Baby Bag

​„რთულია, როცა აბიტურიენტობა COVID-19-ის ფონზე გიწევს“

​„რთულია, როცა აბიტურიენტობა COVID-19-ის ფონზე გიწევს“

კორონავირუსის პანდემიამ აბიტურიენტთა მომზადების პროცესი კიდევ უფრო შრომატევადი და რთული გახადა. ზოგისთვის ეს პერიოდი სერიოზულ გამოწვევად და პრობლემადაც იქცა. განსაკუთრებით, მათთვის, ვისაც მოსამზადებლად ერთი ქალაქიდან მეორეში უწევდა სიარული. ერთ-ერთი მათგანია მარიამ გრიგალაშვილი. იგი ხარაგაულის რაიონის სოფელ ხევიდან ქალაქ ხაშურში დადიოდა რეპერიტორებთან, თუმცა პანდემიამ მარიამის ყოველდღიური ცხოვრება შეცვალა. 

„რას წარმოვიდგენდი, ისედაც რთული აბიტურიენტობა, კიდევ უფრო თუ გართულდებოდა და ყოველდღიურად 30-35 კილომეტრიანი გზის გავლა მომენატრებოდა. პანდემიის დაწყებამდე ჩემი სოფლიდან ხაშურში დავდიოდი მოსამზადებლად, სამ საგანში ვემზადები. ეს ძალიან რთულია, მუდმივად გზაში გიწევს ყოფნა, იძულებული ხარ, საათობით ელოდო ტრანსპორტს, სახლში გვიან ბრუნდები, შემდეგ კი გადაღლილი მეცადინეობ. მდგომარეობა კიდევ უფრო გართულდა პანდემიის დროს. საზოგადოებრივი ტრანსპორტის აკრძალვის შემდეგ რეპეტიტორებთან ვეღარ დავდივარ“, - გვიყვება მარიამი.

ტექნიკური რესურსების არქონის გამო იგი ვერც ონლაინ ახერხებს რეპეტიტორებთან მეცადინეობას, საკუთარი ძალებით ცდილობს პროგრამის დაძლევას და იმედი აქვს, რომ წელს აუცილებლად ჩააბარებს: 

„ჩემმა მეგობრებმა ონლაინ მომზადება გააგრძელეს, ტექნიკური რესურსების არქონის გამო იძულებული გავხდი, თავი დამენენებია. რეპეტიტორებთან მომზადების გარეშე ეროვნულ გამოცდებს უფრო შიშით ვუყურებ. ვცდილობ, ჩემით ვიმეცადინო. ვფიქრობ, ეს არც ისე კარგად გამომდის, მჭირდება ვინმე, ვინც შეცდომებს გამისწორებს და ამიხსნის, მაგრამ სხვა ალტერნატივა არ მაქვს და უქმად ყოფნას, ნამდვილად სჯობს. მიუხედავად იმისა, რომ ჩემს ყოველდღიურ ცხოვრებაში ბევრი რამ შეიცვალა, არ ვაპირებ დასახულ მიზნებზე უარის თქმას. იმედი მაქვს, შრომა დამიფასდება და წელს აუცილებლად ჩავაბარებ.“

მარიამი პანდემიის გამო ჩაშლილი სასკოლო გეგმების შესახებაც გვესაუბრა.

„ჩაგვეშალა ბანკეტისა და ბოლო ზარის გეგმები. ვის რა უნდა გაგვეკეთებინა, ეგეც კი გადანაწილებული გვქონდა. ჩემი სკოლის მეგობრებთან დამშვიდობებაც კი ვერ მოვასწარი. ეს ცოტა არ იყოს დამთრგუნველიცაა.“

მიუხედავად ყველაფრისა, მარიამი გვეუბნება, რომ: „ეს პერიოდი ყველასთვის გამოწვევაა, არ უნდა დავნებდეთ, ახალი შემართებით უნდა შევუდგეთ ჩვენი გეგმების განხორციელებას. თუ გულით მოვინდომებთ, ყველაფერს მივაღწევთ“.
ავტორი: სოფიკო ტაბატაძე

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,პოსტის პირველ ნაწილში აღწერილი კოშმარული სცენარი სამწუხაროდ აბსოლუტურად რეალურია''

,,პოსტის პირველ ნაწილში აღწერილი კოშმარული სცენარი სამწუხაროდ აბსოლუტურად რეალურია''

,,​ჩემი პოსტის შინაარსი საზოგადოების ნაწილმა არასწორად აღიქვა. (მართლა ვერ გაიგეს და ახსნის მერე შევთანხმდით პოზიციებზე) ვინც გაიგო და მაინც მლანძღავს იმათთვის აზრი არ აქვს ლაპარაკს, ცხადია,'' - აღნიშულით ექიმი ლევან ხარაშვილი გუშინ გამოქვეყნებულ ​პოსტს ეხმიანება. 

გთავაზობთ მის პოსტს უცვლელად:

,,1. პოსტის პირველ ნაწილში აღწერილი კოშმარული სცენარი სამწუხაროდ აბსოლუტურად რეალურია. ამის მაგალითი გვაქვს კორეაში. დისტანცირების მნიშვნელობაზე აღარ დავწერ. ასეთივე ბომბი აღმოჩნდა იტალიაში საფეხბურთო მატჩი.
2. რაც შეეხება ჩემს კოლეგებს, სამწუხაროდ ზოგიერთს კატეგორიულად არ ვეთანხმები მოსაზრებებში, დანარჩენ მედპერსონალს კი საჯაროდ არაერთხელ გადავუხადე მადლობა
3. პოსტპანდემიური სიტუაციის აღწერისას ზუსტად ის დამოკიდებულება აღვწერე ექიმების მიმართ, რაც პანდემიამდე იყო საზოგადოებაში. არაერთხელ გავულანძღივართ და ფიზიკურადაც უსწორდებოდნენ ექიმებს, ახლა რომ ეძახიან გმირებს.
4. ბატონ ამირანს რაც შეეხება, ჩემგან დაცვა ნამდვილად არ სჭირდება. ეს ზოგიერთებისთვის იყო მოსაწყენი, ზოგმა არც იცოდა მისი არსებობის შესახებ, ჩემთვის ყოველთვის საინტერესო იყო და ლუგარის ცენტრთან წლებია ვთანამშრომლობ, ჯერ იმ დროიდან, ზოგიერთები რომ ლანძღავდნენ და დაავადებათა კონტროლს კიდევ საჯაროდ ვაქებ ყველა გამოსვლაში და მადლობას არაერთხელ გადავუხდი კიდევ.
5. და ძალიან მნიშვნელოვანი - ეს ჩემი პირდი მოსაზრება - სტატუსია და არანაირი კავშირი არ აქვს იმ ორგანიზაციებთან სადაც ვმუშაობ.
და იმედია ყველაფერი ასე არ მოხდება და მინიმალური დანაკარგებით გადავიტანთ პანდემიას,'' - აღნიშნავს ექიმი. 

წაიკითხეთ სრულად