშვს შემდეგი სახის სიმპტომები გამოუვლინდება:

• აჩქარებული ან შენელებული პულსი

• თავბრუსხვევა

• სისუსტისა და დაღლილობის შეგრძნება

• გულის ძლიერი შეკუმშვის შეგრძნება

• ტკივილი გულ-მკერდის არეში

გულს ნორმალური ფუნქციონირებისთვის შეკუმშვათა რიტმული და თანმიმდევრული რაოდენობა ესაჭიროება. თუ გულისცემა გამუდმებით არითმიულია, ერთ-ერთი მთავარი ორგანო თავის ფუნქციას კარგად ვერ ასრულებს, რის გამოც ორგანიზმში გარკვეული ცვლილებები ხდება, რაც სამომავლოდ ჯანმრთელობის სერიოზული დაზიანების საფუძველიც შეიძლება გახდეს.

ვის აქვს არითმიის განვითარების რისკი?

არითმია ძალიან ხშირად აწუხებთ იმ პატარებს, რომლებსაც გულის კონგენიტალური ანომალიები აქვთ, მაგ. გულის სარქვლოვანი დაავადებები. არითმიის განვითარების რისკ-ჯგუფში იმყოფებიან ის ბავშვებიც, რომლებსაც ძილის აპნოე, დიაბეტი ან სხვადასხვა სახის ინფექციური დაავადებები აწუხებთ. გულისცემის ნორმალური რიტმის დარღვევა, შესაძლოა, ქირურგიული ჩარევით, გარკვეული ტიპის მედიკამენტების მიღებით და სისხლში კალიუმის შემცველობის ნაკლებობით იყოს გამოწვეული.

როდის უნდა მიიყვანოთ ბავშვი ექიმთან?

ბავშვის გულისცემის სიხშირე მისი აქტივობის ხარისხის ცვლილებასთან ერთად იცვლება, თუცმა თუ ამჩნევთ, რომ ბავშვის პულსი გარეგანი გამღიზიანებლების ზემოქმედების გარეშე მატულობს ან იკლებს, აუცილებლად მიაკითხეთ პედიატრს. რიგ შემთხვევებში გულისცემის არანორმალური რიტმი გულის სერიოზული დაავადებებითაც არის გამოწვეული, რაც არ უნდა გამოგეპაროთ.

როგორ უნდა უმკურნალოთ არითმიას?

ბავშვებში გულისცემის რიტმის დარღვევას სხვადასხვაგვარად მკურნალობენ. როგორც წესი, ექიმები ყველაზე ხშირად მედიკამენტოზურ მკურნალობას ნიშნავენ. ისინი აქტიურად იყენებენ კარდიალურ კათეტერიზაციას, კარდიოვერტერ-დეფიბრილატორს, კარდიოვერსიას. შედარებით რთულ შემთხვევებში აუცილებელი ხდება ქირურგიული ჩარევა.

როდის და როგორ უნდა გაზომოთ ბავშვის გულისცემის სიხშირე?

ბავშვის გულისცემის სიხშირის შემოწმება მშობლებმა აუცილებლად უნდა იცოდნენ, განსაკუთრებით იმ შემთხვევებში, როდესაც ბავშვს გულის პრობლემები აქვს. გულისცემის სიხშირის გაზომვა აუცილებელია, თუ:

• ბავშვი წუხს და გულის არეში უსიამოვნო შეგრძნებები უჩნდება

• პატარა გრძნობს ბიძგების გამოტოვებას

• ბავშვს გულ-მკერდის არეში ტკივილის შეგრძნება აქვს

• პატარას მოულოდნელად უძნელდება სუნთქვა (არ აქვს ასთმა)

• ბავშვს ტუჩები და კანი ულურჯდება

იმის გასარკვევად, აქვს თუ არა ბავშს გულისცემის რიტმის დარღვევა, შემდეგი რეკომენდაციებით იხელმძღვანელეთ:

• ბავშვის გულისცემის განსასაზღვრად უმჯობესია, თუ პულსს მაჯაზე გაზომავთ. მოსახერხებელია პულსის კისერზე გაზომვაც, რადგან აღნიშნულ ზონაში არტერია კანთან ახლოს არის.

• პულსის გაზომვამდე ბავშვი 10 წუთის განმავლობაში მოსვენებულ მდგომარეობაში უნდა იყოს.

• ბავშვმა ხელი უნდა გაასწოროს და ხელისგული მაღლა მიმართოს. ამის შემდეგ შუა და საჩვენებელი თითები პატარას მაჯაზე დაადეთ და როდესაც გულისცემას იგრძნობთ, მისი გაზომვა დაიწყეთ.

• აუცილებელია გულისცემის მაჩვენებელი მინიმუმ 15 წამის განმავლობაში მაინც დათვალოთ.

• 15 წამის მანძილზე მიღებული მონაცემები 4-ზე გადაამრავლეთ, რათა წუთში გულისცემის სიხშირე სწორად გამოთვალოთ.

ცხოვრება არითმიასთან ერთად

ბავშვებში არითმიის პრევენცია ყოველთვის შესაძლებელი არ არის, რადგან ის ხშირად გენეტიკურ ხასიათს ატარებს. თუ არითმია მემკვიდრეობითი არ არის, გულის ჯანმრთელობაზე ზრუნვა ბავშვს ბრადიკარდიის ან ტაქიკარდიის განვითარებისგან დაიცავს. თუ ბავშვის გულისცემა ნორმალური არ არის, იზრუნეთ, რომ:

• ბავშვის ჯანმრთელობის მდგომარეობა რეგულარულად გადაამოწმოს პროფესიონალმა ექიმმა.

• სისტემატურად გადაამოწმოთ ბავშვის გულისცემის სიხშირე.

• ბავშვი დაბალცხიმოვანი და ქოლესტერინის ნაკლები შემცველობის მქონე პროდუქტებით ჯანსაღად გამოკვებოთ.

• ბავშვმა ჯანსაღი ცხოვრების წესს მისდიოს, რეგულარულად ივარჯიშოს და სათანადოდ დაისვენოს.

• იყოთ მაქსიმალურად ინფორმირებული არითმიის მკურნალობის ახალი მეთოდებისა და ინოვაციების შესახებ.

ბავშვის მკურნალ ექიმს რეგულარულად მიაწოდეთ ცნობები ბავშვის ზოგადი მდგომარეობის შესახებ. ახალი სიმპტომების გამოვლენა არ უნდა გამოგეპაროთ. თუ აღმოაჩენთ, რომ თქვენს შვილს არითმია აქვს, მის მკურნალობას სათანადო ყურადღება უნდა დაუთმოთ. 

მომზადებულია momjunction.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა
წაიკითხეთ სრულად